12.Bölüm 💙

7.9K 404 50
                                    

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Meftun
Abim odadan içeri girer girmez herkes abimi farketmişti. Poyraz abi, abimi görür görmez elindeki çay bardağı yerle buluşup kırıldı. Allak bullak olmuş bir ifadeyle abime bakakalmıştı. Abimde ona bakıyordu. Donmuş gibilerdi. Ne oluyordu lan?

Bakışmayı ilk kesen abim oldu. Yüzüne bir gülümseme yerleştirip önce büyüklerle tanıştı. Sonra sıra Poyraz abiye geldi. Poyraz abi kalktı oturduğu yerden. Abim elini uzattı.

"Ben Melih. Merve'nin abisiyim." dedi. Sesi titremişti.

"Poyraz, Merve'nin nişanlısıyım." dedi Poyraz abi ama o da aynıydı. Her hareketlerini dikkatle inceliyordum çünkü biseyler oluyordu emindim buna. Abim yorgundu, gözlerinden belli oluyordu ama misafirler varken odasına çıkmak ayıp karşılanır diye masada, benim yanıma oturmuştu. Başı öne eğik duruyordu. Poyraz abi ise kaçamak bakışlarla abime bakıyordu. Rüzgâr masanın altından elimi tutunca ona çevirdim bakışlarımı. Bana kaşıyla kapıyı işaret etti. Bu 'Dışarı gel.' demek oluyordu. O çıktıktan sonra bende hemen pesinden çıktım. Mutfağa geçip, mutfağın balkonuna çıktık. Rüzgâr balkonda bulunan tabureye oturup konuşmaya başladı.

"Biseyler oluyor Meftun. Abinle, abim arasında biseyler oluyor." dedi. Demekki o da fark etmişti. Gerçi farketmemek için kör olmak lazımdı.

"Sende farkettin demek." dedim heyecanla. Bende karşısındaki tabureye oturdum.

"Farketmemek için kör olmak lazım." dedi ve sustu. Birkaç saniye sonra tekrar konuşmaya başladı. "Abimin bi dönem sevgilisi vardı. Ama ayrıldı bunlar. Abim baya bir çöktü falan. Uzun süre kendine gelemedi. Yani Meftun nasıl diyeceğim bilmiyorum ama abim, ablanla zorla nişanlandı. Annemle babam çok baskı yaptı abime belki eski sevgilisini unutur diye nişanladılar işte. Zaten sende farketmişsindir abim hep bir mesafeli ablana karşı." dedi. Dediklerine pek şaşırmamıştım aslında. Ama Poyraz abinin soğukluğunun farkındaydım hep. Ablam bile farkındaydı.

"Evet çok belli oluyor. Ablam bile geçenlerde bundan bahsetmişti. Poyraz abinin soğukluğundan." dedim. Resmen iki sevgili balkonda oturmuş dedikodu yapıyorduk.

"Ya Meftun ben diyorum ki acaba abimin unutamadığı sevgilisi abin mi?" deyince benim dillendirmediğim şeyi söylemişti.

"Aklımdan o geçiyor ama abin hetero diye biliyordum." dedim fısıltıyla. Sonra birden mutfak kapısı aklıma geldi. Hızla oraya gittim etrafı kolaçan ettim ve kapıyı kapatıp balkona geri çıktım. Karşısındaki taburede yerimi alırken o tekrar konuşmaya başladı.

"Abimin, abine bakışları normal değil. Yani ikisi de birbirine çok değişik bakıyor." dedi ve elimi tuttu. "Aynı benim sana, senin de bana baktığın gibi bakıyorlar birbirlerine." deyip avucumun içini öptü. Olan aklım da gitti bu hareketiyle. Bende gülümsedim ve yanağına hafif bir öpücük kondurdum. Sonra tekrar devam etti konuşmasına. "Yalnız, eğer aralarında bizim tahmin ettiğimiz gibi birşey varsa eğer tekrar bir araya gelmeleri için elimden geleni yaparım ben. Abim hiç mutlu değil çünkü. Melihi görünce gözlerinin içi güldü farkettin mi?" diye sordu.

"Farkettim hayatım. Ablam üzülecek belki ama onu sevmeyen biriyle evlenirse daha çok üzülecek. Ayrıca bende sevenlerin kavuşmasından yanayım." dedim. Eğer iki insan birbirini seviyorsa neden ayrı kalsın ki? Tam Rüzgâr cevap verecekken mutfağın kapısı açıldı ve Poyraz abi içeri girdi. O da direkt olarak balkona geldi.

"Gençler ne yapıyorsunuz burda?" diye sordu köşeye geçerken.

"İçerideki muhabbet sıktı biraz da. Bizde buraya çıktık sohbet ediyoruz. Değil mi güzelim?" dedi Rüzgâr. Gözlerim açıldı son dediğiyle. Ona bakışlarıma gülümsedi. "Abim biliyor bizi." dediğinde Poyraz abiye baktım.

"Yanınızdayım küçük." deyip göz kırptı. Gülümsedim hareketine karşılık.

"Ee abi sen ne yapıyorsun burada?" diye sordu Rüzgar.

"Daraldım içeride. Duvarlar üstüme üstüme geliyordu sanki. Nefes alayım diye çıktım." dediği sırada bu kez abim girdi mutfağa. Herkes patır patır dökülüyordu.

"Abi? Sende mi daraldın? Daralan buraya geliyor." dedim. Abim de balkona çıktı.

"Evet,bastı içerisi. Sıkıldım." dedi. Poyraz abiye bakmamaya çalışıyordu. Tam ben birşey diyecekken ablam geldi bu kez.

"Poyraz annenler kalkıyor." diye seslendi balkona doğru. Poyraz abi bisey demeden çıktı mutfaktan. Peşinden Rüzgârla ben. Abim de yavaş yavaş geliyordu. Vedalaşma faslı bitince odama çekildim nihayet. Abimle şu an konuşmak istesem de ertelemeye karar verdim. Gelir gelmez darlamak istemiyordum. Telefonumu alıp Rüzgara mesaj attım.

22:50
Küçüğüm: Abinle konuşsana. Ben abimle konuşmayı ertelemek zorunda kaldım. İlk günden darlamak istemiyorum. yazdım. Gecikmeden cevap geldi.

Rüzgâr: Konuşacağım ama tepkisinden cekiniyorum açıkçası. Yani bizi açıkladığımda aramızdaki ilişkiyi anlamıştı zaten ama kendisiyle ilgili konuşunca ne der bilmiyorum.

Küçüğüm: Uygun bir dille anlat sevgilim. Bu meseleyi çözmemiz gerek.

Rüzgâr: Sevgilim... Ben bu gazla gidip konuşuyorum bitanem. Öpüyorum bal dudaklarından 😘

Küçüğüm: Bende seni öpüyorum 😘
(Görüldü)

✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒

Içime sinmedi ama daha fazla bekletmemek için atıyorum.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum 💜

İyi okumalar 💙

KÜÇÜK SEVGİLİM (BxB)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon