KÜÇÜK SEVGİLİM (BxB)

7.Bölüm 💙

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Meftun
Kapının çalmasıyla yerimden kalkıp kapıyı açtım.Karşımda Rüzgâr ve Poyraz enişte vardı.Aslında şaşırmıştım.Haberim yoktu geleceklerinden.Ablamın da haberi olduğunu sanmıyorum çünkü evde eşofmanla oturuyordu.Eniştem geleceği zaman her zaman bakımlı olurdu.

"Hoşgeldiniz."dedim şaşkınlığım sesime de yansımıştı.

"Hoşbulduk Meftun.Habersiz geldik ama müsait misiniz?"diye sordu enişte.

"Tabi buyrun."dedim kenara çekilerek.O sırada ablam oturma odasından çıktı.

"Meftun kim gelmiş?"der demez gelenleri gördü zaten."Ay inanmıyorum.Poyraz neden haber vermiyorsun geleceğim diye.Şu halime bak!"diyerek odasına koştu.

"Canım ne fark eder sen her halinle güzelsin."dedi odaya geçerken ama ablam duydu mu bilmiyorum.

Sessizce otururken Rüzgarın bakışları bendeydi.Kaş göz yapıyordu ama anlamıyordum.Tek kaşımı kaldırıp başımı hafifçe sallayarak ne var gibisinden sordum ama daha fazla dayanamamış olacak,bileğimden tutup kaldırdı ve peşinden sürüklemeye başladı.Şaşkınlıktan karşılık verememiştim ve evin kapısından çoktan çıkmıştık bile.Ayağımda ev terliklerimle delinin biri beni peşinden sürüklüyordu.Beni arabaya attığında şoku üstümden atamamıştım henüz ama hesap sormayı akıl edebilmiştim.

"Hey,delirdin mi sen?Bu yaptığında ne oluyor?"dedim ama deli herif ben cümlemi bitirene kadar arabayı çalıştırmıştı bile.

"Kemerini tak!"dedi sadece.

"Sen ne sa-"derken cümlemi bitirememiştim çünkü gazı köklemişti ve öne doğru savrulmuştum hafiften.

"Sana kemerini tak dedim küçük!"dedi ruhsuz ruhsuz.Bende mecburen yaptım.Ölmek için daha çok gençtim.

"Nereye gidiyoruz?"diye sordum sakin kalmaya çalışarak.Arabayı çok hızlı sürüyordu.Camdan gördüğüm kadarıyla görüntüler bulanık görünüyordu.Net bir yer yakalayamıyordum.Cevap vermeyince tekrar sordum."Hey,sana nereye gidiyoruz dedim değil mi?"dedim sesimi sert çıkarmaya çalışarak.

"Dikkatimi dağıtıyorsun.Birazdan göreceksin nereye gittiğimizi."dedi benden daha sakin bir şekilde.Cevap vermedim çünkü ne dersem diyeyim bisey demeyecekti.Ama bu adamla ilgili korkunçlu şeyler biliyordum ve onunla bi yere gittiğimiz gerçeği daha korkutucuydu.Aslında o duyduğum şeylerden sonra bu adamdan deli gibi korkmam gerekiyordu ama ben nedensiz bir şekilde kendimi onun yanında güvende hissediyordum.

Bir süre sonra araba durdu ve hiçbirşey demeden oturuyorduk öylece.Neden gelmiştik buraya bilmiyordum?Tamam manzara muazzamdı ama burda ne işimiz vardı ki?

"Artık benden korkma."dedi birden.Ama zaten korkmuyordum ki.Tamam birazcık tırsıyordum ama çok fazla değildi.

"Korkmuyorum ki."dedim benden beklenmeyecek bir sakinlikle.Az önce sinirden kuduruyordum ama şimdi uysal bir kediye dönmüştüm.

"Bakışların öyle demiyor ama."dedi neşeden uzak bir şekilde gülüp."Bak küçük.O gün duyduğun şeyler doğru değildi.Yani doğruydu ama ben katil değilim,kimseyi öldürmedim.Bunu bugün abimle kanıtladık ve suçluyu adalete teslim ettik.Benim öyle karanlık şeylerle işim yok."dedi.Bana neden açıklama yapıyordu ki?Bu kadar önemsiyor muydu yani beni?

"Bana açıklama yapmak zorunda değilsin."dedim başımı öne eğip ellerime bakarak.

"Hayır,zorundayım.Çünkü senin beni katil olarak bilmeni,tanımanı istemiyorum.İnan bana Meftun,gördüğünden daha farklıyım."dedi.Bana ilk kez adımla seslendi.Adımı onun ağzından duymak içimi kıpır kıpır etse de renk vermemeye çalıştım.Başımı kaldırıp yüzüne baktım.Ne kadar muazzam görünüyordu farkında mıydı?

"Nasıl yani?"dedim kaşlarımı istemsizce çatarak.

"Böyle yani."dedi ve dudaklarımın üzerinde bir baskı hissettim.Gözlerim şaşkınlıkla büyürken yumuşak dudakları varlığını hissettirmek ister gibi hareket etmeye başladı.Dudakları hareket ettikçe gözlerim kararmaya ve kulaklarım uğuldamaya başlamıştı.Rüzgâr beni öpüyordu resmen!

Bu da anlık gelen ilhamla yazıldı.Umarım olmuştur.

Yeni kitabım 'PUSAT'  yayımda destelerinizi bekliyorum.

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 💙