EAS1: That Wonderful Fall (Completed)

2nd Fall

"Like fuck." Halos na-imagine niyang nagliparan ang mga ibon sa mga puno sa lakas ng pagkakasabi niya niyon. "Are you crazy? How dare you accused me stupid?"

Talagang sinusubukan ng babaeng 'to ang pasensyan niya.

Una, hindi siya nakilala. Pangalawa, napagkamalan siyang may utang dito, anak ng hardinero at driver. At pangatlo, paulit-ulit siya nitong sinasabihan ng "stupid" or "tanga".

Kumunot ang noo nito na tila nagulat pa sa outburst niya. "Bakit ka nagagalit? Eh totoo namang tat-"

"Repeat that and you'll regret it."

"Ang ano? Ang tatanga-tanga?"

His jaw dropped totally this time. Heavens! Is this serious? This girl is just ... just too impossible.

But cute probably, singit ng isang parte ng utak niya.

Now where did that came from? Cute? Oh, come on.

"Eh totoo naman kasi. Sukat ba namang pumunta ka dito. Tapos ang laki-laki ng daan dun ka sa kanal dumaan. Tss." Sabi pa nitong iwinasiwas ang kamay. "Aalis na nga ako. Hindi naman ako kikita sa artistang stupid."

Yun lang at tinalikuran na siya nito.

Ganun-ganun na lang yon? After every insult he received from this fake ghost girl? Ganun na lang? Hell no!

Hinabol niya ito at humarang sa daan. Tiningnan naman siya ng babae as if baliw siya.

"O ano?"

Hindi siya nakasagot. Maski siya hindi niya alam kung bakit hindi na lang siya umalis at pabayaan ang weird na babaeng 'to.

"May kailangan ka pa?"

"Uhm ... look. I ... really can't step my right foot. It ... uhm, really hurts a lot. I think I .. need some help. See?" Anya kahit ang totoo'y hindi naman ganon kasakit ang paa niya. In fact parang kaya pa niyang ilakad yon pabalik. "And ... I think I don't know the way out."

"Tapos ayaw mong masabihan ng stupid?" She rolled her eyes.

Well, that's uhm, cute. And he almost smiled.

"At bakit naman kita tutulungan?" Namaywang pa ito gamit ang dalawang kamay.

"Because Im Justin Sander Verdan."

"As if I care."

Just as he thought. She doesn't care. Sinubukan niya lang naman.

"Because you're a good citizen of the earth at gawain mong tumulong sa mga nangangailangang artista out of the goodness of your pure heart?" Sabi niyang nginitian pa ito. Yung klase ng ngiting nakakapagpahimatay sa mga fans niya.

She bit her lower lip and look up as if to think about it.

"Wala naman akong kikitain sa lalakeng 'to unless gawin niya kong manager niya. At isa pa, time is money." Mahinang sabi nito na tila pagkausap sa sarili lang.

At lalong hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit parang gusto pa niyang makasama ito.

"Pero sige na nga." She smirked as if she thought of a bright idea.

"I'll help you in one condition."

"Fine."

"I'll download and print some of your pictures at! Kailangan mong i-attached don ang autograph mo."

He smirked. "Sabi na nga ba, e! Fan din kita, pa-cute ka lang."

Her upper lip curved upward. "Dream on Jaydel. Malaki ang kikitain ko don 'no. Ibebenta ko ang pictures na yon sa mga classmates and friends ko. Gosh, I can see money..."

Na-imagine niyang halos maging peso sign ang mata nito.

"Mukang pera!" He accused her while he cannot help but to pout.

"I know. So tara?"

"Where to?"

"Saan pa ba eh di sa bahay ko."

"Sa bahay mo?"

"Yup"

"What are we going to do there? Are you planning to keep me there and ask for ransom?! Or you're planning to... to... "

Umakting pa siyang sobrang gulat at natatakot.

She just rolled her eyes at him.

"Sumama ka na nga lang bago pa magbago ang isip ko. Wag kang mag-alala, malapit na yon. Hindi ka na masyadong mahihirapan maglakad. Or kung gusto mo maiwan ka dito while I get the car para makita mo na yung real ghost."

××

Humihingi po ako ng tawad sa wrong spellings. Isa po akong dakilang SPELL FAIL. Huhu.

~reign