Chapter Thirty Three

32 3 1
                                    

I stretched out my arms and smiled

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

I stretched out my arms and smiled. The sun is shining brightly. It's a beautiful day. I got up excitedly and went out.

"Good morning Mama and Papa!"

"Ang saya-saya natin ah!" ani Mama.

"Syempre naman po!"

"Anong oras ba sial dadating?" tanong ni Papa.

"Mamayang 7 PM pa po."

Mamayang gabi gaganapin ang pamamanhikan. May halong kaba at excitement ang aking nararamdaman.

"Sila Ate at Kuya po anong oras dadating?"

"Mamayang alas singko ata..."

Tumango ako at umupo na sa hapagkainan. Habang kumakain ng agahan nagd-drama ang aking mga magulang.

"Grabe ang bilis talaga ng panahon, Edwin no? Parang noon lang ang liit-liit pa ng mga anak natin tapos ngayon may kanya-kanya na silang sariling pamilya. Ang bunso naman natin ikakasal na!" si Mama at mukhang iiyak na.

"Tama ka, Lilibeth... Pag ikasal na si bunso tayo na lang dalawa ang matitira dito."

"Asus! Ang d-drama niyo!"

"Tse! Iiwan niyo na kaming lahat!"

Bumungisngis ako. 

"Ma, Pa dito pa rin naman kami maninirahan ni Zandro tsaka palagi ko kayong bibisitahan!"

"'Dapat every Sunday nandito kayo lahat!"

"Oo naman! Tsaka pwede naman kayo bumisita sa 'min. Kung mag away man kayong dalawa may apat kayong pagpipilian kung saan pupunta!" I joked. Nagsitawanan kami.

Pagkatapos kumain nag hugas ako ng pinggan at naligo. I then cleaned the whole house. Kahit magaan na ang pakiramdam sa akin ng pamilya ni Zandro gusto ko pa rin magpakitang gilas. Habang naglilinis si Mama at Papa naman ay nagluluto para mamaya. After cleaning, I went out to buy some decorations for the dining table. I was busy looking for pretty plates when someone covered my eyes with its hands.

"Hoy! Hala ano 'to?! Kidnap ba 'to? Kuya, wa'g po! Today is a very important day for me! Please, parang maawa niyo na po! Pakawalan niyo na po ako!"

I heard them laught. Teka, bakit parang pamilyar ang tawa na yun? Nang hinawi niya ang kanyang kamay agad kong tinignan kung sino. Sila Kaia lang pala! I galred at them.

"Oh my gosh, Elyse! Anong nangyari sayo?! Di ka naman ganoon ka-OA noon ah!" si Alethea.

"Nag Paris at ikakasal lang naging ganoon na!" si Jayda. 

"Nakakatawa yun?!"

"Oo!" sabay nilang sabi. I rolled my eyes then they hugged me tightly.

"We missed you, girl!" si Kaia.

On New Years Eve (Amor Joven Series #2)Where stories live. Discover now