His Hired BedWarmer (Enticed Series 1)

Special Chapter

Reys

"Good morning Mrs. Nieves," pagkalabas ko sa elevator ay binati kaagad ako ng ilang staffs na nakasalubong ko. I smiled and I couldn't even greet them back. Nakaipit ang cellphone ko sa tenga ko habang kinakalikot ko ang bag ko. Kasalukuyan kong kinakausap ang isang Australian client namin tungkol sa isang project project. I was able to resolve his concern so I hang up the phone.

Nang makarating ako sa hallway patungo sa opisina ni Rohan ay nakita ko si Eros na lumabas habang umiinom ng paborito niyang yogurt. "Mommy!" masiglang bati nito sa akin. Mukhang isinama na naman ni Rohan si Eros at Mavy dito sa opsina dahil bakasyon na nila.

Hindi kami nakapagsabay pumasok kaninang umaga dahil may inasikaso ako sa Gilberts. Rohan and I are back to their company. Si Rohan ang naging director ng company nila dahil nag-retire na ang Daddy niya.

Pumasok kaming dalawa sa loob at nadatnan kong kandong-kandong ni Rohan si Mavy habang may kausap sa telepono. 4 years old pa lang ang baby namin na ito, Eros is now 6 years old.

Binaba ko ang bag ko sa couch at inalis ang jacket ko. "Bakit mo naman kasi sinama ang mga bata?"

"Ayaw kasi ako'ng lubayan ni Mavy kanina, hindi ka ba makokonsensya sa baby girl kong ito?" katuwiran naman nito sabay halik sa pisngi ni Mavy, tuwang-tuwa naman ito dahil sa paglalambing ni Rohan. Napansin ko ring daddy's girl si Mavy.

"Eros, sit here, don't disturb daddy, he's working okay?" pinagsabihan ko naman siya, tahimik naman itong sumunod sa akin.

We're not perfect parents and we still lack in many things but Eros grew up listening to me well, mas kinokonsinti nga siya ni Rohan.

It's been seven years ever since we got married, napadungaw ang tingin ko sa wedding picture namin ni Rohan na naka-sabit sa dingding. Parang kailan lang no'ng nag-a-adjust pa kami sa pagiging parent. Our kids are growing every single day.

Napansin ko namang panay ang hawak ni Rohan sa batok niya kaya nilapitan ko siya, "You should rest."

"I'm fine, I have to finish this," saad naman nito. Kinuha ko si Mavy mula sa kanya. Napatayo siya at napa-stretch.

"Napaka-sexy naman talaga," napailing naman si Rohan habang nakatitig sa akin. Tinaas-taas naman nito ang dalawang kilay niya na parang may gustong sabihin. Hindi ko man marinig sa kanya nang diretso ay batid ko ang ibig sabihin niya.

"Nope. You're too tired to do that," tinalikuran ko siya at nagpunta sa couch para paupuin si Mavy. Nilabas ko mula sa bag nila ang mga snack na baon nila. I gave their cookies, natahimik naman si Mavy at doon na nakatuon ang atensyon.

"Mommy can I eat Eros' cookies?" turo ni Mavy sa kinakain ng Kuya niya. "No baby, it is Kuya Eros' cookie and this is yours, okay?" my cute Mavy just smiled and nodded.

"Mavy, can I eat Mommy tonight?" nagtinginan naman ang mag-ama habang ako ay napasimangot sa kanya. "Daddy owns mommy so it's okay."

"Ano ka ba? Kung ano-ano tinuturo mo sa mga bata," saway ko naman sa kanya. Nag-heart sign pa si Rohan at Mavy sa isa't isa at parang balewala ang sinabi ko.

***

Napabuntong hininga na lang ako nang malakabas ako sa kotse. Buhat ni Rohan si Mavy na papunta sa entrance ng Carnival habang hinihila naman ako ni Eros para habulin sila. Nag-request kasi si Mavy at Eros kanina na magpunta ng carnival dahl sa animation na pinapanood nila habang nagtratrabaho si Rohan. I was against the idea because I saw how tired my husband is, pero pagdating kasi sa mga anak namin ay malambot si Rohan at 'di makatanggi. I'm more strict in disciplining my kids.

Pinasakay naming si Eros at Mavy sa mini vikings. Nandito lang kami sa ibaba at pinapanood silang sigaw nang sigaw.

Nang mapalingon ako kay Rohan ay napakalawak ng ngiti niya, sa pagkakataong ito, naiisip ko iyong mga taon na magkahiwalay kami na para bang hindi na ulit kami magtatagpo. Buhat nang makilala ko si Rohan ay bihira ko siyang makitang ngumiti, I am so grateful that through our married life, he smiles often, he looks brighter and happier lalo na nang maging daddy siya.

"You can say no to your kids, okay?" yinapos ko ang isang kamay ko sa baywang niya kaya napaakbay naman siya sa akin.

"Yea, but not for today. I want to see the smile of my babies today, and you..." wika naman nito sabay halik sa buhok ko.

"Habang lumalaki si Mavy, mas nagiging kamukha ka niya. She smile always, I want to protect her smile as her dad...bagay na kinuha ko noon sa 'yo," napahinto ako nang mapansin ko naging maalumanay ang boses nito. I was startled when he brought up the past.

"I wouldn't be able to meet you if it wasn't for that tragic past I had. It's unfortunate but I'd rather go through my tragic past then I'd wait you in the future," I looked up to him with a smile.

"I know. I'll come and save you, over and over again..."

Napukaw ang atensyon naming lahat nang biglang sumigaw si Eros nang napakalakas, sa una ay kinabahan kami pero kalaunan ay nagtawanan sila ni Mavy.

"That's so unmanly of him," napatawa ako.

"That's fine...I want to make him realize that he doesn't always need to be tough. I want him to be weak too. " napasinghap naman si Rohan. Tapos na ang ride ng mga bata at kumalas siya sa akin para lumuhod at salubingin si Mavy na tumakbo sa kanya. Tumakbo rin si Eros kay Rohan at yumakap sa akin. They think that riding that Viking was a great accomplishment so Rohan keeps commending them.

***

Ilang oras ng paglalaro ay inantok na si Mavy kaya buhat-buhat ko siya ngayon. Si Eros naman ay nahumaling sa kiddie bikes na puwedeng rentahan at inaalalayan ni ngayon ni Rohan. Sinusundan ko lang silang dalawa habang buhat si Mavy. Walang pagkakataon na hindi ako nakaramdam ng saya tuwing pinagmamasdan ko ang pamilya ko. But sometimes, I got teary-eyes while thinking of how I was able to be in my situation right now.

Rohan was my dream, now he's mine and he's the father of my kids. Akala ko talaga ay doon na magtatapos ang kuwento naming dalawa. Our loved consumed both of us and it caused us pain but we didn't forget it even after how long time has passed. It made me think that perhaps, we are the one thing that's missing to each other's life. Rohan filled my entire life, he's everything to me and he's my greatest fear.

"Let me take hare, nang mahinto silang dalawa ni Eros at nilapitan niya ako at kinuha si Mavy sa akin. Medyo nai-relax ko na ang balikat ko.

"What were you thinking?" he suddenly asked.

"You, me and our family..." tugon ko naman habang nakatitig lang kay Eros na kinakalikot ang bike.

"Why? We're here for you, always," he said. Pinaharap niya ako sa kanya at nakita niya ang mga luhang namuo sa mata ko. His hand wiped the tears that are attempting to fall. "Look at me." When I glared at him, he was smiling and I could see the even his eyes are filled with joy unlike the first time I saw him.

"I am happy even though I'm old. That's because of you," then he cupped my cheeks. "You gave me a good son and an adorable daughter. Thank you for giving me a home and family...thank you for giving me the reason to live. I love you so much," niyakap niya ako at nagiwan ng halik sa noo ko. Namataan ko naman si Eros na tumakbo at yumakap sa amin.

"I love you too," yinakap ko naman siya nang mahigpit.

"Mommy why are you crying?" he worriedly asked.

"No, mommy is just happy," maagap ko naman siyang sinagot. "Let's go home, Eros...Daddy needs to eat Mommy. See, she's crying already..." hinampas ko ang braso ni Rohan dahil sa dahilan niya sa anak naming. Buti na lang hindi nila alam ang totoong ibig sabihin n'on.

Life doesn't always give you the things you ask, because it is you that will have to claim it. We may be challenged by the cruelty of this world and the twist of fate but...I know for sure, at the end of the journey...something is definitely waiting for you.

***End of Special Chapter***