Lunar Academy: School For The Hunters

50. Outcome

Napaismid ako at sinunod ko ang sinabi niya at unti-unting tinanggal ang mga pampabigat sa akin. Dalawa sa kamay at paa, at isa sa leeg.

Tila nanibago ang katawan ko nang matanggal ito. I got used in using force to make any simple move. Hindi ako sanay na magaan ang katawan ko.

"Let's try again. Shall we?" muling sambit ni Zail.

Hindi pa 'ko nakaka-react sa sinabi niya nang bigla siyang nawala ulit sa harapan ko. Agad akong naging alerto.

Naramdaman ko ang paggalaw sa likod ko kaya agad akong kumilos. Nabigla ako nang naunang gumalaw ang katawan ko kesa sa isip ko.

And before I knew it, bago magawang makapag-teleport ni Zail sa likod ko ay sumakto ang sipa ko sa pagsulpot niya.

Nabigla si Zail sa nangyari at hindi kaagad naiwasan ang atake ko. Wala siyang nagawa kung hindi tanggapin ito.

Nang napaatras si Zail dahil sa impact ng sipa ko ay mabilis akong sumugod sa kaniya.

Sobrang gaan ng katawan ko ngayon at sobrang dali lang sa akin na gumalaw. Pero kahit nadadalian ako ay hindi nawawala ang mga pwersa sa atake ko.

I don't know why but I can't stop myself from smiling. This... it feels good!

Mabilis akong nakapunta sa harap ni Zail at sa unang pagkakataon, bago niya magawang makapag-teleport ulit ay nagawa ko siyang sapakin.

Muntik ng matumba si Zail sa ginawa ko at napadura ito ng dugo.

"Dapat pala 0.5 ton lang ang pinasuot ko sa'yo. Tangina, ang bigat ng sapak mo," natatawang aniya habang pinupunasan ang dugo niya sa labi.

My eyebrows rose and my mouth fell open. Hindi ako makapaniwala sa nagawa ko. Napunta ang tingin ko sa mga kamay ko.

Nagawa kong pahintuin ang teleportation ni Zail... nagawa ko siyang atakihin.

Tanging pagtakbo lamang ang ginamit ko at hindi ko pa ginagamit ang gift ko. Yet, I manage to keep up with him.

"Looks like I've woken up a monster," nakangising sambit ni Zail.

I can see the look in his eyes... excitement, thrilled, and satisfied.

I'm filled with excitement and thrilled too.

Nagpatuloy ang training namin ni Zail. Minsan ay sumasama sa amin si Aqua para manood o tumulong.

And before we knew it, two weeks have passed. Tapos na ang tatlong linggong training namin at ito na ang araw na sasabihin sa amin ni Helena ang operation at plano.

"Thank you very much. Hindi ko alam kung paano ko masusuklian ang ginawa ninyo para sa akin," pagpapasalamat ko kina Zail at Aqua.

Nakaharang ako sa daanan nila at nakayuko sa kanila. I'm showing them my deepest respect and gratitude.

"No prob. Parang nakapag-training din naman ako," walang ganang sagot sa akin ni Zail.

"Tara na, baka nando'n na mga kasama mo," dagdag ni Aqua.

Dinaanan nila 'ko habang nanatili akong nakayuko. Kahit anong sabihin nila. Sobrang laki ang pasasalamat ko sa kanila.

Even if they said it's not a big deal—for me, it's more than enough.

Nang tuluyan na silang makadaan sa 'kin ay itinaas ko na ang ulo ko at agad na sumunod sa kanila.

Papunta kami sa office ni Helena kung saan kami huling nagsama-sama. Naunang pumasok sina Aqua at Zail sa loob.

Nang papasok na 'ko ay natigilan ako nang may nakasabay akong pumasok.

Nagkatinginan kami ni Law sa harap ng pintuan. Halos isang buwan din kaming hindi nagkita.

Ngayon nakita ko na ulit siya ay masasabi ko ng sobra-sobra ang nilakas ni Law mula no'ng huli naming pagkikita. His aura and presence feels different... it's the same one I felt when I first met Cleofa—or even stronger.

Ang balita ko ay hindi lamang si Cleofa ang kasama niya mag-training kung hindi pati na rin si Eslin. Ang Guild's Master ng Coders.

"Long time no see, hood. Did you missed me?" nakangising sambit ni Law.

Naramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko kaya agad akong umiwas ng tingin sa kaniya. "Shut the fuck up. Busy ako sa training, ni hindi ka nga man lang pumasok sa isip ko," sagot ko.

I heard him chuckled. "Aww that's bad. Lagi pa naman kitang nasa isip," aniya.

Nabigla ako sa sinabi niya at agad na napunta ang tingin ko sa kaniya. Anong ibig niyang sabihin?-

"I mean, sa'yo ko gustong unang i-test ang natutunan ko," natatawang dagdag niya.

Nawala ang kung anong nasa isip ko sa sinabi niya at napasimangot ako. "Lunatic," sambit ko bago pumasok sa loob.

He chuckled before following me. Sumalubong sa amin ang mga pamilyar na mukha na parang sobrang tagal naming hindi nakita.

Nang makumpleto kami sa loob ay agad din pumasok si Helena. Umupo ito sa pinakagitnang upuan at pare-pareho kaming pinagmasdan.

"Looks like you've gotten stronger huh?" She smirked—with a proud look on her face.

"Well then, let's start the operation plan."

•••