38.bölüm

663 54 24
                                    

Arabanın camına yansıyan güneş ile gözlerim açıldı belimde ki agrıyı azaltmak için biraz yerim de dogruldum camdan dışarı bakınca yol kenarında bir benzinlikteydik arabanın önünde Kemal abimi  görünce arabadan indim ayaklarımın da uyuşmasıyla güne ne kadar güzel başlamıştım

Karaca = abi  neredeyiz

Kemal = heh kara kızım uyandın mı

Karaca = neredeyiz

Kemal = samsunda

Karaca =  abi ben çok susadım

Kemal = arabada var kızım içme diyen mi var sana

Karaca = ama sıcak o içemem ki

Kemal = gidip al diyorsun yani

Karaca = rica ediyorum

   Kemal abi benzinlige girdigi zaman yılmaz 'a konum atmıştım dün geceden sonra her şey o kadar ani gelişmişti ki olaylar kendi iradem dışında çok şey gelişmişti azer dünden beri telefonumu açmıyordu ben de yılmaz' a durumu anlatmıştım onunla haberleşiyorduk dün gece aklıma gelince gözlerimi kapadım nasıl bu kadar sevmiyordular ki beni sessiz kalıcak kadar degersiz miyim gözlerinde

  Dün gece

Sultan = nişan bozuldu yüzügü çıkar

Karaca = babaanne ne diyorsun sen oyun mu bu

Sultan = haddini bil ne dediysek onu yap sorgulama ver artık şu yüzügü

Karaca = ne demek sorgulama insan degil miyim ben babaanne benim hayatım adına karar verip sorgulama diyorsun

   Babaannemin umursamaz bakışlarıyla bana dik dik bakması ben ne dersem diyim bir işe yaramıcagı belliydi Kemal abinin dedikleri aklıma gelince kendimi yormadan herkesin içinden odama çıktım neler oluyordu anlamıyorum ama yine hayatıma burunlarını sokuyorlardı izin vermem okumak istediğim zamanda aynı tepkileri almıştım o zaman da kimse arkamda olmadan izin vermedim yine vermezdim yatağımda oturmuş ne yapıcagımı düşünürken annem odaya girdi yatakta yanıma oturup yine o kinli bakışları üstümdeydi

Karaca = ne oluyor anne yine

Ayşe = nişanlın olacak adam uslu durmayıp akın'ın işlerini durdurmuş bir sahip çıkamadın yine oglumun başını derde soktun babaannen yüzügü istiyor fadik hanımlara yollucak

Karaca = vermem nişanı atmam ben olmaz öyle saçma şey

Ayşe = Karaca ugraşamam seninle akın zaten yok eve gelmedi ver şu yüzügü

Karaca = Ayşe Koçavalı neden sen eskiden böyle degildin ben hayal meyal hatırlıyorum sormamam gerek biliyorum ama merak ediyorum neden sevmedin beni.? Çok seviyorum diye mi? Seni düşündüğüm için mi? Seni paylaşmadım için mi? Anne sen beni neden hiç akın gibi sevmedin çocukken hiç saçlarımı okşamadın hep hesap sordun sen bana neden yaptın Karaca neden buradasın Karaca şimdi ben sana soruyorum Ayşe Koçavalı neden beni sevmedin

    Gözlerimden akan yaşlarla odadan çıkışını izledim bu kadardı işte sorularımın cevabı uzun bir sessizlik ben ne kadar haykırsam da duyan yoktu o yüzden bu kadar Azer 'e baglıydım sessiz haykırışlarımı duymuştu o benim gözyaşlarımı silip gece olmasını bekledim evde ki herkesin sesi kesilmişti akın' ın odama girmesi ile ayaklarımı yataktan çıkarıp kapıdan içeri giren akın'a tokatı bastım

Karaca = sen yine ne saçmalıyorsun akın benim hayatıma dokunmayın artık gidiyorum lan evlenip daha ne istiyorsunuz

Akın = vaktimiz yok seni çukurdan çıkaralım istediğin gibi bağırıp çağırırsın

sessiz haykırış Where stories live. Discover now