8. Bölüm

1.8K 85 32
                                    

Karaca

  Gelen sesler ile gözlerimi açtım Azer arabayı sürmeye devam ederken arabanın etrafında ki çocuklar onun gelişine baya sevinmiş  selam vermeye çalışıyorlardı azer arabayı park edince üstümü düzeltip beraber arabadan indik elimi saran sıcak ellere karşılık vermiştim çocukların kendi aralarında kıkırdamalarını duyuyordum ufak bir erkek çocugu yanımıza gelip azer'in yanında durdu

Azer = ömer aslanım senin boyun mu uzadı yine

Ömer =  sana benzemek için sütümü içiyorum büyüyorum abi

Azer = off sen beni geçersin desene böyle olursa

Çocuk masumca gülüp bakışlarını bana çevirdi

Ömer = yenge mi azer abi

Azer = evet yengeniz

Azer çocugun saçlarını okşayıp bir bahçe kapısından içeriye girdik bakışlarım ona dönünce

Azer = ilk bir anahtarı alalım evimize geçeriz dinleniriz akşamda mahalleye ineriz olur mu

Karaca = olur tabi yol yorgunuyuz

Azer kapıyı çalınca uzun boylu esmer bir adam açtı kollarını hemen azer'e sarınca elimi elinden çekmek zorunda kaldım yanlarında varlıgım hiç fark edilmiyordu sanırım çünkü hiç umursanmıyordum adam kollarını azer'e doladı bırakmıyor da yapıştı resmen
  (özcih gerçek diyorum size doxkdk)

Özgür =  kardeşim hoşgeldin

Azer = eyvallah hoşbulduk kardeşim de biraz nefes mi alsam

Özgür = ha geçin içeri hadi sen de hoşgeldin bacım  Karaca dimi

Karaca = Karaca koçovalı ben memnun oldum

Azer 'in özgür' e bakışıyla ikiside sırıtmaya başladı

Azer = kardeşim benim evin anahtarını verde hele gidek biz

Özgür = içeri geçmiyor musunuz ya yemek filan yerdik

Azer = yok gidelim bir kendimize gelelim sonra zaten görüşürüz

Özgür = tamam o zaman bekle iki dakika getirim ben

Özgür içeri girince Azer bana bakıp gülmeye başladı

Karaca = ne oldu acaba

Azer = pençelerini içeri mi soksan güzelim

Karaca = bir şey yapmadım ki ben

Azer = he gülüm he öldürücek gibi bakıyon bize haberin yok

Sessiz kalıp bakışlarımı ondan çekmedim özgür gelince anahtarı bana uzaltı

Özgür = evin anahtarı evin kadınından dururmuş al bacım

Karaca = teşekkürler

Özgür = he bir de akşam barajın orda sofra kurucaz gelin siz de bak

Azer = oglum sofra zaten biz geldik diye kuruluyor sen beni mi çagırıyon hayırdır

Özgür = yengemi çagırıyorum kardeşim sen gelme lan

Özgür 'ün dedigi hoşuma gitmişti gülümseyerek Azer' in elimden tutmasına izin verdim bahçeden çıkıp başka bir eve girince iki katlı bir ev karşımıza çıkmıştı kapıyı açınca evin ferahlığı içimi rahatlatmıştı kapıyı kapatıp salona geçtik Azer kendini koltuğa bıraktı

Karaca = kim temizledi bu evi hiç öyle uzun süre yaşanmamış gibi degil

Azer = anam haber vermiştir burda ki kadınlara halletmişler belli ki

sessiz haykırış Where stories live. Discover now