The School Owner and The School Basketball Player

Chapter 19

Mabilis na po itong story na ito. 

VOTE. SHARE. COMMENT

Steph POV

1 year later

Days, weeks and months had pass ng hindi naming namamalayan. Next week na ang graduation naming.

Si Troy at Jas ayun sila na.

Si Tim at Isa going strong.

Si Aira at si Kuya engage na. Pagkagraduate naming magpapakasal na daw sila.

Si Ely at Charles, naghiwalay. Ewan ko kung anong dahilan. Pero habol ng habol si Charles kay Ely. Haba ng hair ng lola nyo. Si Ely naman galit nag alit lagi ag nakikitang may kasamang ibang babae si Charles

At kami ni Drei, okey naman kami. Nagkakatampuhan, kasi minsan wala kaming time sa isa’t-isa.

Naalala ko pa last month. Lalaban kasi sila ng championship kaya busy sila sa pagpapractise tapos ako naman biglaang nagkaproblema ang SJU-Manila Campus kaya 1 week akong nag-stay sa Manila. Sa dami ng kelangan kong initindihin hindi ko na nahahawakan ang CP ko sa hapon na lang lagi pag kakauwi ko sa bahay naming sa Manila. Pagbubuksan ko ang CP ko lagging may missed calls galing sa kanya, tapos pag ako naman ang tatawag sa kanya hindi nya rin nasasagot kasi nakakatulog na sya dahil sa sobrang pagod. Naiintindihan ko naman sya kasi para sa school rin yung ginagawa nya. Tinatry ko syang itxt kaso hindi sya nagrereply kaya tinatawagan ko si Tita at sinasabi na tulog na nga sya.

Hanggang sa dumating yun araw ng championship. Akala nya hindi na ako makakarating kasi last quarter na nung makarating ako. Nanalo naman sila nun. Nilapitan ko sya nun, pero dirediretso lang sya hindi nya ako pinansin. Nagtatampo sya ng bongga, pero dahil hindi ko sya kayang magalit sa aki tumakbo ako dun sa may announcer at inagaw ko yung microphone.

*Flashback

“Mark Andrei Martinez Clinton, I’m sorry honey” sabi ko habang nakatayo sa isang bench dun para makita nya ako. Humarap naman sya sa akin.

“Look Hon, I’m so sorry kung hindi ko nasasagot yung mga tawag mo. Di ba itinetetxt kita na may inaasikaso nga akong emergency sa Manila Campus at sa gabi ko lang nahahawakan ang cellphone ko kaso nga lang pagtinatawagan kita hindi ka na sumasagot, Kaya tinatawagan ko si Tita kung kamusta ka na at ang laging sabi nya sa akin tulog ka na.” sabi ko sa kanya.

“Tapos tumawag sa akin si Tito Lance kahapon at sinabi na ngayon nga ang game nyo kaya pinagpuyatan ko na kagabi yung mga dapat kong pirmahan. Hindi na ako nakauwi sa bahay kasi nakatulog na ako dun. Tapos kaninang umaga bago ako umalis tumawag sa akin ang secretary ko sa Manila Campus nagkaron pa ako ng urgent meeting kaya pumunta ako agad. Kahit pagod na ako at kahit wala pa akong pahinga simula kahapon pinilit kong humabol dito sa game nyo para mapanuod ka.” Umiiyak na ako habang sinasabi ko yun tapos bumaba na ako at iniwan ang microphone.

Lumapit sya sa akin at niyakap ka ako.

“Ssssh. Don’t cry honey. Sorry din kasi nagtampo ako sayo. Sorry kung hindi kita ko naintindihan yung sitwasyon mo.” Sabi nya habang yakap pa rin ako.

“I’m so sorry Honey. Miss na miss na miss na kita. Sorry talaga.” Niyakap ko din sya ng mahigpit habang umiiyak. Alam nyo yung feeling ng lahat ng pagod ko nag-fade away lahat dahil sa yakap nya.

“Shh. Tahan na. Mas miss kita. I love you.” Tumingin sya mata ko at hinalikan ako.

“I love you too” and we kiss again.