Under The Canyon Moon✓

Chapter 16.

   POV Madison

Wanneer ik de studio in ga, zit Riley er al. Deze studio is iets kleiner en anders ingericht dan de studio waar ik steeds in ben geweest met Harry, maar ziet er voor de rest bijna hetzelfde uit.

'Hey Riley', zeg ik.

Riley kijkt op van de laptop waarmee hij bezig was en glimlacht naar me, 'Hey Madds.' Ik loop naar hem toe en vraag, 'Waar ben je mee bezig?'

'Producer shit', mompelt hij. Toen hij zei dat hij me ook wilde helpen met het produceren van mijn nummers, heb ik er niet aan getwijfeld om hem dat te laten doen.

'Als het te veel wordt, moet je het zeggen. Dan regelen we iemand anders, hoor', zeg ik voor de duizendste keer tegen hem. Hij is natuurlijk ook mijn manager en ik wil niet te veel druk op hem leggen.

Het is niet de bedoeling dat iedereen straks overspannen is.

'Het is niet te veel, en als dat wel zo is, dan ben jij de eerste die het weet, Madds.' 'Oké, mooi.'

Ik pak een gitaar van de wand en ga zitten op een stoel en begin een beetje te tokkelen totdat Emma binnen komt.

'Hey!' zeg ik. 'Hey..' Ze ploft naast me neer op de stoel en zucht.

'What's up?' vraag ik. 'Ik ben gisteren uitgegaan..Niet te beste beslissing als je de volgende ochtend om 08:00 uur eruit moet.'

Ik schud lachend mijn hoofd, 'En we gaan nog opnemen ook', grinnik ik. 'Ik denk dat dit een koffie dagje wordt', lacht ze. 'Dat is het voor mij iedere dag', lach ik met haar mee.

Ik sta op en zet de gitaar neer. 'Madison, kom even..' Ik loop naar Riley toe en hij zet gelijk een koptelefoon op mijn hoofd.

'Als de rest er is, kunnen we gelijk beginnen. Welk nummer wil je zeker weten op het album hebben? Van de nummers die we geoefend hebben, afgelopen tijd, ik denk niet dat we tijd genoeg hebben om nu nog aan een nieuw nummer te beginnen.'

'Fallin'', zeg ik, zonder dat ik erbij na hoef te denken. Ik hou van het nummer, en hoewel het over Jordan gaat, is het toch een van mijn favoriete nummers die ik heb geschreven. Het is een liefdesliedje, in plaats van een break-up song, wat toch ook wat positieve vibes over brengt.

Helemaal gezien de rest van het album waarschijnlijk een hele hoop sad songs zal bevatten...

Riley knikt, 'Goede keuze, Madds... Ik zat te denken dat Death By A Thousand Cuts ook goed zal zijn voor het album. Als jij het niet prettig vindt, doen we het niet, natuurlijk. Het is jouw album, maar als je het ermee eens bent, kunnen we het de volgende keer opnemen. Of we nemen het op en we zien het later wel.'

'Ik weet het nog niet zeker. Het is een goed nummer, maar ik weet nog niet of ik wil dat de rest van de wereld het hoort. Maar we kunnen het wel een keer opnemen', zeg ik, terwijl ik tegen de tafel leun. 'Begrijpelijk', knikt Riley, 'Dus Fallin' wordt waarschijnlijk ook de eerste single, zoals we laatst besproken hadden?' Ik knik.

'Doen we dan een music video en alles erop en eraan?' vraag ik enthousiast. Je wil niet weten hoeveel verschrikkelijk ongemakkelijke "music videos" ik gemaakt heb toen ik een jaar of vijftien was. Met de webcam van mijn laptop. Ze hebben zelfs een tijdje op YouTube gestaan...

Ik cringe alleen al bij het idee dat mensen de video's hebben bekeken.

'Ja, dat lijkt me wel het verstandigste. We kunnen natuurlijk ook voor een lyric video gaan, maar ik denk dat dat toch minder aandacht trekt.'

Ik knik instemmend, 'Ik wil heel graag een music video!' zeg ik. 'Dan komt die er', lacht hij. Ik klap blij in mijn handen.

Wanneer Jasmine, Flynn en Cory er ook zijn, ga ik in het geïsoleerde hokje staan met de koptelefoon op. Ik houd de gitaar in mijn handen, terwijl ik luister naar wat Riley me uitlegt.