Under The Canyon Moon✓

Chapter 47.

Merry Christmas guys!!! Stay safe! x

   POV HARRY:

'Mitch, houd op. Het is niet alsof ik een gebroken been heb.' 'Nee, maar je hebt wel een gebroken hart.' 'Goed dat er een paar verdrietige nummers tussen zitten dan. Ik ga dit niet last-minute afzeggen. En helemaal niet voor dit. I'll be alright, we'll be alright, I know it.' Ik trek de roze blazer met zwarte bloemen aan en sla mijn armen over elkaar. 'Harry, afgelopen dagen heb je niks gedaan, behalve op bed liggen.'

'En nu heb ik weer genoeg energie, ik heb er echt zin in Mitch. Ik kan nu mijn hoofd hiernaar zetten. Ik hou van optreden. En de fans zijn al hier, we kunnen ze niet wegsturen. Niet nu meer.'

'Als het niet gaat, laat het me dan weten.' Ja, papa', zeg ik en ik rol mijn ogen. Mitch schudt zijn hoofd maar haalt dan zijn schouders op en loopt mijn kleedkamer uit.

Ik kijk naar mezelf in de spiegel. De make-up zorgt ervoor dat ik er niet meer zo moe uitzie. En ik heb echt zin in vanavond. Het is een van mijn favoriete dingen om te doen; optreden. En hoewel ik me misschien niet helemaal gelukkig voel, betekent het niet dat ik niet vrolijk kan zijn.

Afgelopen twee weken zijn misschien niet makkelijk voor me geweest, maar ik kan niet de rest van het jaar in bed blijven liggen janken.

Over drie weken komt haar album uit en ik haat dat ze me waarschijnlijk niet bij zich laat die dag... Het is de dag waar ze haar hele leven naartoe gewerkt heeft en dan spendeert ze het met fucking Jordan, in plaats van met mij. Met de mensen die wel echt om haar geven.

Een van de belangrijkste dagen van haar leven en ze zit samen met haar gewelddadige ex in haar appartementje.

Dezelfde persoon die haar sloeg, dezelfde persoon die haar voor dood in zijn appartement achterliet, omdat hij dacht dat ze zwanger van hem was.

Hij dacht dat ze zijn baby in zich droeg en hij hield een fucking pistool op haar gericht.

'Harry, nog vijf minuten!' hoor ik iemand roepen en ik strijk mijn kleding glad. Ik haal een keer diep adem en de opkomende woede zakt gelukkig weer een beetje.

Ik neem een slok water en spring een paar keer op en neer. De band komt bij me staan en we slaan onze armen om elkaar heen. 'Have fun, guys', glimlach ik.

Breed glimlachend ren ik het podium af. Ik bedank snel alle bewakers en andere mensen van de crew die hier backstage staan en ga dan mijn kleedkamer in.

Wanneer we allemaal gedouched zijn en ons hebben omgekleed, vraagt Mitch aan mij of ik mee ga naar L'Arc.

Ik twijfel even, maar knik dan toch. Misschien is het wel goed om even alles te laten gaan. L'Arc is een luxe nachtclub boven de Champs-Elysees. Ik ben er twee keer eerder geweest met de jongens van One Direction en toen was het leuk van wat ik me er nog van kan herinneren....

'Ja, laten we maar gaan', glimlach ik. We stappen in de auto's en komen al snel aan bij het gebouw. We gaan naar binnen en zoeken een plaatsje bij de rode banken. We bestellen allemaal wat te drinken en ik zak een beetje onderuit.

Wanneer mijn margherita wordt gebracht, neem ik er gelijk een behoorlijke slok van. 'Take it easy, H', zegt Jeff, maar ik haal mijn schouders op. 'Don't worry about it.'

Na nog een paar drankjes begin ik de alcohol in mijn bloed wel te voelen en sta ik op, 'Even naar de wc.' 'Oké, wij gaan dansen', zegt Sarah.

Ik steek mijn duim naar ze op en ga dan naar de toiletten. Wanneer ik klaar ben en weer de club in ga, kijk ik om me heen maar mijn vrienden zijn nergens te bekennen. Ik zucht en loop naar de bar toe, waar ik nog een drankje bestel. Ik steun met mijn hoofd op mijn hand en staar voor me uit. De dansende mensen zijn een waas voor mijn ogen en ik voel mijn ogen branden. I miss her. I miss her and it kills me to know that there's a chance he's beating her up right now...