XXIII

25 2 2
                                    

Ze sluit de deur achter zich en zucht. Wat haalde ze toch in haar hoofd? Niet dat Nick ertegen was, maar toch. Na heel wat nerveus makende rondjes in de badkamer te lopen, van douche tot deur en omgekeerd, staart ze naar zichzelf in de spiegel die even groot is als de wand waar hij aan hangt. Violet kijkt alleen maar naar haar eigen gezicht. 'Wat ziet hij toch in mij?', denkt ze. 

Geklop op de deur. 'Violet?', hoort ze Nick zeggen. 'Ja?', zegt ze op een nogal rare toon omdat ze haar nervositeit nog steeds niet kwijt is. 'Alles oké daar?' 'Uhm, ja hoor! Ik moest hier nog wat opruimen van daarnet, weet je?' 'Mag ik binnenkomen, Violet?' Na een stilte van enkele seconden laat ze haar blik van haar spiegelbeeld vallen en loopt ze naar de deur, die ze zachtjes opent. Nick staat tegen de muur geleund, vlak bij de deuropening. Ze glipt tussen de deur door en gaat voor hem staan. Deze keer zorgt ze voor de nodige afstand. 'Of zou ik dichter gaan staan?', denkt ze. Hij bijt op zijn lip en gaat wat rechter staan. 'Zeker dat alles goed is?', vraagt hij. Violet knikt hevig en hij grijnst. Hij neemt haar hand vast en trekt haar mee naar haar slaapkamer. 

Op haar bureau staan twee glazen vruchtensap. 'Die heeft je moeder hier gezet toen je in de badkamer was', zegt Nick. Violet neemt een glas en brengt het naar haar lippen om te drinken. Nick doet hetzelfde. 

Violet zit in haar bureaustoel rondjes te draaien en Nick ligt op haar bed met gekruiste armen achter zijn hoofd. 'Wat is dit?', vraagt hij en ze ziet dat hij een ring vast heeft. 'Dat is een ring die ik van mijn mama heb gekregen toen ik hoorde van mijn kanker. Ze heeft me vertelt dat die ring al in de familie is sinds de 18e eeuw en dat die sindsdien altijd is doorgegeven aan de oudste dochter.'  Nick draait de ring om en vraagt: 'Waarom heb je hem dan niet aan?'  'Hij is te groot voor mijn vingers.'  'Kan je hem niet laten verkleinen dan?'  'Ja dat gaat, maar dat heeft mama liever niet.'  'Dat begrijp ik wel.' Nick legt de ring terug. 'Heb je de ketting die ik je heb gegeven al aangedaan?', vraagt hij. 'Ja, ik ging het eigenlijk vandaag ook aandoen.'  'Waar is het? Dan help ik je even.'  'Hier', zegt Violet en staat op om het te nemen. Nick gaat rechtop staan en Violet rijkt hem het kettinkje aan. 

'Dank je.'




Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Sep 13, 2020 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

hij, de duivelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu