hij, de duivel

XVII

Lise komt binnengewandeld en rolt een karretje met vier plateaus op voort.  'Wie heeft er honger?', vraagt ze luidkeels.  Bram draait zich naar haar toe, grijnst en zegt: 'Ik!'  Hij neemt een plateau en zet hem op Violet haar schoot. Nick heeft ondertussen ook al één in zijn handen en hij grijpt naar een tweede om aan mama te geven.

*

'Wel dat heeft nu eens gesmaakt, zeg!', zegt mama.  'Daar ben ik het helemaal mee eens', beantwoordt Bram haar.  'Wel, gaan we nog iets drinken?, vraagt ze.  'Ja, klinkt lekker', zegt Violet en ze lacht luidop.  'Bram? Wil je Lise eens zoeken en vragen of ze hier iets hebben dat daarvoor kan dienen?', vraagt mama met een lach op haar gezicht. Nick ziet Violet naar mama kijken en ziet haar fonkelde ogen stralen. Violet draait haar hoofd naar haar hem om en trekt een vragend gezicht. Hij slaat zijn ogen neer en hij grijnst. Er wordt op de deur geklopt en Bram en Lise komen de kamer binnen met een fles alcoholvrije champagne en een paar glazen. Iedereen kijkt naar hen op en mama begint te juichen alsof ze op een voetbalwedstrijd van Bram aan de zijlijn staat. Bram ontkurkt de fles en Lise deelt de door Bram gevulde glazen uit.  'Santé!', roepen ze in koor terwijl ze hun glazen in de lucht houden.

'Ik ga naar huis', zegt mama nadat de fles tot de bodem leeg is. 'Hoezo?', vraagt Violet met een trieste uitdrukking op haar gezicht.  'Wel..., ik moet nog het één en het ander doen.'  'Ah ja, oké dan maar.'  'Het is nog maar één nachtje, Violet.'  'Ja, het is goed, ga maar. Ik zal mijn tassen al maken zodat we morgen direct weg kunnen. Goed?'  'Ja, doe dat maar. Ik zal hier om 9 uur 30 zijn.'  'Oké.'  Mama neemt haar handtas en de grote stapel tijdschriften onder haar andere arm.  'Tot morgen!', zegt ze en ze geeft Violet een handkus die ze naar haar toe blaast.  Violet doet hetzelfde terug en mama en Bram lopen de deur uit.

Nick gaat zitten en kijkt Violet aan. Ze ligt met haar hoofd naar de andere kant te kijken en hij weet niet wat hij moet doen, dus begint hij aan de rits van zijn trui te frunniken. Violet draait zich om en hij ziet dat ze tranen in haar ogen heeft staan.  'Wat is er?', vraagt hij.  'Ik-...; Mama is weg en nu moet ik heel de nacht alleen blijven terwijl ik dacht dat dat niet zou gebeuren.'  'Ow. Ik zal blijven. Goed?'  'Maar-...'  'Geen gemaar. Ik blijf.'  Violet kijkt afwachtend af en Nick herhaalt nog eens wat hij vooraf zei: 'Ik blijf.'  'Oké, oké', zegt Violet en ze lacht, 'wat kunnen we doen?'  'Euhm..., tv-kijken?'  'Oké.'  Violet neemt de afstandsbediening en geeft hem aan Nick.  'Kies maar', zegt ze. Hij zapt even van zender naar zender en stopt uiteindelijk bij de zevende zender waar op dat moment een Marvelfilm aan het spelen is.  'Goed?', vraagt hij. Violet knikt.

Om tien uur in de avond, zijn Violet en Nick aan het praten, als Violet begint te geeuwen.  'Ai ai ai, er is er hier eentje moe', zegt Nick.  'Ik moet mijn tassen nog pakken.'  'Het lijkt me een goed idee als ik hier eens een handje help. Waar staat je tas?'  'Onder mijn bed, hier rechts.'  Nick loopt om het bed heen en schuift de tas vanonder het bed. Violet wijst aan waar alles ligt en steekt het dan allemaal zelf weg op de manier die zij wil.

'Kom hier zitten', zegt Violet en ze klopt naast haar op het beddenlaken.  'Ja?', vraagt Nick.  'Ja.'  Ze kijken nog wat tv en praten tot laat in de nacht over koetjes en kalfjes. Om drie uur in de nacht valt Violet in slaap op de schouder van Nick. Hij schuift zijn benen onder het laken en doet zijn ogen toe. Niet veel later slaap ook hij.