XIII

30 4 0
                                    

'En hoe voelde dat?', vraagt Nick.  'Die eerste pijn?'  'Ja.'  'Wel, het was natuurlijk niet echt aangenaam, maar hij was niet zo erg als de pijnen die ik nu heb. Het is begonnen met iets kleins en ik dacht dat het niet zo erg was. Het voelde eigenlijk als een gewone spierkramp.'  'Dus je bent niet meteen naar het ziekenhuis gekomen?'  'Neen, inderdaad. Voor vier maanden heb ik het verzwegen voor mama en dan heeft het nog eens twee maanden geduurd voor ik hier werkelijk voor de eerste keer was.'  'Zo lang?'  'Ja.'  'Hoe oud was je toen je diagnose was gesteld?'  'Ik heb mijn diagnose gekregen toen ik 14 jaar was, maar zoals ik al zei had ik daarvoor al pijnen dus vanaf mijn dertien heb ik kanker.'  'En ben je al eens genezen of is het nog altijd de oorspronkelijke diagnose?'  'De oorspronkelijke-' 

Violet krijgt een krop in haar keel en heeft moeite om haar tranen in te houden. Nick merkt het en kijkt haar met een zeer bezorgde blik aan.

'Sorry... ik had er niet zo over mogen doorvragen', excuseert hij zich.  'Het is niks. Ik heb het gewoon nog wat moeilijk. Nog steeds...', antwoordt Violet.

Ze kijkt hem aan met een kleine blos op haar kaken en probeert te glimlachen. Hij neemt haar hand en hij leunt naar voren tot zijn lippen dicht genoeg bij haar oor zitten zodat hij kan fluisteren: 'Het spijt me.' Hij geeft haar een kneepje in haar hand. Als hij terug goed zit in zijn stoel, neemt hij zijn rugzak en begint hij er in te rommelen. Violet kijkt hem raar aan en hij grijnst weer.  'Waarom toch altijd die domme grijns', denkt Violet bij haar zelf.

'Dit is voor jou', zegt Nick, als hij uiteindelijk een slecht ingepakt pakje uit zijn rugzak haalt. 'Dankjewel', zegt Violet met een twijfelende ondertoon in haar stem. 'Maak open!', zegt hij met een groot enthousiasme.  'Je klinkt bijna als ik daarjuist die zo blij was met mijn eten.'

Ze beginnen allebei te lachen en Nick krijgt tussen het lachen door te zeggen dat ze het gewoon moet openmaken. Als ze uitgelachen zijn, begint ze met het openmaken van het pakje. Ze haalt het kleine doosje uit de verpakking en kijkt naar hem op.

'Dat had je niet moeten doen!', zegt ze.



hij, de duivelWhere stories live. Discover now