Time's Chosen One

Chapter 32 Gearing Up

Taejin's POV:

Wala naman palang binabat yung mga tauhan ni Xenon—Weak.

Naglalakad na ako ngayon pauwi, kabisado ko naman bahay ni Dad, kahit huwag na niya ako sunduin.

Habang naglalakad ako may naaninag akong babae sa 'di kalayuan.

"Oh shit!" I whispered, agad akong nagtago sa poste—it was Elisha.

Bakit nandito siya!? Ayoko siyang makita baka mamaya sabunutan o masapak niya nanaman ako.

Pero iba ang nakita ko sa kanya ngayong araw. Para bang ang lungkot niya.

—Fine, isang beses ko na lang siya kakausapin.

I approached her pretending na nakasalubong ko siya, "Oh! Mukhang hindi ka ata beast mode ngayon ah." Bakit parang nang aasar pa ako?

She stopped and look at me with a smile, pero pilit yung ngiti niya, "Wala ako sa mood."

This is not right, parang may mali eh.

I grabbed her wrist, "Sandali." Agad naman siyang lumingon sa akin, "Gusto mo bang pagusapan?" I asked.

....

[At the Cafeteria near the school]

"Kanina ka pa malungkot ah, ano ba kasing nangyari?" I asked.

Seryoso habang naglalakad kami sobrang tahimik niya—shivers, nakakatakot.

"Wala." Elisha said.

Wala? Alam mo ba hitsura mo kanina?!

"Sobrang lungkot ng hitsura mo kanina, imposibleng walang nangyari, magsabi ka na, makikinig ako." I urged her to tell.

Isang beses lang talaga ako magiging ganto sa kanya.

"Wala nga." Elisha denied.

Dahil ba sa akin? Kaya siya nagkaganyan? Hala baka kasalanan ko!

"Dahil ba yun sa pagnakaw ko ng wallet mo? Sorry, badtrip lang talaga ako nung araw na yun." I said.

"Hindi ah, wala nga kasi! Bakit mo ba ako dinala dito? Pauwi na ako eh." She said.

So, wala talaga? Para saan pa pinaggagawa ko.

"Sure ka? Baka naman pag-uwi mo, maglaslas ka na." I raised my eyebrow.

Elisha shook her head, "Hindi ako ganun."

"Akin na Phone mo." I said.

"Bakit? Babasagin mo?" She asked.

The hell?

"—Akin na sabi!" I said.

Agad niyang binigay sa akin ang phone niya. Pero tinitigan pa rin niya ako ng masama at punong puno ng lito.

Hehe.

"Oh." I said then give her phone back.

"Anong ginawa mo?" She asked.

"Tawagan mo ako pag kailangan mo ng tulong ah! Sige, mauna na ako." Then I left.

"...What?" Elisha just looked me confusingly.

Dumiretso na ako sa Mansion ni Dad.

...This feeling though, what the hell?

__________________________________________

Ryujin's POV:

Ang tagal naman ni kuya, sana ayos lang siya.

Nandito kami ngayon ni Dad sa office niya.  Ang laki, parang size ng bahay ko lang—kainggit.