Time's Chosen One

Chapter 29 Displeasure

Huli na ako! Nagkita na yung magkapatid! Anong gagawin ko!?

"K-kuya?" Mikael asked.

Hindi siya makapaniwala sa nakita niya kaya ganun na lang ang reaksyon niya.

"Mikael, anong ginagawa mo dito?"

"Sandali, tama ba ang narinig ko? Kuya? Magkapatid kayo?" Taejin quickly asked, mukhang naguguluhan din siya.

"Parang imposible naman ata yun, ginawa mong hostage yung kapatid mo?" Axel asked, ang tinukoy niya ay yung hinostage na si Mikael sa storage room.

Mayamaya ay nagbago ang hitsura ni Mikael. He clenched his fist, galit na galit ang hitsura niya, naglakad siya ng mabilis papunta kay Dexter.

"Ang kapal ng mukha mong magpakita!" Mikael punched Dexter in the face.

Napaatras si Dexter dahil sa sapak ni Mikael, hindi siya makaimik.

"Ang kapal ng mukha mong gawin akong hostage! Akala ko ba kapatid kita!" Mikael shouted.

Mayamaya ay lumuhod si Dexter kay Mikael, "P-patawarin mo ako, hi-hindi ko naman gustong gawin lahat ng 'yun, pinagsisisihan ko lahat ng ginawa ko!" Dexter stuttered. Hindi na niya napigilang umiyak habang nakaluhod, hawak hawak niya ang kamay ni Mikael.

"Hindi mo ginusto? Kuya ilang tao ang pinatay mo? Hindi ko mabilang sa kamay ko ang mga taong pinatay mo, kuya!" Mikael shouted. It must be hard for him to live in the past years knowing that his brother is a serial killer.

"Pag hindi ko yun ginawa, mamamatay ka!Mamamatay tayong dalawa kapag hindi ako sumunod sa utos niya, alam mo yan!" Dexter said.

Hindi kami makapagsalita. Habang pinapanood ko sila, nasasaktan din ako. Ginagawa ni Dexter lahat para kay Mikael.

"Hindi ko alam kung mapapatawad ba kita o hindi eh." Inalis ni Mikael ang kamay ni Dexter na nakahawak sa kamay niya at umalis.

"Teka lang, Mikael." I stopped him. "Gusto nang magbagong buhay ang kuya mo, alam kong mahirap pero sana mapatawad mo na siya." I said.

Mikael seems to be irritated about what I said so he smirked, "Kung magbabagong buhay siya, 'wag lang sa salita—ipakita niya." Then he left.

Nang makaalis na si Mikael napuno ng katahimikan ang buong paligid ng ilang minuto, gulat na gulat kami sa nakita namin.

"Bakit hindi mo sinabi sa amin kaagad na kapatid mo pala si Mikael?" Axel asked, "Edi sana walang ganito na nangyari." He added.

"Hindi ko masabi sa inyo dahil baka hindi naman kayo maniwala." Dexter said.

"Sabagay, kriminal ka naman—"

"Kuya!" I cut Taejin's words off.

Taejin sounded 'Hmph' then he replied, "Okay."

"...At saka mas mabuti nang hindi niyo rin malaman—na kriminal ang kapatid ni Mikael. Sa tingin niyo? Ano magiging reaksyion niyo? Mga reaksiyon ng iba kapag nalaman nila 'to?" Dexter asked.

Tumahimik na lang kami. Pag hindi kami kundi iba ang nakakaalam nito, maaaring husgahan at sisihin nila si Mikael, sa bagay na hindi niya alam na nangyayari sa dilim.

"Paano yan? Mukhang naiinis at nagtagampo sayo ang kapatid mo." I asked.

Dexter sighs, "Hayaan niyo na, pero sana naman kumalma na siya at para pagusapan namin 'to."

"Mauuna na ako sa inyo." Taejin said and left.

Ano nanaman kaya gagawin nun? Hindi na nga pumasok—gagala pa. Nakakapagtaka tuloy kung paano siya nakakakuha ng mataas na grado.