The Darkest Light

Chapter Four

"Kain na, apo." Kanina pa ako nakatulala rito sa k'warto. Hindi ko alam ang gagawin ko. Lolo saw me at the kitchen earlier. Ang sabi ko ay matutulog ulit ako pero hindi na ako nakatulog ulit no'n. Kanina ko pa kase iniisip ang mga nangyari.

Tumayo na ako at inalalayan na si lolo sa hapagkainan. Nagluto muna ako saglit at kumain na kami.

"May problema ba, apo?" Napatingin ako kay lolo na nag-aalalang nakatingin sa akin.

Nginitian ko siya. "Wala po, Lo. Ayos lang ako." Ngumiti ulit ako sakaniya pero hindi siya kumbinsido.

"Tumatanda ang mukha mo, Apo. Baka maunahan mo pa akong kumulubot ang mukha, kaya 'wag ka na sumimangot." Napangiti ako sa kaniya. Naging magaan na ang loob ko. I'm really thankful for having him.

The truth is, what's happening right now, I still can't fully sink it in. I still can't believe that I could world travel. Who would have thought? Kahit sino ay hindi ako paniniwalaan.

Mabilis lumipas ang linggo at lunes na. I was expecting that I'll go back to that world, but unfortunately, hindi ako napunta ro'n.

I can't figure out how will I go back. Ang alam ko, tuwing humihiling ako ay napupunta ako ro'n. I tried last night, I wished that I could see the guys again, but it didn't came true.

Bagsak ang balikat na pumasok ako sa eskwelahan. When I entered the room, I just walked straight at my chair.

Nakatulala ako ro'n hangga't sa marinig ang bell hudyat na magsisimula na ang first period, which is Statistic and Probability.

I tried to focus on the topic. Tinitignan ko lang ang teacher namin na nag-explain pero walang pumapasok sa utak ko.

Nagulat nalang ako nagsitayuan ang mga kaklase ko at inayos ang mga upuan nila para mag one seat apart. One seat apart?! That means we have a quiz?! Hindi ako nakinig!

I scan the whiteboard, ando'n ang mga examples at equations na ginamit. Mabilis ko na binasa at inintindi 'yon. Nanlumo naman ako nang burahan na agad 'yon ng teacher namin. Anong maisasagot ko rito?!

Pinakuha kami ng calculator at ng papel para ro'n magsagot. Nanghingi naman sa akin ang mga kaklase ko kaya binigyan ko kaagad sila dahil iniisip ko pa kung paano ako makakasagot.

Bakit kung kailan hindi ako nakikinig may quiz?! Nakikinig naman ako araw-araw pero hindi siya nagpa-quiz!

Kinuha ko ang test questionnaire na inaabot ng nasa harap ko. Kinuha ko 'yon at inabot sa taong nasa likod ko. Tinitigan ko ang 1-5 questions at agad nahilo. Jusmiyo!

"You can start now. 10 minutes only, para makapagcheck tayo," sabi ng teacher namin at nag-ikot ikot sa silid para mabantayan kami.

Naginhawaan ako nang makita na multiple choice ang quiz. P'wede manghula, hindi naman mahahalata na wala akong alam no'n, 'no?

Nagsimula akong magsagot sa abot ng aking makakaya. Kung ano ang natatandaan kong nakalagay kanina sa whiteboard. Hinulaan ko nalang ang formula ng iba at kung ano ang malapit na sagot. Hayaan mo na! Quiz lang naman 'yon, babawi nalang ako sa susunod.

"Ehem." Napatingin ako sa katabi ko na umubo... nang peke. Nginuso niya ang papel ko, telling me that I should let him copy my answers. Nakita niya atang tapos na ako, o baka inaabangan niya akong matapos? Bumuntong hininga ako at sinenyas sakaniya ang mga sagot. Ayaw ko siya pakopyahin dahil alam kong hindi ako sigurado sa mga sagot ko. Hayaan mo na, mapilit siya, e. Sinulyapan ko ang teacher namin habang pinapakopya ko ang isa. Mahirap na baka mahuli, hindi pa naman ako nakinig kanina.

Pinasa na namin 'yon at naghalumbaba ako. I miss Drake and Thy singing on stage. That was my first time attending a gig. Naging maayos pa dahil kasama ko si Jeruza. Hindi niya ako hinayaan na hindi ako nag-enjoy no'ng gabing 'yon. Pinalobo ko ang pisngi ko dahil naalala ko na naiwan ko pala siya ro'n kagabi. Hindi ako nakapagpaalam sakanila. Sinama nila ako pero iniwan ko sila ro'n bigla.