Fresh [Complete]

Fresh {တြယ္ၿငိမႈ}

"အေမ‌ေျပာေနတာ ဆယ္တန္းမွာဂုဏ္ထူးေတြနဲ႔ေအာင္ ေအာင္ေျဖႏိုင္ဖို႔ မိုတီေပးတဲ့အေနနဲ႔ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို လက္ေဆာင္ေပးစရာရိွတယ္တဲ့။"

Bioပံုေတြဆြဲေနရင္းက ပံုဆြဲမပ်က္ေစဘဲ ‌ေျပာလာသူကို တစ္ခ်က္ၾကၫ့္မိသည္။

"အန္တီက မင္းႀကိဳက္တဲ့ပဲႏို႔ေတြကဒ္လိုက္ လက္ေဆာင္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ပဲထင္တယ္။"

ရယ္က်ဲက်ဲ‌နဲ႔ မိမိက‌ေျပာေတာ့ သူကအတည္‌ေျပာေနတာ ဟာသမလုပ္နဲ႔ဆိုသၫ့္ပံုမ်ိဳးျဖင့္ခပ္စူစူေလး လွမ္းၾကၫ့္သည္။

"ဒါနဲ႔..ေန့လယ္ထမင္းစားၿပီးတိုင္း မင္းေသာက္ေသာက္ေနတဲ့ေဆးေတြက ဘာေဆးေတြလဲဟင္..ဘာျဖစ္လို႔ေသာက္ရတာလဲ...။"

ေန့လယ္ ထမင္းစားၿပီးတုန္းက ေက်ာပိုးအိတ္ထဲရ ေဆးကန႔္ေလးထဲက ေဆးေတြထုတ္ကာသူေသာက္သည္ကိုျမင္လိုက္ၿပီး သတိတရနဲ႔ေမးမိတာပင္။အျမဲလိုလို ေက်ာင္းတြင္လည္း သူ‌ေသာက္ေနတာေတြ့မိေပမယ့္ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့။

"အာ...ဒီတိုင္းပါ...ငါကအားနည္းတတ္ေတာ့..အားေဆး..။"

မ်က္ဆံေလးေတြ ဟိုသည္ကစားသြားကာ အျမန္ပဲျပန္ေျဖလာသည္။

"အားေဆးေတြက အဲ့ေလာက္အမ်ားႀကီးလား...။"

"မင္းတြက္ေနတဲ့ သခ်ာ္ပု စၥာကမွားေနတယ္...။"

"အယ္..ဟုတ္လား..ဘယ္နားမွာမွားတာလဲ..စကားမ်ားေနတာနဲ႔ဆိုေတာ့ အမွားကိုသတိမထားမိလိုက္ဘူး"

"စကားမမ်ားပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သာျပန္စစ္...။"

သြင္ညီ့စကား‌ေၾကာင့္ ဆက္မေမးေတာ့ဘဲ တြက္ထားတာကိုျပန္စစ္မိသည္။

*ဘယ္ေနရာမွလည္းမမွားဘဲနဲ႔ ဒီဟာေလးကေတာ့..*

ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ

"မင္းနင္းၾကၫ့္ခ်င္လား.."

"ငါလား.."

"အြန္း...။"

"အိုေကေလ..စမ္းၾကၫ့္ၾကတာေပါ့..ဒါေပမယ့္...ငါကစင္ဘီးမနင္းတတ္ဘူးရယ္.."

လယ္ကြင္းေတြရဲ့ေဘးက ျမက္အရွည္တို႔ေပါက္ကာ ျမက္ပန္းပြင့္အလြန္တို႔က ေဖြးျဖဴလို႔...။