My Yaya Is My Girlfriend ( Season 1 )COMPLETED

♡ChApTeR~83♡

Umupo siya sa gilid at itinaas ang dalawa nyang tuhod para na siyang mababaliw. Doon ko nakita ang napakarami nyang sugat sa kamay at nangingitim at namamaga ito.

"Napano yang nasa kamay mo?" Tanong ko.

"Kakasapak sa Kuya mong gago!" Tiim bagang nyang sagot. "Naiinis ako dahil napaka bobo nyang makipag laban ni hindi nya manlang ako nagasgasan" mayabang na sabi nya pero nag titiim ang mga bagang.

What? Kaya nya? This is impossible! Isang babae ang makakapagpatumba sa kuya ko?

"Ang mga pamilya ko ay nag bibinta ng drugs sa Spain. 50 million bawat kilo nun"

"Alam ko na yan."

Napailing ako. Alam na alam ng babaeng tuh ang buhay namin dati eh. Paano nya ba nalalaman yan?!

"Ang gusto ko lang makisama ka sa mga planong nabuo sa isipan ko"

"Hindi pa ako handang humarap sa Kuya ko dahil hanggang ngayun galit paren ako"

"Kalimutan mo muna yang galit mo sa ngayun Aeres kailangan ka namin para mapahinto na tung kagaguhan nilang ginagawa"

"But. I can't" naiiling na sabi ko.

Hindi ko kaya tuh. Patayan ang labanan dito at hindi ko kayang harapin ang Kuya ko. Gusto kung matulong pero. Paano? Wala akong alam dito pero sapat na ang maikling paliwanag nya.

"Paano kita pag kakatiwalaan?" Tanong ko...

"Hindi ko alam.." naiiling na sabi nya. Naiinis ako dahil para syang mababaliw na ewan.

"Umayos ka nga kasi eh! Hindi kita maintindihan you know?" Inis na singhal ko.

"Wag mo akong ginaganyan dahil pag umiral ang tupak ko hindi ako magdadalawang isip na ibalibag ka hanggang mamatay ka!" Tiimbagang nyang sabi at tumayo. Napakaangas ng dating nya na ikinamangha ko sa kanya. Ang buong tapang nya ay hindi ko alam kung saan nang gagaling. "Magtiwala ka saaken" kinakalma nya ang sarili at nag wagi naman sya. "Kailangan ka namin. Tulungan mo kami sa ngayun. Ipapa bantay ko ang pamilya mo" malumanay na sabi nya. "Bahala kana kung pagkakatiwalaan mo ako o hindi. But please help me. Help them"

Nangunguna na ang awa na nararamdaman ko dahil nagpapapakatuto sya sa harap ko mismo at napaka sensiridad nyang magsalita.

"Marami na kaming napagdaanan at ilang beses ko ng nakaharap ang kapatid mo.. ganun sya katapang magsalita pero kulang na kulang ang kilos nya para magawa nya ang gusto nyang gawin."

"Hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi mo" naiiling pang sabi ko.

"I want to say this happening dahil gusto kung tulungan mo kami."

"Hindi ganun ka--"

"At alam kung hindi ganun kadaling makuha ang tiwala mo dahil hindi mo pa ako kilala.." putol nya sa sasabihin ko. "Ako mismo ang gagawa ng paraan para paniwalaan mo ang tulad ko"

Umatras sya ng umatras hanggang sa hindi ko na siya makita. Ang parteng kinauupuan ko lang ang may ilaw. At sa harap ko madilim na. Sa kinauupuan ko lang mismo nakatutok ang ilaw.

Ugh! shet! Hindi ko siya maintindihan! Ano bang gagawin ko?!

Pagkakatiwalaan ko ba ang babaeng yun?

Paano kung ako naman ang mapahamak?

Mas kilala ko ang kapatid ko. Gago siya! Sobrang gago! Napakasama nya at kinamumuhian ko siya! Isama mo na si Dad pero kahit ganun sila ay hindi ko alam kung bakit hindi ako kasing sama nila. May konsensya ako hindi gaya nila. Matino ako demunyo sila. Nag ta trabaho ako ng matino dati at sila ay masama ang ginagawa nila pero sobrang galit ang naramdaman ko nung bugbugin ako ng sarili kung ama. Ang nasa bangkong pera ko ay sinimot pa. Nag ipon ako para sa magiging pamilya ko. Pero ngayun halos wala na kaming makain. Inipon ko yun sa matinong trabaho. Pinag ti tiyagahan at pinag hihirapan ko yun. Pinag bintangan ako ng hindi ko naman talaga ginawa. Matino ako at alam ng Ama ko yun pero bakit hindi nya ako pinaniwalaan.
Noon ko pa gustong umalis sa impyernong bahay na yun hindi ko magawa dahil iniisip ko ang pamilya ko. Minsan na silang nakulong maliban saaken dahil nasa trabaho ako nun. Umuwi ako at nakita sa TV ang Kuya at Ama ko gumawa ako ng paraan para malabas sila sa kulungan. At nung makalabas sila maka ilang linggo lang ay bumalik agad sila sa ilegal na ginagawa nila. Hindi manlang sila nag pasalamat saaken dahil mismong pera ko ang nag tubos sa kanila mula sa kulungan. Hindi ko ginalaw ang pera nila dahil ayukong mag karoon ng utang sa kanila. Sobrang sama ng loob ko nun pero hindi ko nalang pinansin. Bawat pag tulog ko bumabalabag ang isipan kung umalis para malayo sa kademunyuhan nila. Hindi ko talaga magawa dahil sobrang duwag ko nun. May kung saan saan silang mga lugar sa Spain na pinag susugalan. Masyadong mabenta yun. Pero ang lahat ng nakukuha nilang pera dun ay pinang gagawa nila ng droga at pinambibili nila ng droga binibinta nila sa tripleng halaga. Hindi sila gumagamit o nanglalanghap ng droga pero yun nga kasi ang problema magbibinta sila. Nag karoon ako ng pamilya dito sa pinas kuwenento ko kung anong klaseng pamumuhay ang meron ako dati at kung anong klaseng tao ang pamilya ko. Pero dahil sa bait ng asawa ko ay tinanggap nya yun ng buong puso. May anak akong dalawa. Lalaki at isang babae. Namuhay kami ng payapa at kinalumutan ko ang nakaraan pero dahil nanaman sa mga pinag sasabi ng babaeng yun ay nabalik ang sakit na alaalang kinalimutan kuna at muling bumalik. Iniisip ko ngayun ang aking pamilya. Hindi ko alam kung pagkakatiwalaan ko ba ang babaeng yun na sya nang bahala sa pamilya ko. Wag nya rin sanang sasaktan ang mag ina ko. Patuloy akong nananalangin na sana ay ayos lang ang pamilya ko na sana ay wag silang mag alala saaken. Pero ang pinag taka ko ay hindi manlang ako sinaktan ng babaeng yun. Inisip ko ay may kailangan lang sya kaya hindi nya ako sinaktan pero sa loob loob ko ay parang sobrang bait nya. Ang kanyang buong pagkatao ay puro galit ang makikita mo pero higit na makikita mo ang busilak nyang puso. Ang mga salita nyang galit pero isang inosente at mabait na tao ang kaharap ko kanina. Hindi ko pa yun napapatunayan dahil hindi ko pa siya kilala. Pero sigurado ako sa nararamdaman ko.