Zefindi dociera do najciemniejszej części olsu. W korony drzew stale uderzają pioruny. Buchają płomienie. Czarne, małe stwory tańczą i walą w kotły. Saher pochyla się nad kraterem, w którym gromadzi dusze dziewic i młodzieńców. Rozdziela je pomiędzy czartów.
SAHER
Puste, puste są słowa
i puste są lice,
które wbijają
beztroskie dziewice.
Do cna opuszczone,
wyzbyte z odwagi
są serca młodzieńców
łakomych na posagi.
CZARTY
Spijamy ich dusze,
prosimy na włości,
wznosimy kielichy
ku czci pana marności!
Zepsuci ludzie,
to jest rarytas!
Niech światu przyświeca
et omnia vanitas!
Zefindi bezszelestnie wycofuje się z siedliska czartów. Burza grzmi coraz mocniej. Zefindi przyspiesza aż wybiega na pustą drogę.
ZEFINDI
na stronie
Któż miał zatroskany
Olszyna zwyciężyć,
nie wiedząc komu ols
przeszło w dłoń ciemiężyć?
Jak odratować pogrążone,
leśne odmęty,
wiedząc, iż przez własne zło
naród ludzki jest przeklęty?
Jak ma się nie ugiąć
człowiek mizerny,
gdy Olszyna i czarta
stał się odźwiernym?
Czy są jeszcze szanse?
Czy próżne me błagania?
Widział świat sposobionego
dla rozpusty skonania?
VOCÊ ESTÁ LENDO
Królestwo Olszyna
FantasiaDramat pisany wierszem, inspirowany balladą Goethego pt. ,,Król Olszyn". Król Olszyn podstępnie zniewolił mieszkańców Olsu i okolic. Na ich uwolnienie nie zanosiło się do momentu, gdy w las zapuścił się młody Zefindi. Zmotywowany miłością do przekl...
