რა საოცარია არა? ყოველთვის მეგონა რომ თეთრი კაბით ის კაცი მიხილავდა ვისაც ვეყვარებოდი და ვის თვაკებშიც ცეცხლი აგიზგიზდებოდა. მხურვალედ მაკოცებდა და მეტყოდა რომ მხოლოდ მას ვეკუთვნი ის კი მე. ახლა? წინ მიდგას ის ადამიანი ვისაც სხვა უყვარს და მე მხოლოდ ბიზნესისთვის ვჭირდები. ის არ არის ის ადამიანი რომელიც სიყვარულით მიყურებს მის თვალებში მხოლოდ სიცივე ჩანს. ამაზე ვოცნებობდი? არა!
- ხო გიხდება ახლა შეგვიძლია სახლში წავიდეთ
- და შენი სმოკინგი?
- უკვე ავარჩიე. წავედით - მანქანაში ჩავსხედით. ორივე ჩუმად ვართ მაგრამ ახლა მასთან ლაპარაკი მიიწევს რადგან ჩემს მშობლებთან მინდა დავრჩე.
- ჯანქუქ რაღაც მინდა გთხოვო
- რაც არუნდა იყოს ჩემი პასუხი არაა!
- კარგი რა ერთხელ არ შეგიძლია დამთანხმდე?
- რაგინდა?
- მინდა დღეს ჩემს მშობლებთან დავრჩე
- არა
- რატომ?
- მინა არა მეთქი და ამით დავასრულეთ - ხმა აღარ ამომიღია მხოლოდ უემოციოდ შევყურებდით გზას. ძალიან ცუდ ხასიათზე დავდექი. რამდენჯერმე ვიგრძენი ჯანქუქის მწეველი მზერა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე. სახლში როგორც კი მივედით მისაღებში მდივანზე დავჯექი წინ კი ეს ტირანი დამიჯდა ფეხი ფეხზე გადაიდო. ტელევიზორი ჩართო და რაღაცის ყურება დაიწყო. შიგადაშიგ მეც მიყურებდა.
თავი 6
Mulai dari awal