მინა POV : გზაში არცერთი ხმას არ ვიღებდით. მალე მივედით ჯანქუქის სახლში. მართლა ლამაზი იყო გარედან უამრავი მცენარეებით გადაჭედილი ქონდა ბაღი რაც საშინელებაა. უამრავ მცენარეზე მაქვს ალერგია. დიდი ბაღი ნელა გა იარეთ მალე კარებსაც მივუახლოვდით ჯანქუქმა ზარი დარეკა კარი კი შუა ხნის სასიამოვნო პირი-სახის ქალმა გაგვიღო - გამარჯობა ბატონო ჯანქუქ - გამარჯობა. გაიცანი ეს კი აა ჩემი საცოლე მინა ეს ლეაა ჩემი დამხმარე - გამარჯობა ქალბატონო მინა. სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა - ჩემთვისაც - ქალს ნაზად გავუღიმე მან კი შიგნით შეგვიპატიჟა. - ლეა. მინას წვნიანი გაუკეჸე და ყურადღება მიაქციე - კარგით ბატონო ჯანქუქ - კარგი მე წავედი - ჯანქუქ სად მიდიხარ? - სამსახურში. ლეა მოგაქცევს ყურადღებას თუ რამე დაგჭირდეს მას უთხარი გარეთ დაცვაა ამიტომ უსაფრთხოდ იქნები. მეც მალე მოვალ - ბოლო სიტყვა დაამთავრა და ელვის სისწრაფის მოგვშორდა - ქალბატონო მინა შეგიძლიათ დაისვენოთ მე წვნიანს გავაკეთებ - გთხოვ უბრალოდ მინა დამიძახე - კარგით - და შეიძლება მეც დაგეხმარო? - იქნებ დაგესვენათ? - გთხოვთ - ბავშვური სახე მივიღე მას კი გაეცინა და ნება დამრთო მის სამფლობელოში შევსულიყავი. კარგი და სასიამოვნო ქალია. მალე დავასრულეთ წვნიანს გაკეთება მაგრამ რატომღაც არ მშიოდა ამიტომ არ მიჭამია. ცოტა საუბრის შემდეგ გადავწყვიტეთ ბაღში გავსულიყავით ბევრი ვიარეთ რამდენიმე წუთში ლეამ რაღაც ლამაზი ყვავილი აიღო რამაც თვალი მომჭრა ჩემი ალერგია გვერდით გადავდე და ყვავილის სული მთელი ორგანიზმით შევიგრძენი შემდეგ თმებში ჩავიმაგრე.
საღამო : - ქალბატონო მინა კარგად ხართ? - კი. ლეა დასვენება მინდა და რომელ ოთახში ავიდე? - ლეამ ძალიან ლამაზ ოთახში ამიყვანა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
