Red Tape (Book Two of Red Ribbon)

RED TAPE 2

CHAPTER TWO

Put Some Additives

INIAYOS na ni Leslie ang kanyang mga gamit para makauwi at makapaghinga na rin. Ayaw na niya kasing maabutan pa si Alex at baka magtagpo na naman ang kanyang mga kilay na laging rumerehistro sa kanyang mukha sa tuwing makikita ang dalaga. Isinalansan na niya ang mga make-up tools at isinilid sa kit na kanyang bitbit.

Binuksan niya ang pinto ng dressing room upang makalabas nang biglang bumunggo ang kanyang katawan sa taong nakaharang sa pinto. Nabitawan niya ang bitbit na bag sa pagkabigla. Mabuti na lang ay nakasara ang bag kaya hindi kumalat ang laman nitong mga make-up.

"Araayy!" reklamo ng taong kanyang nabangga. Doon lamang niya napagtanto na si Joel Abalos, isa sa mga cameraman, ang kanyang tinamaan. Nakaupo ito sa sahig habang hawak-hawak ang nananakit na ulo. "Ang sakit no'n, ah!"

"Dapat nga ako ang magreklamo, e. Bakit ka ba kasi nasa pintuan? Wala dito si Alex kung siya man ang hinahanap mo," dire-diresto niyang sabi habang sinasalat pa ang nananakit na sentido. Lingid sa kanyang kaalaman na may matagal ng pagtangi ang cameraman kay Alex na hindi niya lubos maisip kung paano nito nagugustuhan ang ugaling mayroon ang dalaga.

"Sa bagay, wala naman kasing nakakaalam ng tunay na ugali ng anak ni Satanas," naibulong niya.

Gumuhit naman ang lungkot sa labi nito dahil sa pagkadismaya. Matagal na kasi siyang nagpapapansin sa dalaga ngunit hindi man lang siya nito magawang pansinin. Kaya madalas ay sa sulyap at pagtitig na lang nito binabawi ang umaapaw na paghanga sa aktres.

"Sige, aalis na lang ako," malungkot nitong sabi at humakbang patalikod.

Agad namang pinigilan ni Leslie si Joel sa paglalakad. "Hawakan mo 'to," aniya at saka iniabot ang isang puting panyo na may nakaburdang pangalan ni Alex. "Naiwan niya 'yan kanina. Sa'yo na lang 'yan. Panigurado namang hindi na niya 'yan hahanapin pa."

Mabilis namang kinuha ni Joel ang panyo at saka inamoy-amoy pa. Pakiramdam nito ay malaya na nitong nahahagkan ang aktres nang mahigpit.

Halos mangunot naman ang noo ni Leslie sa paraan ng pagkahumaling ni Joel sa dalaga. Tila isa itong aso na gagawin ang lahat para sa lamang ninanais. Napailing na lang siya.

"Maraming salamat dito," saad nito at saka ngumiti kay Leslie.

"Ewan ko ba sa'yo at bakit gustong-gusto mo si Alex samantalang mala-demonyo naman ang ugali ng babaeng 'yon. Kampon 'ata ni Satanas 'yon na sinuka na rin ng impyerno," pagsasalarawan ni Leslie.

Matalas na tiningnan ni Joel si Leslie na animo'y isang kutsilyo na maaaring humiwa sa kanya. Marahas nitong hinawakan si Leslie sa kanang braso habang hindi pa rin inaalis ang masamang tingin. "Wala kang karapatan para siraan ang taong mahal ko! Papatayin kita kapag inulit mo pa ang mga salitang 'yan," mariin nitong sabi.

Nangangatog na nagpupumiglas mula sa pagkakakapit sa kanya si Leslie. Nakaramdam siya ng takot sa mga salitang binitiwan ni Joel. "B-bitawan mo ko!" kinakabahan niyang sabi.

Nang makalaya sa mahigpit na pagkakahawak ay agad niyang dinampot ang kanyang bag at nagsimula ng maglakad papalayo. Pasulyap niyang tinitingnan si Joel mula sa posisyon nito at naroroon pa rin ang nakakatakot nitong tingin sa kanya kaya mas binilisan pa niya ang paglalakad hanggang sa makalabas ng gusali.

Nakahinga siya nang maluwag nang marating na niya ang main gate. Hinawakan niya ang kanyang dibdib na magsahanggang ngayon ay malakas pa rin ang kabog.