Chapter 15

659 28 3
                                    

TASY's POV

"Mayora!" Inis akong lumingon sa tumawag sa akin na mayora. Ay, ayoko talagang tinatawag ako nun!

Naalala ko kung paano ako pagtripan ng mga kaibigan kong siraulo. "Ano?" Tanong ko sa tumawag sa akin.

"Sungit, ah? Anyways, mamaya ata may magdadala ng mga libro dito, galing sa ibang section." Tumango ako sa kaniya. She walked away and I continued writing some notes on my notebook.

Next week, exam na namin. Masyado kaming focus sa pag-aaral kaya minsan na lang kaming lumabas ng mga kaibigan ko.

Our practice were moved after exams para hindi maapektuhan ang pag-aaral namin. I'm sitting on my chair with books and notebooks na nakakalat.

Janica is beside me, reading a book. And iba ay ewan ko kung saan nag punta. Maybe they went to buy food or something. Lunchtime na kasi namin, at may baon naman akong sandwich kaya ito na lang ang kakain ko.

I was reading on my book when someone called my name, "Tasy, may tumatawag sayo!" Tinaas ko ang kamay ko, senyales na 'wait lang'

"Hoy, Mendoza!" Inis kong tinignan ang classmate ko na nasa pintuan. He pointed his thumb on the door, telling me someone is calling me. Pumunta ako sa pinto at binuksan.

"Macsimo..." Gulat kong tanong sa kaniya, na siya pala ang tumatawag sa akin. We don't talk much this past few days dahil busy kami sa pag-aaral. We talk through text messages pero hindi naman ganoon katagal.

"Oh, sorry. Did I disturbed you?" Nag-aalala niyang tanong. Umiling ako at winasiwas ang kamay. Kung siya lang naman pala ang tumatawag, ayos lang sa akin.

Yes, oh my, gosh. I admit it! I have a crush on this guys. Pero, ayoko naman ipagsabi kahit kanino 'no? Baka kasi hindi niya ako gusto at kaibigan lang ang tingin niya sa akin.

Pag nangyari yon, our friendship will be over. If not, then hindi na kami katulad ng dati. I don't want to risk that!

"B-bakit nga pala?" Kinakabahan kong tanong. He smiled and i saw how he handled me a paper bag. Ang kaniyang kamay na nasa likod ay may hawak pala.

My brows furrowed, "huh, ano 'to?" Nagtataka kong tanong. Kinuha no ang paper bag at nakita ang silver na bento box.

I looked at Macsimo, confused on why is he giving me this bento box.

"Ah, i was just worried dahil baka hindi ka na naman kumain ng lunch." Kumamot siya sa ulo at tumingin sa baba.

I bit my lower lip, trying to hide my smile. "Thank you..." Nahihiya kong sabi. He gave me this?! My crush gave me this?!

"No problem, I don't want you to starve yourself." Nakangiti nitong sabi, wala ng bahid ng kahiyaan o kung ano man. Tumango ako at tinignan muli ang paper bag bago tuming sa kaniya.

"Ikaw, kumain ka na ba?" Tanong ko, he nodded. "Good, wag ka magpapalipas ng gutom."

"Ayun, nagtatanongan ng ganon..." Parehas kaming napalingon ni Macsimo kay Kime at Mikayla. Nakahulukipkip ang dalawa at nakatingin sa amin.

"Panis ka, pre. Wala kang ganiyan," Asar ni Kime kay Mikayla.

"Hoy, naririnig namin kayo!" Natatawang sabi ko sa kanilang dalawa. Both of them looked shocked when i called them.

"Baliw talaga" Natatawang sabi ni Macsimo, ang dalawa ay bumelat sa amin at pumasok sa room.

Tinignan ko muli si Macsimo, na nakatingin na pala sa akin. Tumango ako sa kaniya at nagpasalamat ulit.

"Thank you! Ililibre kita bukas, promise."

"Sige, sabi mo yan, ah?" Tumawa ako sa sinabi niya. He bid his goodbye and i went inside the room holding the paper bag he gave to me.

Nakangiti akong pumunta sa upuan ko at nilapag ang paper bag sa lamesa.

"Gago, ano ba kayo?" Tumingin ako kay Kime na nagtanong. Kakadating lang ni Alexia at tinignan ang paper bag na nasa lamesa ko.

"Ano..." Nawalan ako ng sasabihin.

Ano nga ba kami? Friends! Friends kami diba? Kasi ano, pareho kaming may common something.

"Ano?" Natatawang sabi ni Mikayla habang pinagmamasdan ako.

"Masaya..." Clara arrived and was confused why the four idiots started laughing habang ako ay namumula ang mukha.

"Bakit kayo tumatawa? Ganiyan ba epekto ng exam sainyo?" Nagtataka nitong tanong. Kime was on the floor, habang si Mikayla at Alexia ay naghahampasan sa sobrang tuwa, Janica was telling Clara what happened, which made Clara laugh.

"Masaya ka diyan! May ganon ba na relasyon?" Natatawang sabi ni Clara.

"O-oo! Bakit, ano gusto niyo malungkot kami?" Masungit kong sabi sa kanila.

"Wew, pwede mo naman sabihin na, friends kami," tumatawang sabi ni Janica, halatang inaasar ako.

"Friends nga! Masayang friends! Mga issue kayo!" Umupo ako padabog na nilabas ang bento box. I opened it at may sticky note sa loob nito.

I know grades are important, but you're important too;)

Eat well, baby

-M.S

Agad kong tinakpan ang tenga ko ng sabay na tumili si Alexia at Kime, they were both jumping and cheering.

My face heated after i read that! Baby daw? Anong baby! Lagi na lang niya akong tinatawag na baby, normal ba yon sa magkaibigan?

"Putangina, 'te! Kaibigan rin natin si Macsimo pero hindi tayo tinawag na baby!" Mikayla said at hinampas ako sa balikat.

"H-hoy! Ang ingay niyo, manahimik nga kayo!" I bit mu lower lip, trying to contain my smile. Gosh, Macsimo. What are you doing?

Anong ginagawa mo sa akin!

I tasted the carbonara and it taste delicious.

Carbonara, salad, and yogurt ang nasa loob ng bento box. Mayroon pang grapes and sliced strawberries.

My friends teased me, telling me that Macsimo and I are something, and sure sila!

"Pro Macsimo kaya ako, si Mikayla ibang team!" Umiling ako dahil ayan na naman sila sa mga team team na yan.

"Hoy, excuse me?! Tama ka!" Tumawa ako dahil hindi man lang tumanggi si Mikayla.

"Pero girl, ano ba kayo ni Macsimo?" Clara asked, natigilan silang lahat at hinihintay ang sagot ko. I don't know what to answer!

Hindi ko alam kung ano kami, basta ang alam ko, we're not friends.

This is not what friends look like.

-End of Chapter 15-

The Forgotten Lover Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin