Summer Fever(Mystery#2)

Chapter 2

This book is a work of fiction. Names, characters, places and incidents are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.
______________________________________________________________________________
Clues are everywhere....Be keen to some details.
-xx

Sumakay ako sa kotse at nag-hingi ng paumanhin kay Max dahil ang paalam ko lang sa kanya ay sandaling oras lamang.

"Sorry Max." Pagpaumanhin ko. "Don't worry about my dad I'll tell him na kasalanan ko." Pangungumbinsi ko sa kanya.

"It's all good Ms.Powell. Panigurado na hindi magagalit ang iyong ama sa totoo lang, excited ang isang yun na makita ka ulit."

Halos isang taon rin na nawala ako sa piling ni daddy. That's a long time for me. Kailangan ko umalis dahil hindi ko ginusto iyon.

"I know."

One year is indeed a very long time. Fear lingered inside me. Ano kaya ang nangyari pagkatapos ko mawala dito sa Powell Tower. For sure marami na ang nangyari simula ng mawala ako dito.

"Here we are, The Powell Tower. Welcome home Summer."

Nilukob ng kaba ang aking dibdib sa sinabi ni Max may kung ano dito kaya tumindig ang aking balahibo. Whatever this place. I'm not sure it is home anymore.

"Thanks for the ride Max."

Agad akong bumaba. And now I here in front of our tower where I grew up. Bakas ang galak samukha ng dalawang tao na nakaabang sa entrance  nang makita akong bumaba mula sa kotse ni Max.

"Summer my darling! Come here!" Sinalubong ako ng mainit na yakap ni dada. I missed my dad. A year without him feels like I'm in prisoned.

"Namiss kita Summer." Ramdam ko ang lungkot at pagkasabik sa boses ni daddy

"I missed you too daddy." I softly whispered.

"Look at you! You're ever more beautiful. How was your time abroad? Did you like Europe?" Sunod-sunod na tanong nito sa akin..

"It was great. Nareceive mo ba yung mga postcards ko Dad?"

"All of them." Tumalon ang puso ko sa pahayag ni Daddy. My dad really misses her only daughter.

"Napuntahan mo ba yung sinasabi kong restaurant sa Paris? How was the food?" Bonnie said.

Bonnie is our great cook here in our hotel maraming bumabalik dito dahil sa masarap nitong luto. Ilang taon narin syang namamalagi dito simula noong nabubuhay pa si mommy. Hindi ko alam kung may asawa na si Bonnie-minsan nga tinanong ko kung anong secret ingredients nya sa masasarap nyang luto ang tanging tugon nya lang ay "lagyan mo ng pagmamahal"

"Bonnie! Hindi ganoon kasarap gaya ng luto mo! I missed your foods!" I exclaimed.

Binalingan sya ni Daddy. Halatang hindi makapaniwala na nandito na ang paborito nya.

"How about ipagluto mi si Summer ng kanyang paboritong putahe." Suhestiyon ni daddy.

"That is great Mr.Powell!"

"No. I have a jet-lagged that I need a nap right now!" Pagtanggi ko sa kanya.

At isa pa busog ako. I ate my lunch habang nasa byahe kanina.

"Are you sure sweetie? Anong gusto mo just tell me!"

"Yes I am Dad. May snack pa akong natitira sa bag. I'll be fine."

I just want to rest for a bit. Dad is still worried kaya nagpupumilit sya. Sumuko agad ito he never wins pagdating sa akin.

"Alright. Like I said anything you want. Get some rest, sweetie! We'll catch up later!"

Nagpaalam na ako sa kanila at pumasok sa loob ng hotel. Madaming turista ang tumatambay sa lobby. Marami din ang nagchicheck-in ngayong month na ito dahil malapit na ang summer. Sumasagap din sila ng wifi dito na kasama sa package ng hotel. Lumiwanag ang aking mukha ng makita ang dating kaibigan I greeted here. Halos mag-iisang taon narin nang huli ko syang makita. Muntik na nyang mabitawan ang wine na dala-dala. Agad naman nya itong nasalo.

"Summer! You're back!" Bakas ang pagkadisguto ng babae sa boses nito.

She's a staff here in our hotel. Sinubukan kong maging mabait sa kanya kahit alam kong hindi sya masaya na bumalik ako.

"Yes I just got here. How are you?"

"Okay pa ako until I saw you walk in!"

May diin sa tono nito. Her eyes full of rage. Katulad ng nakita ko sa kanya last year.

"Tiana." I called her name. "I know we had our differences pero nagbago na ako! I want a fresh start with everyone and everything including you!"

She just smirked at me. At hindi iyon nakatakas sa aking paningin.

"Oh dahil gusto mo mag-move on sa nangyari kailangan lahat mag-move on na?! You're dangerous Summer, you deserved to be locked up for what you did last year!" She raised her tone.

Should I apologize? But I decided to defend myself she crossed the line.

"Oh come on Tiana, you're not so innocent yourself. What I did is unforgivable. Natuto na ako sa mga pagkakamali ko! Nagbago na ako! The past should be a place of learning not a place of living! How about we forget about the past and move on!"

Mukhang hindi naman nakikinig ang iba dahil sila ay busy sa pagsscroll ng kanilang cellphone. This girl is bitch.

"Don't touch me you psychopath." Nagulat ako ng tinulak nya ako at muntik na akong matumba dahil sa lakas ng pagkakatulak nya sa akin. Fortunately, nabalanse ko ang sarili.

"People don't change and you're no exception! Stay away from me!" Singhal nya sa akin. Tinignan nya ako yung tingin na gusto akong patayin at mawala sa mundo.

Pagkabalisa ang aking naramdaman. This girl is dangerous! Hindi na sya nag-aksaya ng panahon dahil nagsimula ng magbulungan ang mga tao sa paligid namin. Tumakbo sya paalis habang umiiyak.

"Nothing to see here ladies and gentleman."

A man appeared in front of me tryiny to clean the mess of what Tiana done.

"May libreng drinks sa pool for the next hour. You don't want to miss this." Naghiyawan ang tao at nagsialisan na sa lobby.

For sure hindi nila palalagpasin ang pagkakataon at hindi na pinansin ang nangyaring bangayan sa pagitan namin ni Tiana. Nilapitan ko si Larry.

"Thanks Larry. That was intense." I sighed in relief.

"I'm the hotel manager, I was only doing my job. When I ask you to lay low. Ikaw man ang anak ng boss dito pero inaalala namin ang image nitong business ng ama mo."

Keep a low profile? Sya ang nagsimula I was trying to be calm. Pero she's two way delusional. At ngayon bakit pa sya nandito! At hindi parin sya inaalis ni daddy sa trabaho.

"I know this won't happen again. Magiging maingat na ako kay Tiana." I touched my arms.

"It's not the problem. Kakausapin ko sya. But I want you to stay away from her. Alam natin kung bakit ka umalis last year. We don't want that to happen again. Or worse wala dapat makaalam ng nangyari noong insedenteng iyon." Puno ng pagbabanta sa boses nito.

He become so serious. It's his job. Yun ang pinag-uusapan dito ang Powell Tower. He doesn't want to lose it. At ayokong maulit pa iyon.

"No we don't want that!" I said.

"Glad we're on the same page. Welcome back Summer." Lumakad na sya at iniwan ako sa pwesto ko.

______________________________________________________________________________