BAŞA BELA

42•BB➺「İyiyim」

Elimde 2 tane bölümle geldimmm. 2 günde 6 bölüm atarak krallar kitabına imzamı atıp kaçıyorummm ldldldld

⭐VOTE VERİN İNSAFSIZLAR⭐

•

"Kızım buda nereden çıktı?" Diyen babama karşı omuzlarımı silktim. "Fazla stres yapıyorum sınav için sanırım biraz orada çalışsam iyi gelir diye düşünüyorum. Hem okul sıkıntı etmiyor zaten konularda bitti ya. Son tekrarları orada kendim yaparım."

Bu zamana kadar sessizce bizi dinlemiş olan annem en sonunda konuya atladı. "Kızım iyi düşünmüşsünde, emin misin? Teyzenler seni yanına çağırıyordu onlar açısından sıkıntı olmaz zaten ama"

"Eminim anne" dedim kararlı ses tonum ile. Buradan uzak kalmak bana iyi geleceğini düşünüyordum.

"Sen bilirsin kızım, ne zaman gitmek istiyorsun?"

"Yarın akşam" diye yanıtladım babamı. Babam kaşlarını çatarak bana döndü. "Bu kadar erken mi?"

Diyecek bir şeyim olmadığı için başımı salladım. Ne kadar erken gidersem o kadar iyi olurdu.

Derin bir nefes alıp, cebinden telefonunu çıkarttı. "Sen odana çıkıp eşyalarını hazırla o zaman, bende teyzenleri arayayım" diyince daha fazla salonda beklemeden odama geçtim.

Yatağımın altına koyduğum bavulumu çıkartıp, dolabımın önüne koydum.

Hiçbir şey düşünmemeye çalışarak dolabımdan çıkarttığım jeanlarımı ve tişörtlerimi teker teker katlayıp bavula koydum. İç çamaşır takımlarımıda fermuarlı bölgeye yerleştirip, kapattım. Bir kaç tane şort ve eteğimi de tişörtlerimin üzerine koyup bavulumu kapattım. Ön tarafta bulunan 2. Yerine de düzleştiricimi, makyaj çantamı ve pedlerimi koyup orayı da kapattım.

Bu sırada odama giren annem ile bakışlarım ona döndü. Sessizce yatağıma oturmuş eşyalarımı yerleştirdiğim bavuluma bakıyordu.

"Kızım, bir şeyler olmuş sana. Anlat bakalım annene." Gülümsemeye çalışarak annemin yanına oturdum.

"Semiha Sultan ne olacak kız bana, kötüye bir şey olduğu nerede görülmüş" annem beni dinlemeyerek elimi ellerinin arasına aldı. "Aras'la mı ilgili bir şey oldu?" O'nun ismini duyunca dolmak üzere olan gözlerimi yumdum.

"Öyle biri artık hayatımda yok anne" dedim kısaca. Annem sağ elini kaldırıp kalbimin üzerine koydu. "Yavrum, burada olmayan birini ne yaparsan yap içeri alamazsın, aynı zamanda burada olan birini de ne yaparsan yap söküp atamazsın." Annemin sözleri beynimde yankılanırken tutmakta olduğum göz yaşlarımı bırakıp, anneme sıkıca sarıldım.

"Anne ben bunu haketmedim" diyerek hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Annem tüm şefkati ile saçlarımı okşamaya başlayınca kendimi durdurmak yerine içimi boşalttım.

"Kızım eğer sırf ben istedim diye onu-"

"Hayır anne" diye kestim sözünü. "Ben onu gerçekten çok sevmiştim"

Annem diyecek birşey bulamamış saçlarımı okşamaya devam etmişti.

"Neden hep seven insanlar üzülüyor anne?"

•

Ağrıdan çatlayacağına emin olduğum başım ile gözlerimi açmaya çalıştığımda, ağlamaktan acımaya başlayan gözlerime giren güneş ışıkları ile yatağımdan doğrulmuştum.

Dün gece oldukça geç yatmanın acısını şimdi çekerken hiçbirşeyi umursamayarak banyoya ilerleyip elimi yüzümü yıkadım daha sonra mutfağa ilerleyip dolapta bulduğum ağrı kesiciyi içtim. Buzdolabındaki yemeklere şöyle bir göz atıp, midemin bulanması ile geri çekildim.