46•BB➺「Cennetten Bir Köşe」

8.3K 499 163
                                    

Sınıra çok diyorsunuz 1 günde geçiliyor yazıp paylaşınca da çok kısa diyorsunuz🤦🏻‍♀️ 1 günde en fazla bu kadar yazabiliyorum maalesef. Yinede buna rağmen günde 2 3 bölüm birden paylaştığımda oluyor. Bence linç yiyecek biri değilim ama yinede siz bilirsiniz.

Bölüm ithafı stawberyyblue0 'e. Seviliyorsun💕

Aradan geçen 6 gün ile Aras'a karşı biraz daha yumuşamış ama yinede kendimden ödün vermiyordum. Aynı zamanda Aras'ın ayak bileği daha kötü duruma gittiği için bu sefer kesin ısrarlarımız ile alçıya aldırmıştık. Gün boyu misafir odasındaki yatağında yatıyor, ihtiyacı olan şeylere ben yardım ediyordum. Doktorlar alçı süresi için 1 hafta yeter demişlerdi ve son 2 günümüz kalmıştı.

" Güzelim bir bardak su getirebilir misin?" Diye içeriden seslenen Aras ile düşüncelerimden sıyrılıp, kenardan aldığım bardağa su doldurup yanına kadar götürdüm. Elimden aldığı bardağı tek yudumda içip yanına koydu.

Gözlerimi devirerek yanına koyduğu bardağı alıp mutfağa götürdüm. Daha sonra tekrar yukarı çıkarak teyzemgilin laptopunu alıp Aras'ın kucağın bıraktım.

"Sen film seçe dur, bende birşeyler getireyim" dediğimde başı ile onayladı. Bende uzatmayıp mutfağa gittim ve mısır patlatmaya başladım.

Tüm çerezleri ve içecekleri ayarladığımda hepsini küçük bir tepsiye koyup gidecektim ki, salondan gelen sesler ile oraya ilerledim. "Burada izlemek istediğini söyleseydin, gelmene yardım ederdim" dedim TV de film işini halletmeye çalışan Aras'a.

"Geldim işte ben" deyince uzatmayarak çerezleri masanın üzerine yerleştirdim. Üzerinden mısır kasesini alıp koltuğa oturdum. Aras da yanıma gelip, hemen başucuma oturdu. Yakınlığı beni rahatsız ederken tek kolunu kaldırıp omzuma arttı.

Tek kaşımı kaldırarak ona döndüm. Oda bana dönerek gülümseyip göz kırptı.

"Hangi filmi açtın?" Diye sordum. "Annem" diye cevapladığında başım ile onayladım. "Daha önce izlemedim"

"Ne güzel işte ilk defa benimle izliyorsun"

Filmin sonlarına doğru gözyaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım.  "Aras ben çok üzüldüm ya"

"Güzelim bu sadece bir film" diyip omzuma arttığı kolu ile başımı göğsüne yasladı. Ona karşı direnmeyip göğsünde ağlamaya devam ettim.

Yüzümdeki gözyaşlarını silip, başıma ufak bir öpücük kondurdu.

"Akmasın artık şu yaşlar"

"Aras?" Diye sordum konuşmasına kulak asmayıp, "Efendim güzelim"

"Onu öptüğünde ne hissettin?" Aras sıkıntı ile iç çekip bana daha çok sarıldı.

"Nereden çıktı şimdi bu?" Diye sordu bana bakarken. "Cevapla sen sorumu"

"Yemin ederim hiçbirşey hissetmedim. Senin gibi duygulu değildi dudakları, o an anladım zaten sen olmadığını. Ne kadar kendimde de olmasam bu beden sana öyle bağlanmış, öyle kabullenmiş ki senin olmadığını hemen anlıyor" dediğinde başımı kaldırıp ona baktım. Daha sonra iki yanda duran ellerimi beline götürüp sıkıca sarıldım.

"Affettin mi beni?" Umut dolu sorusuna cevap vermeyip, sarılmasına karşı geri çekildim.

Gözlerindeki ışıltı bir bir sönerken "Affettim" dedim ve sözlerime devam ettim. "Ama şimdiden söylemesi çok fazla süründüreceğim seni"

BAŞA BELAWhere stories live. Discover now