Amnesia Love

Chapter 2

Ilang araw na ang lumipas pero lutang parin ako dahil sa sinabi ni Renan sa akin. Why do I need their family? Who’s Fate?

Wala kaming magawa ni Renan dahil sabi ni Mom ay matutuloy daw yung weeding next month. Kaya kumakatok ako ngayon sa kwarto ni Mom dahil may itatanong ako.

“come in Sweetheart, anong kailangan mo?” malambing na tanong ni Mom, I don’t remember anything but I know she’s a good mother to me.

“mom I have a question”

“go ahead” sabi niya at tinabihan niya ako sa sofa.

“why do I need protection?” halatang alam ni mom na yun ang itatanong ko, umayos siya ng upo at hinarap ako.

“dahil ikaw lang ang nag-iisang tagapagmana ng lahat ng business natin"

"Bakit kailangang protektahan pa ako?" tanong ko na naman.

"Kasi maraming gustong patayin ka,  sobrang dami nila anak sa sorbang dami diko na alam kung sino sa kanila" malungkot na sabi ni Mom.
"Lagi mong tandaan wag kang basta basta magtiwala sa kahit na kanino kasi maaring isa sa kanila gusto kang patayin" dagdag niya,  nagsitayuan yung mga balahibo ko.

"even Ashley?" I don't know bakit ko natanong yan kay Mom, basta I have a bad feeling.

"Yes sweety, maraming pwedeng rason kung bakit siya. Siya ang tagapagmana ng Thompson Airline pero may shares ka rin sa company nila, you have 50% shares dahil yun sa dugo't pawis ng Dad mo. Lahat ng malalaking companya dito sa Pilipinas ay may shares ka anak." nagulat ako sa sinabi ni Mom.

"Ano bang business nila Tita Lea?"

"Jewerly, but your Tito Roger is a General"

"Kaya ba kahit alam mong pera lang ang habol nila pumapayag ka pa ring ikasal ako kay Renan?" kaya pala sabi ni Renan ay kailangan ko sila dahil talagang ma pro-protektahan nila ako.

"hindi lang yan ang dahilan anak. I trust Renan, I know that Renan doesn't like you in a romantic way but he loves you as a friend, he cares for you, na kahit naiirita siya minsan sayo dahil ang spoiled mo pero di ka parin niya kayang tiisin. Sabay kayong lumaki at alam kong pinapahalagan niya yun lahat, pero hindi ko alam kung bakit galit siya sayo. May nagawa ka siguro noon bago ka nabaril kaya siya nagalit." Yan din yung iniisip ko, sana bumalik na yung alaala ko para alam ko kung ano talagang nangyari.

"Mom ikaw nalang ba yung ka pamilya ko?" tanong ko.

"no, you still have your Lolo, my Dad. Bukas na yung uwi niya galing Korean pare nung nagising ka pa atat siyang  umuwi pero naging super busy siya nung na coma ka. Honestly mas close pa kayo ni Dad kasya sa akin, diko nga alam kung bakit di man lang siya gumawa ng paraan para makauwi agad." nagulat ako sa sinabi ni Mom,  so mas close pa kami ni Lolo kasya sa kanya.
"Yung doctor mo Tita mo yun asawa yun ni Kuya" pagkasabi nun ni Mom ay halatang nalungkot siya,  patay na siguro yung sinasabing Kuya niya.

Pagkatapos kung mag tanong kay Mom ay bumalik na ako sa kwarto ko.
11pm na pero di parin ako dinadalaw ng antok. kinuha ko yung phone ko,  ay may susubukan akong tawagan.

"hello" dinig kong sabi ng kabilang linya mukhang nagising ko siya,  bat parang familiar yung tinig niya bakit lalaki tung sumagot.

"Hello Love is this you?" sinubukan kong tanungin siya baka lalaki siya pero Love yung pangalan.

"Nope" sagot niya.

"may kapatid ka bang Love ang pangalan? " tanong ko na naman.

"wala rin, sino ba tuh? Ahh shit Divine is this you? " tanong niya, ay salamat naalala niya din ako.

"oo, ikaw ba yan Love?" dinig kong tumawa siya,  may nasabi ba akong nakakatawa?  Wala naman ahh.

"My name is not Love but you used to call me Love, and you also used to call me everynight." sino ba kasi tuh?  Kadiri Love yung tawag ko sa kanya.

"I'm sorry"

"I'll hang up, inaantok pa ako bye" sabi niya at naputol na yung linya.  Diko man lang nalaman yung pangalan niya.

Umilaw yung phone ko,  ay may nag text.

-Love❤

       It's me Renan. Good night Love.

Nabitawan ko yung phone ko,si Renan pala yun, Love pala tawag ko sa kanya noon ewww. Hayyss nakakahiya.

Pero himala hindi niya ako sinigawan, I think may bipolar disorder si Renan minsan kasi cold siya minsan hindi, ayyy ewan ang gulo niya.  Sayang diko nakita yung mukha niyang tumatawa kanina.

Makatulog na nga.

zzzzzZzzzzzZzzzzzz