[Georgia Point Of View]
Nanginginig ang mga tuhod ko kasabay ng malakas na pagtibok ng puso ko.
Natakot ako ng sobra kanina, kamuntikan na akong mapahamak, kundi lang sila dumating ay hindi ko na Alam kung ano ng nagawa ko sa kanila.
Nung hawak ko ying baril ay para bang may bumubulong bulong saAkin na iputok ko na para matapos.
Natatakot ako sa sarili ko na baka kung anong magawa ko kapag nangyari ulit iyon.
Naramdaman ko ang pag-Akyat namin sa kung saan saka narinig ko ang pagbukas niya ng pinto at pagsara at naramdaman ko ang hangin na tumatama sa likod ko. Parang alam ko na kung saAn kame ngayon.
"Let's take a sit"
Dahan dahan itong naupo ganun rin ako dahil nakatago parin ako sa leeg niya. Alam na alam niya kung saan ko gustong pumunta ngayon pang nagkakaganito ako.
Gusto ko ng umiyak pero pinipigilan ko lang ang sarili ko dahil ayokong makita niya ako.
"Do you want me to leave you alone? Hihintayin na lang kita sa labas ng pinto" saad nito at ng sinubukan niyang tumayo ay hinigpitan ko ang pagkakapit ko rito.
Ayokpng umalis siya.
"O-okay... Then............ You can cry now prez."
Pagkasabi ng pagkasabi niya nun ay nagsipaunahan na lumabas ang kanina ko pa pinipigilang mga luha. Hikbi lang ang nagawa ko dahil hindi naman ako yung klase na tao na malakas kung umiyak.
Ramdam ko ang pag tapik nito nang dahan dahan sa likod ko.
Ayoko sanang istorbohin pa siya at gusto ko rin mapag-isa pero K-kelangan ko siya ngayon.
"I thought that it's okay for me na umiyak ka but now, i realized that every sob you take.......... I can't properly breath as if it's killing my heartbeat. So please.......... Stop crying now prez"
Pwede bang sundin ko na lang ang puso ko at huwag muna ang isip ko? Because this time, i feel like i want him to be mine.
Or
Am i taking the wrong way??
Kumalas na ako sa kaniya at saka ko pinunasan ang mata ko and he pat my head saka niya hinawakan ang chin ko at pinatingin sa kaniya.
Nanduon parin ang pag-Aalala sa mga mata niya at ang pagsusumamo.
"Prez... I wanted you...... I missed you so much... I long for you..... And I loved you for the rest of my life, And I'll wait for you even if it takes a thousand years"
Ang lakas nang tibok nitong puso ko lalo pa't ilapit niya saakin ang mukha niya ng malapit ng malapit.
Akala ko hahalikan niya ako sa labi pero umangat ang ulo niya at sa Noo niya ako hinalikan.
Napangiti na lang ako.
Ang laki ng respeto niya sAkin at kita ko naman ang senseridad sa pinagsasasabi niya kanina lamang at Ang lakas lakas rin ng tibok nang puso ko dahil duon. Natatakot ako na magtiwala muli, dahil alam ko sa sarili ko na kapag bumigay ako at pumayag ako na maging Girlfriend nito ay ayoko nang mahiwalay pa sa Kaniya. Natatakot ako na kapag pimasok kame sa isang relasyon ay maghihiwalay din kame at iniisip ko pa lang ay nasasaktan na ako. Ayokong mawala kung anong meron kame ngayon na kahit hindi ko masabi na isa silang tropa sa iniisip kong kaibigan ko. Okay na ako sa ganito.
Ilang minuto kame rito sa rooftop at ni walang nagsasalita saAmin hanggang sa sirain nito ang katahimikan.
"Lately, i realized that you look like Annabelle prez".
Ano nanaman bang pinagsasasabi nito? At kamukha daw ako ni Annabelle? Pamilyar sakin ang pangalan na iyon. NatayandaAn ko nung nanunuod kame ni Camilla ng horror movie at ang pangalan ng multo duon ay Si Annabelle.
Wait...... Sinasabi ba niyang kamukha ko si ANNABELLE??!
Tumingin ako sa kaniya habang nakataAs ang isa kong kilay sa mukha niyang naka ngisi.
"Don't worry, you look scariest than she is"
"Aba't sumusubra ka na ah! Binubully mo ba ako? Gusto mo ipadala kita ulit sa Disciplinary room?"
Alam ko naman na nagbibiro lang ito pero na-iinis talaga ako eh. Nakakahiya naman sa kaniya kung ganuon pala ang tingin niya saAkin kanina lang. At mas nakakatakot ako?
HAH! Kahit gusto kita ay may linabag ka naman sa rules dito, iyon ay binully mo ko!
"My pleasure." Sagot nito na kina-inis ko ng husto!
At ka muntikan kong malunok ang dila ng makita ko itong tumatawa pero yung hindi Malakas.
P-putragis! Bakit kelangan makita ko ito?!
Iniwas ko ang tingin ko saka tumingala sa langit.
Pa? Kung naririnig mo man ako ay gusto kong malaman mo na ako parin itong Anak niyo na tinatawag niyong Babydoll.
Kahit masakit ang ginawa niyo saAmin ay pinatawad ka na namin nung nabubuhay ka pa pero it takes time to heal a broken heart. Ikaw parin ang hari sa buhay ko at mukhang bumabalik ang pagkagusto ko na mahanap ang prinsipe na magmamahal saAkin ng mas higit pa sa pagmamahal niyo kay Mama at hindi niya sisirain ang tiwala ko kung sakaling bumigay ako at napag desisyunan ko na ngayon na iyon. I Love him Papa, He cares for me a lot, and loved me even if i pushed him away again and again. I'll take the risk, and trust him kagaya ng pagkakatiwala ko sayo. And i believed in him na hinding hindi niya sisirain iyon.
Tinignan ko ito at kanina pa pala niya ako tinititigan ng may pagmamahal habang naka ngiti ito.
Bakit hindi ako mahuhulog sa tao na hindi pa ako tumitingin sa kaniya ay nakatitig na pala ito at palaging ngumingiti at tumatawa sayo na hindi niya magawa sa ibang babae, at ang mga titig niya na may pagmamahal na segurado akong saAkin niya lang ito nagagawa.
"I love you" wala sa sariling bulong ko na sa tingin ko ay narinig niya dahil sa pagkakawala ng ngiti nito na napalitan ng pagiging seryoso.
Waaahhhhh!!!! T-t-t-t-talaga bang nasabi ko sa kaniya iyon?!!!!!!!!
Aaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhh nakakahiya!!!!!!! Gusto ko na lang mawala ng parang bula!!!!!!!
"What did you say?"
Ehh? Akala ko ba narinig niya? Waaah!!! Salamat naman.
Nakahinga ako ng malalim saka tatayo na sana ng hawakan nito ang kamay ko at hilain ako dahilan ng pagkakakapit ko sa balikat niya.
A-a-ang lapit ng mukha niya!
"Don't try to runaway prez. I heard it and just wanted you to say it again" seryosong seryoso ang pagkakatitig niya saAkin na para bang hinihipnotismo ako sa mga mata niya.
Ang lakas lakas talaga ng tibok nang puso ko to the point na nabibingi ako sa lakas nito.
"I'm begging you prez" nagsusumamo na ang mga mata niya at hinihintay ang sasabihin ko.
Hindi ako makagalaw dahil oras na gumalaw ako ay sa labi niya ang bagsak ko.
Sasabihin ko ba sa kaniya? Ayoko! Baka pagtawanan niya ako. Seguro nakangiting tagumpay na ngayon si Kupido. Arrrgghhhhhh....... Sana may makatagpo ka rin Cupid at ako ang papana sa Inyo!
Pinagpapawosan na ako, Alam ko yun.
Napalunok muna ako nang ilang ulit bago ako nagsalita.
"I-i-i l-love y-y-yo---" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko rito ng maramdaman ko ang malambot niyang labi sa labi ko na kinabigla ko pero in the end,
I kissed him back.
This time........... I choose my Heart over my Mind.
________________
Vote!
YOU ARE READING
You Are Mine Miss President
Romance"No matter who you are or where you came from, If you work hard and play by the rules, you should have the opportunity to build a good life for yourself and your family."_ Goergia Paz Quimby. " I could spend hours on that question. But suffice it to...
