ÖTÜKEN YOLU -final/düzenleme-

Sır Gecesi

Tunay, İlay ve ebe sesiz ve hızlı yolculuktan sonra obaya dönmüşlerdi. Gecenin ilk Işık'larında, İlay amcasının büyük çadırına gitmeden ve Tunay la Özçin hatunu yüzleştirmeden bilemesi gereken başka ayrıntıları da öğrenip güçlü bir şekilde karşılarına çıkmak istediği için , önce obanın girişinde yer alan Talu nun çadırına gitmeye Tunay ı  ikna etmişti.

Çadırdan içeri girdiklerinde yalnız olacaklarını biliyordu aka yı bu yüzden önceden göndermişti Aka nın yanında Seçil duruyordu.

"Birgün bu günün gelip Tunay ın herşeyi öğreneceğini biliyordum ama senin gelişinle birden olacağını bilmiyordum."

Talu herşeyi bilse de bunu tahmin etmemişti İlay ın Tunayla bu kadar yakınlık kurup ona gerçekleri kısa süre içinde anlatacağını bilmiyordu.

"Sadece Tanrı herşeyi önceden görür Kam Talu biz onun yarattığı kadarız fazlası değil."

İlay ı başıyla doğrulamıştı kam Talu.
İlay,  kam Talu nun yüzüne dikkatle bakıyordu. Kam makyajının altındaki yüzü biryerden tanıdığını hissediyordu. Ona birden gelen bu hisle tüyleri diken diken olmuştu. Daha fazla ona bakmayıp çadırdı incelemeye başladı. Birsürü kurtulmuş  ot vardı. Şifacı bir kam olduğu için otlara ve gücüne çokça ihtiyacı oluyordu.

"Ben çıkıyım siz rahatça konuşun."

Seçil çadırdan çıkmak için hareketlendiğinde İlay sözleriyle onu durdurdu. Bu durumu Seçil de beklemiyordu.

"Gizlenecek birşey kalmadı Seçil gitmene gerek yok, zaten herkes öğrenecek."

Seçil eski yerine geri geçtiğinde kam Talu da misafirlere oturmaların söyleyip  özenle tek parça işlenmiş büyük dokuma halının üzerine oturdular.

İlay yanında oturan yaşlı kadının omuzuna elini koydu.

"Onu tanıyor olmalısınız buraya neden getirdiğimi de öğrendiğinizi düşünüyorum siz güçlü bir kamsınız."
Kam Talu taşlı kadınıneden getirdiğini de biliyordu bu gün için hazırlanmıştı.

"Tunay doğduğu gece neler yaşandığını uzun zaman önce öğrendim."
Kam Talu nun herşeyi bildiğini zaten biliyordu İlay bunu anlatması için gelmişti. Buraya kadar.

"Peki bildiğiniz halde neden  Özçin hatunun ellerine bıraktınız ve uyduruk bir kehanet ortaya attınız?"

"Onu korumam lazımdı!"

Tunay ın yüzündeki trajik gülümseme İlay ın dikkatinin ona kaymasına sebep oldu. Önünde bağladığı kollarıyla gelecek her türlü yoruma kapalı olduğunun sinyallerini veriyordu bedeniyle.

"Ben yalnız başıma dağlardayken beni mi koruyordun yani sen!"

Tunay soru sormuyor azarlıyordu adeta Kam Talunun bu durum hoşuna gitmese de ona anlayış gösteriyordu.
"Sen dağlarda yaşarken attığın her adımdan haberdardım  ve üstelik koruyucu tılsımların da yanındaydı."

Tunayın bedenindeki dövme hançerinin kabzasına işlenmiş Güneş deseninin aynı olduğu gelmişti aklına bunu yıllardır bir tesadüf olduğunu düşünüyordu.

"Tunay ı ve beni neyden koruyorsunuz?"

"Çok uzun zaman önceydi Kara Kamlardan Yanal ın Erlik için yeni doğan bir bala aradığını duydum,insan gözyaşları oluşan dokuz nehrin birleşip Toybodım (doymadım) nehrine dönüştüğü yerde Ker Abra ve Ker Yutpa nın yanında Ker Arat ın üstünde Demir duvarlı sarayında kendisi için çalışacak yeryüzünde kötülük edecek  bir kurban istiyordu. Aradığı bebeği bulduğunda altı yaşında yer altına indirecekti, doğuracak kadın  bala karşılığında kara büyüler için yardımcı olmasını şart koşmuş şartını erlik kolayca kabul etmişti ama işlet ters gitmiş bala doğarken ölmüş, erlikin Ker Köylek le kadına haber salmış ya seni öldürürüm ya bana bala   vereceksin diye, o gece nehrin kenarına takılmış otların içinde bir bebek bulmuş kadın erlike pek ala verebileceği sahipsiz bir bebek."
(Yazardan bilgi notu: Herşeyin iyisi kötüsü olduğu gibi Tanrı'ların da iyisi kötüsü vardı erlik diğer adıyla  Kayra Han en kötü olanıydı. Erlik insan için acı , eziyet ölümle eşdeğerdir. Erlikin yer altı diyarıyla ilgili farklı bilgiler mevcuttur en belirgin olanı Erlik yer altı diyarında kara çamurdan bir Saray'da veya duvarla çevrili kara Demir'den bi Saray'da yaşar. Erlikin bu Saray'ı insanların göz yaşlarından dokuz nehrin birleştiği Toybodım (Doymadım) nehrine dönüştüğü, Abra ve Yutpa denilen korkunç yer altı canavarlarının koruyuculuğunu yaptığı yerde olduğuna inanılır.