Angel's Evil Revenge

CHAPTER 17 : AGONY AND HEAVEN

A/N:

Before reading this chapter, I just want to say that from now on I will call YOU, as SECRET or MY SECRET!

Hindi ko pa ata naeexplain nung una bat Mis Terior or Bb. Mysterior ang pangalan ko it's because my name consist of 3 words..

     MISs mysTERious warrIOR

                           Or

Binibini (Bb) MYSTErious WarRIOR

That only means that as much as possible, I don't want my real ME to get involved in this world of mine.

Toxic People and Society itself 😶

So, I hope you understand..

Moreover, I just want to use this moment to express my gratitude to all my SILENT SECRETS out there.

Salamat sayo kasi nafifeel ko yung presensya mo sa ginagawa ko kahit tahimik ka. Salamat.💋

Especially, kay A.A thank you sa lahat, alam mo na kung sino ka.. ILY🥀

Anyway, If you want someone to talk, if and only IF I'm available.. hihi

FACEBOOK ACC.   "Mis Terior" 👌

Hell like READING SECRET ❤️

******

SECOND DAY is not already an exciting day for Angel. Witnessing what she saw yesterday is not good for her anymore. She can’t even sleep peacefully yesterday because she keeps on thinking about those students who just disappeared in the middle of the platform because the platform itself swallow them like it has it’s own mouth.

Pero lahat ng pag-aalala niya ay bahagyang nawala ng makita ang iilang estudyante na nakain ng chess board na maganang kumakain sa canteen na parang walang nangyari kagabi.

Pero kitang-kita ng dalawang mata niya ang mga pasa ng mga ito sa iilang bahagi ng katawan. Saan nila nakuha ito?

When her curiosity strikes, she can’t control it. Maybe that’s human nature.

Umupo siya sa kaharap na upuan ng mesang inuokupa ng isang estudyante at masayang binati ito. Di siya nito pinansin at nagpatuloy lang sa pagkain.

“Pwede ba kitang samahan dito?” Tanong niya sa estudyante.

“Nakaupo ka na diba? Can I say no? And FYI, we can’t be together in one table. That’s Pierno’s rule. But I’m not rude so I will not shoo you away. But again, if you still have brain, baka alam na kung anong dapat mong gawin?”

“Bakit may pasa ka?”

Napatingin naman ang babae sa katawan niyang may mga pasa.

“It’s nothing. Baka naipit lang nung natulog ako.”

“Naipit? Hindi naman ata ganyan kalaki ang mga pasa mo kung naipit ka lang. At tsaka---”

“And? Ba’t ka ba nagtatanong? Doctor ka ba?— or are you even my mom? Wag ka ngang pakialamera, akala mo naman kung sino..”

Marahas na tumayo ang babae sa inuupuan at kinuha lahat ng gamit at pagkain nito saka inirapan siya bago lumakad palayo.

Habang si Angel naman ay napabuntong-hininga sa kinauupuan at tiningnan ang papalayong bulto ng babaeng kausap kani-kanina lang.

Nang gumabi, pinapunta silang lahat sa open area ng campus at doon nila nakita ang binuo ng Pierno na napakalaking labyrinth na kung saan ay tinatawag nilang Agony and Heaven. Ito ang pangalawang laro para sa pangalawang araw ng Pierno’s Week.