HBS 4: The Famous and The Bad Girl (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 11: Kidnapping My Girl

"W-what do you want from me?" Utal na tanong ko dahilan upang mapangisi siya. Napa mosyon siya na umupo ako kaya iyon ang ginawa ko. Grabe! Ngayon ko lang na realize, kaya naman pala hawig na hawig ni Adriana ang mga mata niya.

"I'm not going to play around anymore, Rae." Buo ang boses na sabi nito na tiyak na kikilabutan ka. "I'm here to give you an offer, and I have nothing else to ask for in exchange but your loyalty to my daughter." Awtomatiko na nanlaki ang aking mga mata at tila ba biglang may bumara sa aking lalamunan.

"A-anong sinabi mo?" Tanong ko rito.

"Gusto kita para sa anak ko." Paglilinaw niya. "My daughter is getting older, and I'm worried that she might never get married." Gusto kong matawa sa sinabi ng ama nito pero pigilan ko.

"You are the kind of person I want for your child, I see how determined you are to be with her so I will support you." Kusa naman na umakyat ang mga mata ko sa nakikinig lamang na si Sommer. Alam kong kahit na hindi niya sabihin, kahit na suportado rin niya ang kanyang Uncle, nasasaktan parin siya. Pero pilit na itinatago ng kanyang mga ngiti ang totoo nitong nararamdaman, bakit kasi napaka smiling face niya?

Agad na nagkasalubong ang mga mata namin, napatango siya sa akin at tinignan ako ng 'go grab the opportunity look'. I promise, palagi kong ipagdarasal na matagpuan niya ang tamang tao para sa kanya. Pagkaraan ng ilang segundo, muling ibinalik ko ang mga mata ko sa ama ni Adriana.

"Thank you....Mr. Mendoza." Pormal na pagpapasalamat ko rito bago napatayo na, ganoon rin ito. "And because you want to support me for your daughter, I have something to ask you." Dagdag ko pa.

"What is it?" Agad na tanong naman nito habang inaayos ang kanyang suot na coat.

"Can I borrow some of your men?" Tanong ko sa kanya. Hindi nito mapigilan ang hindi mapangisi at mapa iling na rin.

"Sure, anytime you want. And no matter how long you may need them, just for my daughter, I will send my men to you." Mabilis na pagpayag nito sa aking kahilingan dahil agad na nakuha nito ang nais kong gawin.

May naisip kasi ako na magandang ideya at sisiguraduhin kong wala ng kawala pa si Adriana sa akin.

Hindi na nagtagal pa si Mr. Mendoza, agad na umalis na ito kasama ang kanyang mga body guard pabalik sa kanyang mansyon. Samantalang, naiwan naman kasama ko si Sommer.

"Thanks, Som." Pagpapasalamat ko sa kanya pagkakuwan. Awtomatiko naman na namula ang mga pisnge nito noong marinig ang itinawag ko sa kanya.

"Masaya ako, para sayo at para sa pinsan ko, Rae." Pag-amin niya ngunit hindi naman maka tingin sa akin. "You two deserve each other." Dagdag pa niya.

"Huwag na huwag ka lang niyang paglalaruan." May pagbabanta sa boses niya bago sinalubong ang mga mata ko. I could see the sadness in her eyes, and she couldn't hide it anymore when the tears just flowed from there. Lalapitan ko sana ito nang mabilis niya akong pigilan.

"Just, don't. Please!" Pakiusap niya at agad na pinunasan ang luha. "You know how much I cared about you, Rae. But please, don't even think about hurting Adriana. Okay?" Napatango ako.

"Of course, alam ko kung gaano mo siya kamahal at kung gaano siya ka importante sayo." Tugon ko.

Napangiti siya ng malungkot. "Yeah, right. Ayoko na siyang makitang durog at wasak muli. Kaya kahit mahal parin kita, hahayaan kita na mahalin siya dahil ang mga kagaya mo ang higit na kailangan niya." Dire-diretso na sabi nito bago napatayo.