Kapımdaki Aşk

Hiçlik

♪ Bölüm Şarkısı : Delilah - I Can Feel You

* * * * * * * * * Arda KORAN * * * * * * * * * 

Kendimi hissetmiyorum , varlığımı , benliğimi , hiçbir şeyi hissetmiyorum. Ağrı , acı hiçbir şey yok. Görmüyorum , her yer karanlık. Sanki hiç var olmamışım gibi. Sanki yerçekimsiz ortamda gibiyim , boşluktayım. Uğultular var etrafta , parazit gibi sesler. Damarlarımda dolaşan sıvıyı hissediyorum sonra , hissedebiliyorum. Göğsümün yukarıya doğru çekildiğini hissediyorum. Sanki bir şey beni yukarı çekip sonrasında geri bırakıyor gibi. Kendime geliyorum galiba. Bu karanlık bitiyor gibi. O hiçlik hissi geçiyor gibi. Bazı sesler duyuyorum.

" Kendine gel , hadi. "

" Hadi genç oğlan , seni bekliyoruz. "

" Aç gözlerini , hadi. "

" Hadi , hadi , hadi. "

Neler olduğunu anlamıyordum. Öldüm mü yoksa ? Bunun düşüncesi bile kötüydü. Tekrar o çekilme hissini yaşadım. Bu çekilme hissi beni kendime getiriyordu , bir anlığına. Tayra'nın sesini duydum o an.

" ARDA "

" ARDA , UYAN LÜTFEN "

" LÜTFEN AŞKIM "

" UYAN "

Sanki Tayra konuştukça o çekilme hissini yaşıyordum , Tayra'nın sesi beni kendime getiriyordu. 

Gözlerimde bir ağrı hissettim. Sonrasında da bir ışık. Hafiften gözlerimi araladım , sanki her şey bulanıktı. Başımda dikilen doktoru gördüm. Göz kapağımı açıp , gözümün içine ışık sokuyordu. Bunun can acıtıcı olduğunu bilmiyordum.

" Merhaba Arda Bey , küçük bir kalp spazmı geçirdiniz. Büyütülücek bir şey yok. Şu an iyisiniz. Eşiniz ve aileniz dışarıda sizi görmek için bekliyor. İçeri almamızı ister misiniz ? "

" E e evet. Gelsinler "

* * * * * * * Tayra Erli * * * * * * * *

Ambulans eve gelince Arda'yı sedyeye yatırdılar ve ambulansa aldılar. Peşlerinden ağlayarak gidiyordum. Ambulansta Arda'nın yanına binmek istedim ama izin vermediler. Ben de ön tarafa bindim ve hadtaneye doğru sirenler eşliğinde hızla yola aldık. 

Hastaneye vardığımızda Arda'yı hızlıca acil odasına aldılar , girmek istedim ama güvenlik buna izin vermedi. Ağlıyordum , durmadan aralıksız bir şekilde ağlıyordum. Yapıcak hiçbir şey yoktu. Sadece bekleyebilirdim , duvara yaslandım ve ağlamaya devam ettim. Arda'yı kaybedemezdim , kaybetmeyi göze alamazdım. Onu kaybedersem eğer diye düşündüğümde aklıma bir şey gelmiyordu. Boşlukta kalırdım. İlk defa hissettiğim bir şeydi bu. Boşluk hissi. Birisinin ardından yaşanan boşluk hissi. Herkesin bahsettiği o sert kayaydı Arda , benim sert kayam...

Kaç saat geçti hatırlamıyorum , doktor yanıma geldi ve siz nesi oluyorsunuz diye sordu. Sevgilisi diyebildim sadece. Doktorun söylediği sözler beynimde yankılandı adeta :

" Bize daha yetkili kişiler lazım , ailesinden birilerini tanıyor musunuz ? Ulaşabilir misiniz ? "

" E e e e vet. An nesi. Arı yorum. "

Doktor gittikten sonra telefonumu çıkarıp Sevim Teyze'yi aradım. Ne diceğimi bile bilmiyordum. Sevim Teyze telefonu yine tüm içtenliğiyle açtı.

"  Efendim kızım "

" Anne "

Sesimden ağladığımı anlamıştı.