Letters for Cali

12

CALI

"Jett Elordi is an OC freak. He's very
organized, it's quite hard to believe he's human." sabi ko habang naka on ang voice recorder. Nililibot ko ang mata ko sa room ni Jett.

Dahil nga, I badly needed to finish my project, sumama na ako sa kanya dito. Buti na lang talaga sumama ako. Na meet ko yung parents niya and nalaman ko kung saan nanggaling yung kagwapuhan niya and yung kabaitan niya.

"You're exaggerating, Brielle" rinig kong sabi ni Jett habang busy siya sa pag-aayos ng laptop ko.

Tumayo ako at nilapitan yung iba niyang gamit. "No, I'm not. Sobrang linis kaya ng room mo. Ikaw nga lang yung kakilala ko na Alphabetical arrange yung CD's and books." napapailing pa ako habang tinitignan yung shelf nito. Hindi talaga ako makapaniwala na may lalaki palang katulad niya. Mas maayos pa yung gamit niya kesa sa gamit namin sa dorm.

"It's easier for me to find the things I need that way." reason out niya.

"Ahh, we're different, mas madali kasi para sa akin kapag magulo ang mga gamit ko. Hahaha." sabi ko habang naglilibot pa ulit.

"It's done." biglang sabi niya kaya napatakbo ako sa tabi niya.

"Wow! You're so great." napasigaw ako nung makita kong nag open na ulit yung screen ng laptop ko.

He laughed. "I did some crash recovery so
nandiyan pa yong story mo at puwede mo nang ituloy. I suggest you delete some of your files though. Punong-puno na ang hard drive mo."

"Thank you! Thank you! You're my angel"

"Okay na sa akin ang isang blizzard sa Dairy Queen." biro niya.

But joke or not, I still planned on treating him. After all, he had just saved my ass. And di-hamak na mahal ang bayad kung sa service center ako nagpagawa.

Bubuksan ko na sana yung laptop kong si Jan nang may napansin ako gitara. Hindi ko yun nakita kanina, siguro kasi nahaharangan siya ni Jett. Tinignan ko siya.

"Do you know how to play guitar?"

"I know pero hindi magaling." sabi niya.

"Kumanta?"

"Nakakatono naman. Why'd you ask?"

I just shrugged. "Nothing, curious lang. And baka pwedeng maka hingi ng sample." nakangising sabi ko.

"I thought you have to finish something?" tumatawang tanong niya sakin.

"Meron nga." tumingin muna ako sa relo ko. "Pero maaga pa naman eh. Dahil mabilis mong naayos si Jan, I have a plenty of time to finish my project before the deadline. So, please?"

"You're doing things at the last minute. That's not a good habit, Cali Brielle." sermon niya sakin pero nakangiti naman.

"Please?" I pouted.

Umiling siya tsaka bumuntong hininga. "Sige na nga." tsaka kinuha yung gitara.

Umupo ako sa harap niya tsaka binuksan yung voice recorder.

He started strumming his guitar.

"Standing close to me, close enough to reach perfect time to tell her.
But I can't even put two words together. Paralyzing eyes, getting my disguise,
can you see me hiding?
What am I afraid of her finding."

Napanganga ako. Ito ba yung hindi magaling? Yung nakakatono lang? Hindi ko alam kung pa humble lang siya or sadyang iba lang yung definition nito ng magaling.

Pumikot na lang ako at pinagpatuloy yung pakikinig. Na i imagine ko kasi na hinaharana niya ako. Hihihi. ^.^

"I know what I'm thinking, but the words won't come out.
If eyes could speak, one look would say
everything.
About the way you smile, the way you
laugh, the way you dress, the way your beauty leaves me breathless.
If eyes could speak, I wouldn't have to talk.."

As I open my eyes, I saw Jett staring at me while singing.

I felt mesmerized. For a moment, I was loss for words. At mukhang ganoon din siya.

Naputol lang ang pagtitinginan namin nang bigla na lang sumungaw sa pinto yung mommy ni Jett at niyayaya kaming mag-merienda.

Nagmamadali akong tumayo at sumunod dito. I badly needed some fresh air.

OMG, Cali! Malala ka na. Malala ka na talaga!

•••••

:)