JHO'S POV
Nasa kwarto ako at nagmumukmok. Hindi ko rin alam eh pero sobrang sakit. Bakit pakiramdam ko tuluyan na kong iiwan ni bea. Bakit ang sakit? Bakit ganto nararamdaman ko? At talaga sumabay pa yung ulan sa mga luha ko na naguunahan magsilabas sa mata ko
Nagulat ako biglang may kumakatok ng mabilis at sumisigaw
"Jho!!!!! Buksan mo!!!! Si bea!!!!" Napatayo agad ako at pagbukas ko ng pinto niyakap agad ako nila ate aly at nakita ko umiiyak sila
"Bakit kayo umiiyak? Okay lang ba kayo? Ano nangyari" kinakabahan ako
"Jho.... si... B-b..eaaa...." sabi ni ate den
"BAKIT???? ANONG NANGYARI KAY BEA????" Tangina!!! Ano nangyayari di na ko natutuwa
"Si bea naaksidente nabangga siya ng isa pang sasakyan nawalan siya ng break at malakas din yung ulan kaya ayon" tangina. Nanghihina ako sa naririnig ko kaya napaupo ako at buti nasalo ako ni Jia
"Mag bihis ka na bilis at pupuntahan natin si bea" pagkasabi ni ate aly ay agad akong nagbihis
Tangina kasalanan ko to. Di ko mapapatawad sarili ko pag may hindi magandang nangyari sakaniya
Nang makarating kami sa ospital ay agad naming hinanap si bea
"Where is Ms. De Leon?" Tanong ni ate aly
"Yun po ba yung nainvolve sa car crashed?" At tumango kami lahat
"Paki hintay na lang po. Kasi nasa ER pa po siya"
"Please do your best po di ko kayang mawala siya" pagsusumamo ko sa nurse
"The doctors will surely do their best mam"
At miya miya ay nakita ko na sila tita det at tito elmer na kasama din si kuya Loel
"Jho, where's my daughter??? Is she okay now??? Please tell me she's fine na" niyakap ko na lang si tita at ganon din ang ginawa ni tito elmer and kuya loel. Di ko din alam sasabihin ko kasi kahit ako di ko alam ang kalagayan ni bea
"Where are the parents of Ms. De Leon?" Sabi nung doctor na kakalabas lang ng ER. At lumapit na si tita
"I have a good and bad news po. Good news is she's okay now and the bad news naman po ay unconcious pa siya so we'll wait for her to wake up na lang para matest natin siya"
"Thank you doc!" We all said in unison
"You're welcome po. If ever she's awake just inform us agad okay?" At tumango naman kami
Pinuntahan na namin yung room kung saan nilagay si bea at nung nakita ko siya ay di ko naiwasang umiyak dahil kitang kita kung gano kalala yung tama niya
Napagdesisyunan naming team na umuwi muna sa dorm para makapag pahinga. Ayoko sana umuwi pa pero dahil kinausap din akk nila tita at tito ay napilitan na din ako umuwi dahil may training nga naman kami kinabukasan at ayaw daw ni bea na makita kaming malungkot kaya dat magpahinga na kami at bukas magtraining
YOU ARE READING
Lifetime (JhoBea)
FanfictionHave you ever found yourself loosing the love of your life and loosing yourself at the same time? Sometimes all you have to do is to let go just to let her feel your absence. And if the time has come that she never felt your absence then all you ne...
