Love Knows No End (Completed)

40: Welcome back, Kathryn

KATH's POV

"Vacation Ma, Kuya?! Saan naman po?"

Dati, excited ako sa mga ganyan. Pero this time, parang ayoko. May hinihintay pa kasi ako. Malay nyo, bumalik siya. Pano kung bumalik siya sa oras na wala ako?! No ways..

"Yes anak! You need that. Masyado ka ng na-e-stress at hndi na namin alam ang gagawin sayo"


Halos maiyak na si mama sa pagkakasabi nyang yun. Kaya niyakap ko nalang siya para ma-comfort.

"Ma sorry. I know nahihirapan na kayo sakin.. Pero sana maintindihan nyo na ayokong umalis dito kahit saglit lang. I'm sorry..."

Niyakap ako pabalik ni mama at pati si kuya, niyakap na rin kami. Alam ko naiintindihan nila ako. Kaya ko sila mahal eh...

"Naiintindihan ka namin bunso. Pero sana... Sana, bumalik ka na sa dating Kathryn na nakilala namin. Yung masigla, palatawa, laging naiinis.."

*pok*

"Sira ka talaga kuya. Opo, pinapangako ko sa inyo. Pero ma, kuya.. Sana maintindihan nyo parin ako sa oras na malulungkot nalang ako. Kasi, ang sakit eh. Ang sakit sakit..."

Alam na din pala nila yung nangyari samin ni DJ. They were all sorry for that. Si Tita Karla, pumunta pa dito nung isang araw para humingi ng pasensya. Pero andun na eh, nasaktan na ko. Wala ng makakapagbago nun...

Napag-alaman ko din na bumalik na kanina sa Las Vegas si Tita Karla for some business trip. Ewan ko kung kasama si DJ. Pero sa tingin ko, magkasama parin sila ni Julia ngayon.

Tinext ko yung barkada na pumunta dito sa bahay para naman may ka-kuwentuhan ako. Nung narinig kong magbabakasyon ako, parang bumalik na ko sa dati. Siguro, ayoko lang mapalayo sa lugar na ito.. Weird noh?





***








"Hi Kath!!! Welcome back!!!", hindi pa nakakapasok ng bahay eh sumisigaw na tong si Niel.

"Oh, bakit naman welcome back? Hindi naman ako umalis ah", sagot ko.

"Welcome Back kasi, bumalik na yung Kath na kaibigan namin. You know, you're so tahimik these past few days...", sabi uli ni Niel.

"Aynako. Puro talaga kayo kalokohan. Halina nga kayo sa loob"

Pinapasok ko na sila. As usual, they bring HORROR sa bahay namin. Hehe ekasi, kapag andito sila, napaka-ingay!!





"So Kath.. Kamusta ka na?", panimula ni Yen habang nagmemeryenda kami ng pasta.

"Ok lang naman ako"

"Hmm. I mean, kamusta na yan?", tinuro niya yung puso ko.

"Ah.. Eto? *turo ko din sa puso ko* wasak na wasak pa rin. Pero wag kayong mag-alala, darating din yung araw na mawawala lahat ng sakit. Mahahanap ko din yung 'Mighty Bond' na makakapagdikit uli dito"

Sobrang serious naman ata ng sinabi ko kaya lahat sila, nakatingin lang sakin. Kita ko sa mga mukha nila yung awa na nararamdaman nila for me.