fear of the water, chankai

It lives in my walls

Sınav dönemim yüzünden Jongin ile ilgilenemediğim zaman üçüncü ayımızdaydık.

Jongin, eğer ona mesaj atmazsam mesaj atmaz, aramasam aramazdı, ne olursa olsun.

Ben de yeteri kadar gergin olduğum için onu germek istemedim.

Son sınavıma girdikten sonra eve geçip uyudum, gerilmek vücuduma hiç iyi gelmiyor, resmen beni yiyip bitiriyordu.

Uyandığımda saat gece 10 sularıydı, aklıma hemen Jongin geldi ve onu aradım, açtı ama bir şey demedi,

"Sevgilim? Nasılsın?"

"Bilmem."

Belki bir şey sorar diye bekledim, yine bir şey demedi.

"Bir sorun mu var sevgilim?"

"Belki."

Hızlıca yataktan kalktım.

"Konum at, seni almaya geleceğim."

Kötü olduğunu bütün hücrelerimle hissettim, onun üzgünlüğü benim ölümümmüş gibi geliyor.

"Nereye?"

Altıma siyah kot geçirirken konuştum,

"Bakarız ona, ben 15 dakikaya geleceğim."

Camı açıp havaya baktım, sonra da geri kapatıp tişörtümün üstüne bir sweat geçirdim.

"Hava soğuk, kalın giyin."

"Tamam anne."

Yine de yanına bir ceket almayacağını bildiğimden, elime gelen ilk hırkayı yanıma aldım.

Evden çıkmadan önce durdum ve bütün içtenliğimle,

"Seni seviyorum."

"Ben de seni."