Gelişigüzel |gxg|

.4.2

"Çok acıdı" baya ses çıkmıştı, acıması normaldi.

"Öldürmez" diyerek eğilip yerdeki kumandayı aldım.

O bana ters ters bakarken filmi başlattım. Biraz tatlıydı.

Film bitince "Vay be" dedim.

"Baya güzeldi" diye mırıldandı.

Telefonumu alıp saate baktım. Saat altı olmak üzeriydi ve acıkmıştım. Abime ne zaman geleceğine dair mesaj atmıştım ve on dakika sonra ordayım yazmıştı.

"Ben gideyim artık" demesiyle "Akşam yemeğine kalabilirsin" dedim.

Emre dışında bir arkadaşım olmalıydı artık. Bir kız arkadaş, iyi olurdu. Emre iyi hoştu ama bir kız değildi.

"Abim olucak sadece"

Gözlerini tavana dikip düşündükten sonra  "Anneme sormam gerek" dedi.

Emre ellerinde poşetler "Çekil önümden" diyerek içeri daldı.

"Hoş geldin" diye mırıldanıp elleri boş olan abime baktım.

"Naber güzellik?" abim yanağımı sıkıp içeri girerken gülümsedim.

"İyidir Kerim Bey" kapıyı kapattım, Emre yüzünden ben de bey demeye başlamıştım.

"Emre'yi ben davet etmedim bu arada, zorla geldi"

Davet edilmeye ihtiyacı yoktu zaten. İstediği zaman gelip gidiyordu. Bir kaç kez uyandığımda onu bizim koltukta uyurken görmüştüm. Abimle de samimi olunca bize gelişleri daha da artmıştı.

Emre'nin "Keeee-riiiim, oturma odasında bir kız var" diye bağırmasıyla göz devirdim.

"Bizim okuldan mısın?" abimin sorusuyla Eliz kafasını sallarken tabakları masaya bıraktım.

"Bana çok tanıdık geliyorsun" dedi Emre masaya otururken.

"Evet, bana yürümüştün" kaşlarım şaşkınlıkla havalanırken Emre gülmüştü.

"Ne zaman ya?" Emre ipe sapa gelmezdi.

"Geçen yıl"

Bir ara önüne gelene yürüyordu, çok şükür ki artık öyle değildi.

"Tüm hesabı Arda'ya kitledik" Emre dediği şeye gülerken Eliz'e bardağını uzattım.

"Oda bize kitler fırsat bulunca" dedi abim.

Emre'ye hesap kitleyecek biri, sanmıyorum.

"Hepiniz çok farklıymışsınız" dedi Eliz gülümseyerek bize bakarken.

"Nasıl?" diye sordum.

"Bilmem, herkes sizin için kimseyle konuşmayan, fazla soğuk ve kendini beğenmişler diyordu" insanlar her şeyi derdi ama bu beni hiç alakadar etmezdi.

"Yani biliyorsun Hande güzel, Kerim ve Arda popüler, ben de acayip yakışıklı, zeki, popüler, harika bir insan olduğum için kıskanıyor bizi" Emre'nin dediklerine göz devirdim, aslan burcu.

"Ya Emre biraz sus, buda kafa" okuldan sonra beraberlerdi ve abimin kafasının ağrıması normaldi. Emre bazen o kadar fazla konuşuyordu ki bir yerden sonra benim de kafam almıyordu.

"Kırılıyorum ama" son patates kızartmasını da ağzıma atıp kafamı kaldırdım. Eliz gülümseyerek Emre ve abimin tartışmasını izliyordu. Eh, ona da eğlence çıkmıştı.

"Ben ve Kerim sevgiliyiz" ekmek boğazıma kaçınca öksürmeye başladım.

"Ne?" diye bağırdım öksürüklerimin arasından.

Abim garip bir şekilde Eliz ise şaşkın bir şekilde bakıyordu.

"Tam olarak ne kullanıyorsun?" abimin sorusuyla güldüm.

Abim ve Emre sevgili olursa eğer kalbime inerdi. Emre'ye hep gay diyordum ama bir erkekle sevgili olmasına hazır değildim.

"Şaka yaptım ya" diye mırıldandı.

"Eliz, sen çok şaşırdın sanki" Emre'nin bir anda konu değişmesiyle kafamı çevirip Eliz'e baktım.

"Bilmem, bu kadar kızın peşinden koştuktan sonra bir erkekle sevgili olman garip geldi" mantıklı konuşmuştu.

Abim elindeki tabaklarla kalkarken "Hadi şu tabakları kaldır Emre, boş konuşacağına" dedi.

"Film ve akşam yemeği için teşekkür ederim"

"Rica ederim, güzeldi" gülümsedi.

"Evet" diye mırıldandı.

"Artık gideyim" demesiyle pervaza yaslandım.

"Bir daha beklerim" gülümsemesi büyürken ben de gülümsedim.

"İyi akşamlar" merdivenlere yönelirken oda "İyi akşamlar" dedi.

Gözden kaybolana kadar arkasından baktım. "Bu kız" Emre'nin bir anda yanımda belirmesiyle sıçradım.

"Salak korkuttun beni" diyerek omuzuna vurdum.

"Bu kız var ya bu kız kesin sana aşık"