Gelişigüzel |gxg|

.2.3

Emre o kadar hızlı yürümüştü ki artık gözükmüyordu. Destina ise yanımda yere bakarak yürüyordu. Galiba birden kolundan çıkıp ellerimi cebime koymama bozulmuştu.

"Arda'nın beni sevdiğini biliyorum" kafasını çevirip şaşkınca bana baktı.

"Arda senin eski sevgilin" ağzını açtığı sırada "Onu sevmiyorum Destina" dedim.

"Bunun ne senle ne de onunla bir alakası yok, onu sevmiyorum"

Onu sevmediğimi anlamakta zorlanıyor gibilerdi. Sevmiyordum, bu kadar ısrara ne gerek vardı?

"Ne olursa olsun o senin eski sevgilin abimin ise en yakın arkadaşı. Ona karşı bir şeyler hissetmem her bakımdan imkansız" lezbiyenim, oda vardı tabi.

"Ne zamandan beridir biliyorsun?" dün öğrendim desem olmazdı. Çünkü dün anonim de öğrenmişti.

"Biraz oldu"

"Arda ile biz bayadır ayrıydık. Sadece size yine söyledik. Yani benden dolayı Arda ile olmaz diyorsan benlik bir sorun yok. Arda arkadaşım ve sizin olmanızı isterim" güldüm. Durmam ile durdu, hala da anlamıyordu.

"Sen salak mısın?" diye sordum tüm ciddiyetimle.

"Onu sevmiyorum diyorum. Onunla imkansız diyorum. Sen hala da bana ne diyorsun?"

Konuşmasına izin vermedim ve "Cidden şaka gibisiniz" dedim.

Önüme dönüp yürümeye devam ettim, şu an tek isteğim ondan uzaklaşmaktı.

Çantamı sırama fırlatmamla sınıftakiler bana doğru dönmüştü.

"Ne? Ne bakıyorsunuz?" diye bağırmamla herkes önüne dönerken sıramı sertçe itip oturdum.

Bana, hala da benden dolayıysa bir sorun yok diyordu aptal.

"Aptal" sinirle inledim.

"İyi misin?" kafamı kaldırıp Arda'ya baktım.

Her şeyin suçlusu bir bakıma oydu. Başka aşık olunacak insan mı yoktu?

"Sana ne?" diye bağırmamla yüzünü ekşitti. "Git başımdan" da diyince bir şey demeden yerine geçmişti.

Keşke deseydi de onunla kavga edip tüm sinirimi atsaydım.

"Sakin ol" diyerek sigaranın dumanını yüzüme üfledi.

"Emre o sigarayı götüne sokarım" güldü ve yeniden sigaranın dumanını yüzüme üfledi. Eline sertçe vurmamla sigarası yere düştü.

"Sabah sen arabada saçma sapan konuşmasaydın bunların hiçbiri olmazdı" yerden sigarasını aldıktan sonra doğrulup bana baktı.

İki kaşını birden kaldırırken "Yani her şeyin suçlusu ben miyim?" diye sordu.

Kafamı salladım.

"Yöneliminden utanmayıp abine açılsaydın böyle olmazdı" anlamsızca ona baktım.

"Sana her zaman olduğun kişiden utanma, korkma dedim" sigarayı söndürüp arkama fırlattı.

"Bununla onun ne alakası var?" göz devirmesiyle "Bana göz devirme" diye bağırdım.

"Yönelimini en azından abine söyleseydin Arda diye bir sorunumuz olmazdı"

"Saçmalıyorsun" kafasını salladı.

"Sen de olduğun kişiden utanıyorsun"

"Ne diyorsun? Okulun önüne çıkıp ben lezbiyenim diye bağırmamı mı?" diye sormamla "Hayır, dediklerimi başka yerlere çekme" dedi.

"Sen de saçma sapan konuşma" kaşlarını çattı.

"Bana bağırma Hande" omuzundan geri ittim.

"Beni bağırtacak şeyler söyleme o zaman" söylediği şeyleri dinlemeyip arka bahçeden çıktım.

"Kankan nerde?" kafamı kaldırıp Arda'ya baktım ve göz devirdim.

"Sana ne?" gülümseyip yanıma oturdu.

"Kaşlarını çok çatıyorsun, erken yaşlanma sebebi" bankta yalnız başıma oturamıyordum bile.

"Arda, sen mi gidersin? Yoksa ben mi gideyim?" kafasını çevirip bana baktı.

"Beraber gidelim"

"Yavşak" diye fısıldayarak ayağa kalktım.

"Evet mi dedin? Ben öyle duydum sanki" ona ters bir bakış attıktan sonra okula yöneldim.

"Bekle" demesine aldırış etmeden yürümeye devam ettim. Bana yetişip yanımda yürümeye başladı.

"Arda, sabrımı zorlama"

"Okulda yürümek de mi suç oldu?" onun için her şey yasak olmalıydı.

"Başka yerde yürü" dememle güldü, beni ciddiye almıyordu.

"Nereye gidersem peşimden gelecek misin?" diye sormamla kafasını salladı.

Gülümsedim ve okula girince ilk katta bulunan kızlar tuvaletine girdim.

"Han-de de de de" çığlık atıp elimdeki kitabı sıktım.

"Ne var, ne?" diye bağırdım.

Abim odamın kapısı hayvan gibi açıp içeri girdi. Sabahtan beri Hande diye belli aralıklarda bağırıp susuyordu.

"Sinirliydin daha da sinirlendireyim dedim" fazla iyi bir abiydi.

"Emre ile kavga mı ettin sen?" yanıma gelip yatağıma oturdu. Kaşlarımı çatmamla güldü.

"Bir erkeğin seni bu kadar çekeceğini düşünmüyordum. Emre zor olanı başardı" kitabı ona fırlatmak için hamle yaptığımda elini siper etti.

Kitaba kıyamadığım için atmadım.

"Niye kavga ettiniz?" diye sordu.

Küsmemiz hoşuna gitmiş gibiydi. Baya keyifli gözüküyordu. Belki de Emre ile her büyük kavgamızdan sonra ne kadar kötü olursak olalım barıştığımız için olabilirdi.

"Bana olduğum kişiden utandığımı söyledi" bu cümlesi beni oldukça kırmıştı. Neler yaşadığımı en iyi o biliyordu oysa.

"Olduğun kişiden neden utanasın ki Hande?" nefesimi yavaşça dışarı verdim.

"Abi" bakışlarımı kaçırdım. "Ne olursa olsun benden asla vazgeçmezsin, değil mi?" bakışları garip bir hal alırken başını sallamıştı.

Gözlerim dolarken yutkundum. Yapmadığım şeylerdense yaptığım şeylerden pişman olmayı tercih ederdim.

"B-ben, ben" ya şimdi ya da hiçbir zaman. "Ben erkeklerden değil, kızlardan hoşlanıyorum"