Fireflies In My Heart (Blueprint Series #1)

Chapter 35

Chapter 35

My mind was pretty pre-occupied the whole time we were there. Even more inside Aiden's car!

Pero lahat nang iyon nawala sa isip ko nang marinig ko ang bagong project na inaalok sa akin. If I agree, I will be designing a new hacienda in Cebu! That project alone will give me enough money to build a mansion. Kaya natetemp akong tanggapin.

"Architect Grimaldi!" Napatingin ako sa tumawag sakin.

"Ryan! What can I do for you?" Tanong ko sa intern namin. He doesn't like to call him Engineer yet dahil intern pa lang naman raw siya.

"Hinahanap na po kasi ni Engineer Lauders yung power layout pati yung water distribution para po sa condo, E." He said while scratching his nape.

Buti nalang kanina ko pa iyon nagawa at na-print ko na rin. Inabot ko ang usb sa drawer at ibinigay iyon sa kanya. I'm also busy making a 3d model kaya itinuro ko nalang kung nasaan yung mga blueprint.

"Architect, hindi ka po ba muna magla-lunch? Mukhang hindi ka pa po kumakain." I sighed, he's right. But I need to finish this first.

"I'm fine, Ryan. Pakisabi nalang sa boss mo na kailangan ko na rin ng floor plan ng ginagawa sa Subic. Thank you." I sincerely smiled.

Pagod na ako! I'm so drained. Kakauwi lang namin galing Bicol kaninang madaling araw at wala pa sa isang oras yung tulog ko. Dahil tatlong araw ako nag-leave, patong-patong rin yung trabaho ko.

I've been working non-stop since I arrived here earlier. Wala naman sigurong masama kung matulog ako kahit thirty minutes? I sighed.

Tumingin ako sa orasan at nakitang 1:30pm na. Gigising ako ng 2pm. I slept on the couch inside my office at ni hindi na inayos ang kalat sa mesa ko.

I think I didn't hear my alarm. Paggising ko nalang ay nakita ko si Aiden sa aking desk at may kinakalikot sa computer.

"What are you doing?" I immediately got up when I saw him. Napa-suklay na rin ako sa aking buhok dahil paniguradong magulo ito.

"Matulog ka pa. Patapos na ako dito." Napakunot ang noo ko sa kanyang sinabi.

"P-patapos saan?" Inayos ko ang gusot sa aking skirt at lumapit sakanya. I leaned on the table and saw him working on my unfinished 3d model.

"Done. Rendering nalang." He said before turning his gaze on me. Medyo napa-atras naman ako dahil ang lapit ng mukha niya sa akin.

I couldn't speak.

"Have you eaten lunch, Luna?" He huskily asked. I think my knees are getting weaker with only by his stare. "Loosen up!"

"H-ha?" He chuckled.

"You're cute. Fix your things, we'll eat outside." He said after pinching my cheeks.

Wala talaga yata ako sa ulirat dahil sinunod ko naman ang sinabi niya. Nilagay ko na ang mga kailangan ko sa aking bag at sinuot ang aking coat. Ito na ba yung sinasabi niyang liligawan niya ako?

At nagpapaligaw naman ako? Unbelievable.

"Let's go?" Tumango ako at nauna na sakanyang lumabas. When I got out of my office, I can feel the stares of our employees. Nakakahiya!