FOD Extra 2 _ Chapter (14) - Yu Cang Hai 🔞⚠⚠🔞

5.3K 407 0
                                    

FOD Extra 2 _ Chapter (14) - Yu Cang Hai 🔞⚠⚠🔞

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ေသြးအိုင္ထဲ လဲေလ်ာင္းေနၿပီး သူ႔ဆံႏြယ္ေတြက ေသြးရည္ေတြထဲမွာ ေရညႇိေတြလို ျပန႔္က်ဲလြင့္ေမ်ာေနတယ္။ ေသြးေတြစြန္းထင္းေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြက ေကာင္းကင္ဘုံမွ ပြင့္လန္းတဲ့ spider Lily ပန္းေတြလို ၾကည့္ေကာင္းလွၿပီး ေသျခင္းရဲ႕ရနံ႔ေတြနဲ႔ ထုံးမြန္းလို႔ေနတယ္။ တကယ္လို႔ တေယာက္ေယာက္ကသာ ဒီျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ရင္ လိပ္ျပာလြင့္သြားေအာင္ လန႔္သြားမွာျဖစ္ေပမယ့္ ဇီ႐ႊမ္အတြက္ေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ပုံရိပ္ေလးက ဆြဲေဆာင္မႈ အားျပင္းတဲ့ မူးယစ္ေဆးလို သူ႔ကို ဆြဲေဆာင္ေနၿပီး သူ႔စိတ္ႏွလုံးေတြက ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္နဲ႔ မေကာင္းဆိုးဝါးအျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲသြားေစတယ္။
ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕သူငယ္အိမ္က တည္ၿငိမ္သြားေပမယ့္ သူ႔ရင္ထဲက စိတ္အားထက္သန္မႈေတြက အစားထိုး ဝင္ေရာက္လာတယ္။ ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက သူ႔ေအာက္က လူငယ္ေလးရဲ႕ကိုယ္ေပၚမွာ ေျပးလႊားၿပီး ထိေတြ႕လာတယ္။ သူက ေခါင္းကို ငုံ႔လိုက္ၿပီး သူ႔သားေကာင္ကို ငုံ႔ၿပီး ကိုက္ခဲလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ကိုယ္ေပၚမွာ ေသြးေတြစြန္းထင္းေနတဲ့ ကိုက္ရာေတြကို ဖန္တီးလိုက္တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ စကားတစ္ခြန္းေတာင္ မထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ကိုယ္က စိတ္မရွည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာၿပီး အထိမခံႏိုင္ ေအာင္ ခံစားလြယ္တဲ့ သူ႔ကိုယ္က သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕ ျပင္းထန္လြန္းတဲ့ အထိေတြ႕နဲ႔ အျပဳမႈေၾကာင့္ မီးေလာင္သလို ျဖစ္လာၿပီး သူ႔လွံတံေလးလည္း ေထာင္မတ္လာၿပီး တဆတ္ဆတ္ေတာင္ တုန္ယင္လာေတာ့တယ္။

ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက ေတာက္ေျပာင္လာၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ျပားခ်ပ္တဲ့ ဝမ္းဗိုက္သားကေန ေအာက္ကို နိမ့္ဆင္းလာၿပီး ေနာက္ဆုံး သူ႔ႏူတ္ခမ္းနဲ႔ လွ်ာဖ်ားေတြက အစြမ္းကုန္ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လွံတံထိပ္ဖ်ားမွ ရပ္တန႔္ၿပီး ရစ္ပတ္ကစားေနေတာ့တယ္။ သူက လွံတံထိပ္ဖ်ားကို ငုံခဲလိုက္ၿပီး ျပင္းျပစြာ စုပ္ယူလိုက္တယ္။


မကိုက္ပါႏွင့္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ရင္ထဲကေန အထိတ္တလန႔္ ေအာ္ဟစ္ေနလိုက္တယ္။ ေျပာမရဘူး။ ဇီ႐ႊမ္က အခု လြတ္ေနတာ ဆိုေတာ့ သူ႔လွံတံေလးကို ကိုက္ျဖတ္မျပစ္ဘူးလို႔ ယတိျပတ္ေျပာလို႔မရဘူး။ သူ႔ခ်စ္သူက သူ႔ကိုယ္ရဲ႕ အစိတ္ပိုင္းတိုင္းကို ျမည္းၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုတာ သူသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဇီ႐ႊမ္က သူ႔ဟာကို ကိုက္ျဖတ္မပစ္ပဲ သူ႔ကိုယ္ထဲကို ႏူးညံ့တဲ့ လွ်ာဖ်ားက ဝင္ေရာက္ၿပီ းလာေရာက္စူးစမ္းေနေတာ့တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕ လႊမ္းမိုးခ်င္စိတ္ျပင္းျပမႈကို အံ့အားသင့္မိတယ္။ ဒါကေတာ့ ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲတဲ့ စိတ္ထားပဲျဖစ္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ သတိကပ္လာေတာ့ သူ႔ကိုယ္က တုန္တက္သြားၿပီး ေကာင္းလြန္းလို႔ ညည္းသံသဲ့သဲ့နဲ႔အတူ အျဖဴေရာင္ အရည္တခ်ိဳ႕ကို လႊတ္ထုတ္လိုက္မိေတာ့တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဇီ႐ႊမ္ကို တြန္းလႊတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ဇီ႐ႊမ္က လႊတ္မေပးပဲ သူ႔အရည္ေတြကို အကုန္ၿမိဳခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ ဇီ႐ႊမ္က လွ်ာဖ်ားနဲ႔ အေပါက္ေလးထဲ စုပ္ယူလိုက္ၿပီး အကုန္စုပ္ယူၿမိဳခ်ျပန္တယ္။

အခုဆိုရင္ သူ သေဘာက်တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕အရည္ေတြက သူ႔ဗိုက္ထဲကို ေရာက္ေနၿပီး သူ႔အစာအိမ္က သူခ်စ္တဲ့ ေကာင္ေလး အနံ႔နဲ႔ ထုံမြမ္းလို႔ေနၿပီ။ တနည္းအားျဖင့္ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ကိုယ္ကလည္းသူ႔အနံ႔နဲ႔ စြန္းထင္းေနသင့္တယ္မဟုတ္လား။

ဇီ႐ႊမ္က ေကာင္ေလးရဲ႕ ျဖဴေဖြးၿပီး ရွည္သြယ္တဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခ်ဲကားလိုက္ၿပီး သူ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့ အေနာက္ေပါက္ေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ တင္ပါးႏွစ္ခုၾကားက ေနရာေလးက သူ စိတ္ကူးထားတာထက္ကို လွၿပီး ပန္းေရာင္သမ္းေနတယ္။ အဲ့အေပါက္ေလးက ဖြင့္လိုက္ ပိတ္လိုက္နဲ႔ တစ္ခုခုကို စုပ္ယူဖ်စ္ညစ္ထားခ်င္သလိုမ်ိဳး ဟစိဟစိျဖစ္ေနတယ္။

ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕စိတ္ေတြက လႊတ္ထြက္သြားသလိုျဖစ္ၿပီး အသံနက္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ညည္းလိုက္တယ္။ သူက ခ်က္ခ်င္း လူငယ္ေလးရဲ႕ေျခေထာက္ၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီး အျပာေရာင္ေသြးေၾကာေတြ ေထာင္ထေနတဲ့ သူ႔လွံတံႀကီးကို တစ္ခါတည္း တဆုံးထိ ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ေခြၽးေတြနစ္လို႔ေနေပမယ့္ ပါးစပ္ကို နည္းနည္းမွ ဟလို႔ မရခဲ့ဘူး။ သူ႔ခ်စ္သူက ေနရာမွန္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္းရွာေတြ႕သြားတာကို သူ အံ့အားသင့္ေနမိတယ္။ ဘယ္ေနရာကေန ဘယ္လိုဝင္ရမယ္ဆိုတာ ရွာေတြ႕႐ုံတင္မကဘူး အတင္းကို ထိုးသြင္းမယ္လို႔ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ နည္းနည္းမွ မေမွ်ာ္လင့္ထားမိဘူး။ ဒီလိုလုပ္တာ သူ႔ကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါးနာက်င္ေစလိမ့္မယ္ဆိုတာ သူ မသိဘူးလား။

အိုး....သူေမ့ေနလို႔။ သူ႔ခ်စ္သူက အခု သူေတာ္စင္ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ ေရာက္ရွိေနတာကို သူေမ့ေနမိတယ္။ သူက ခ်စ္ျခင္းအေၾကာင္းကို ဘာမွ မသိဘူး။ သူေတာ္စင္ဘုန္းႀကီး.....။ သူတပါးကို အတင္းအက်ပ္ရယူတတ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးဆိုတာ ရွိလို႔ လား။ ဒီေလာကႀကီးမွာ ေသခ်ာေပါက္ရွိေနတာေပါ့။ ဒါေပါ့။ ဘုန္းႀကီးက သူ႔ခ်စ္သူ ျဖစ္ေနလို႔က သူက ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို အတင္းအက်ပ္ရယူမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ က်ားရယ္လို႔ ရွိမွ မရွိပဲ။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ အၾကမ္းပတမ္းလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ သူ႔က်န္းခ်ီေတြေဖာက္ျပန္ၿပီး ေပါက္ကြဲေသဆုံးမလားလို႔ စိုးရိမ္ေနရသလို အခုလို အေၾကာပိတ္ခံရၿပီး ခ်စ္တင္းေႏွာခံေနရတုန္း လူသတ္သမားေတြေရာက္လာၿပီး သူ႔အသက္ကိုမ်ား ႏူတ္ယူသြားမလားလို႔ ပူေနရတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔ကို အၾကမ္းဖက္ေနတဲ့ ဇီ႐ႊမ္ကို ႐ိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သူ႔ကိုပိတ္ထားတဲ့ အေၾကာကို မဖြင့္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အတြင္းအားေဖာက္ျပန္ၿပီး အေၾကာဆုံေတြပြင့္သြားတဲ့ ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ကိုယ္က အားအင္ေတြ အရမ္း တိုးလာခဲ့တယ္။ သူက ဇီ႐ႊမ္ကို ႐ိုက္ပစ္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ အခ်ိန္တိုအတြင္း ပိတ္ထားတဲ့အေၾကာေတြကို ပြင့္ေအာင္ မဖြင့္ႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က အေတြးေပါင္းစုံနဲ႔ပူေလာင္ၿပီး စိုးရိမ္ေသာက ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဇီ႐ႊမ္က သူ႔လွံတံကို ကိုင္ၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ဝင္ေပါက္ေလးထဲကို အႀကိမ္ႀကိမ္ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ သူက ထိပ္ဖ်ားထိေအာင္ ဆြဲထုတ္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။

ဇီ႐ႊမ္က လွပလြန္းတဲ့ ဒီလူငယ္ေလးရဲ႕ ကိုယ္ထဲကို ဝင္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ တင္းၾကပ္ေနမလား၊ ပူျပင္းေနမလားလို႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီလို ေတြး႐ုံနဲ႔ သူ႔မွာ မူးယစ္ၿပီး ဒီလူငယ္ကို ပိုပိုစြဲလမ္းလို႔လာတယ္။ ဇီ႐ႊမ္က ဆင္ျခင္တုံတရားကို ဆုံးရႈံးလိုက္ၿပီး ဒီလိုအေတြးနဲ႔ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဖ်က္ဆီးတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာေစေတာ့တယ္။

စိတ္ကူးက စိတ္ကူးပါပဲ။ တကယ့္အျဖစ္နဲ႔ စိတ္ကူးက နည္းနည္းေလးမွေတာင္ ယွဥ္လို႔ မရႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ အၿမဲ သူ ေတြးၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ေနတဲ့ ေနရာကို တကယ္ဝင္ေရာက္လိုက္တဲ့အခါ ဇီ႐ႊမ္ ႐ူးေတာ့မလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ အဲ့ အေပါက္ေလးထဲက ပူျပင္းၿပီး အရမ္းကို တင္းက်ပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စိုစိုစြတ္စြတ္နဲ႔ ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ အလႊာအထပ္ထပ္ေတြ ရွိေနတယ္။ အတြင္းထဲက ႏူးညံ့တဲ့ အရာေလးေတြက သူ႔လွံတံ ဝင္လာတဲ့အခါ တင္းက်ပ္ေအာင္ ကို ညစ္ထားလို႔ သူ႔စိတ္ကို ပိုၿပီး ထန္လာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ေနသလိုပါပဲ။

ဇီ႐ႊမ္က အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ထားၿပီး သား႐ိုင္းးတိရိစာၦန္လို ညည္းတြားျမည္တမ္းေနေတာ့တယ္။ က်ဥ္းၿပီး က်ပ္တဲ့အေပါက္ေလးထဲ တိုးဝင္ရတာ အရမ္းကို ခက္လြန္းလွတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက ဓါးသြားနဲ႔ ထိုးသြင္းေနသလိုကို ခံစားလိုက္ရၿပီး နာလြန္းလို႔ ထုံသြားသလိုေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။
ေရွာင္လင္းေက်ာင္းေတာ္က သူ႔ခ်စ္သူကို ဘယ္လို အစာေတြမ်ားေကြၽးလိုက္လဲ မသိေတာ့ဘူး။ သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕ လွံတံက သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ ပိုပိုၿပီး ႀကီးထြားလာခဲ့တယ္။ ဒီအ႐ြယ္စားနဲ႔ဆိုရင္ သူ႔ဝင္ေပါက္ကို ေခ်ာဆီနဲ႔ လိမ္းၿပီး ဝင္ေပါက္ကို ခ်ဲ႕ေပးမွသာ အဝင္အထြက္ ေခ်ာေခ်ာရႈရႈလုပ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ ဇီ႐ႊမ္က ဘာမွကို မလုပ္ပဲ အၾကမ္းအတိုင္း အစိမ္းအတိုင္းကို ထိုးသြင္းေနေတာ့တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ပိတ္ထားတဲ့ အေၾကာကို ဖြင့္ဖို႔ ကိုယ္ထဲက အားေတႊြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစုစည္းၿပီးေနာက္ဆုံး အေၾကာပိတ္ထားတဲ့ေနရာကို ပို႔လႊတ္မယ္လုပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ သံေခ်ာင္းတမွ် မာေၾကာတဲ့ လွံတံက သူ႔ကိုယ္ထဲကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာလို႔ စုစည္းထားတဲ့ အားေတြ ပ်က္ျပယ္သြားၿပီး အားေပ်ာ့သြားေတာ့တယ္။

ဒါကဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ ပထမဆုံး အႀကိမ္ျဖစ္ၿပီး လူရဲ႕စိတ္ဝိဉာဥ္ကိုေတာင္ စုပ္ယူႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တင္းက်ပ္အားေကာင္းတဲ့ ဝင္ေပါက္ကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ၿပီ းတစ္ဝက္တိတိဝင္ေရာက္လာႏိုင္တဲ့အတြက္ ဇီ႐ႊမ္ အရမ္းကို တက္ႂကြသြားေတာ့တယ္။ ခရီးတဝက္ေပါက္တာနဲ႔ကို ဇီ႐ႊမ္က မယုံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ခံစားလိုက္ရတယ္။

ဇီ႐ႊမ္က တႏိုင္ငံလုံးမွာ ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့အခ်ိန္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ ခဏနားတဲ့အခိုက္ လူေတြ ေဆြးေႏြးတာကို ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။ လူေတြက ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာတဲ့အခါ သက္လုံေကာင္းတာနဲ႔ ေစာေစာ သုတ္မလႊြတ္ပဲ ထိန္းထားႏိုင္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရတယ္။ တကယ္လို႔ စၿပီး ခ်စ္တင္းေႏွာေႏွာခ်င္း ကိုယ့္ဘက္က မေအာင့္ႏိုင္ပဲ ခ်က္ခ်င္းၿပီးသြားရင္ ေယာက်ာ္းတေယာက္အတြက္ အရမ္းရွက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုပဲ။ ဇီ႐ႊမ္က ခဏေတာင့္ခဲ သြားၿပီးေနာက္ သက္ေတာင့္ သက္သာ ျဖစ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။

ဇီ႐ႊမ္က သူ႔ေအာက္မွာ ရွိတဲ့ ေကာင္ေလးကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏူတ္ခမ္းကို ကိုက္ေနၿပီး သူ႔ကို ေလွာင္ေျပာင္သလို ၾကည့္ေနတဲ့ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ အၾကည့္နဲ႔တိုးလိုက္မိတယ္။ ဒီအၾကည့္က မီးပြားေလးနဲ႔တူၿပီး နည္းနည္းေအးေဆးသြားတဲ့ ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕စိတ္ကို ေလာင္စာေလာင္းလိုက္သလို ဟုန္းခနဲ ခ်က္ခ်င္းကို စိတ္ေတြ ထႂကြလာေစေတာ့တယ္။

ခုနက စိတ္သက္သာရာ ရသြားတာေန သူ႔ကိုယ္ထဲ ၾကမ္းရမ္းခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ဝင္လာခဲ့တယ္။ သူက ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ရယ္ေမာၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ပုခုံးေပၚကို ထမ္းတင္လိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ တိုးဝင္ဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။ သူက က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ကိုယ္ထဲ သူ႔လွံတံတိုးဝင္တာကို ၾကည့္ၿပီး ခပ္နက္နက္ေရာက္ေအာင္ ထိုးသြင္းလို္က္တယ္။ အခုတေခါက္ေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ကိုယ္ထဲ ဝင္ထြက္ရတာ ပိုေခ်ာေမြ႕လာၿပီျဖစ္တယ္။ ဒါက ခုနေလးကမွ မ်ားျပားတဲ့အရည္ေတြကို က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ကိုယ္ထဲ သူ ပန္းထည့္ထားလိုက္မိလို႔ျဖစ္တယ္။ ပိုမိုေခ်ာေမြ႕တဲ့ အသြင္းအထုတ္နဲ႔အတူ သံေခ်ာင္းလို မာေက်ာတဲ့ အရာႀကီးက ပိုၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဝင္ေရာက္လာတယ္။


ျပင္းထန္ေသာနာက်င္မႈခံစားရၿပီးေနာက္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက ျပင္းထန္တဲ့ ခံစားခ်က္ကို ခံစားလိုက္ရၿပီး  ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈနဲ႔အတူ မ်က္ဝန္းထဲ စိုစြတ္လာခဲ့တယ္။ ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ ထိုးသြင္းခ်င္ေတြက သူ႔ရဲ႕ အဓိက ေနရာကိုသာ မထိမိဘူး၊ သူ႔ကို ေကာင္းမြန္တဲ့ ခံစားခ်က္ကို မေပးစြမ္းႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သူ ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ပုခုံးေပၚမွာ နာလြန္းလို႔ ေအာ္ဟစ္ေနရမွာ ျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ အေတာ္ေလးကို အဆင္ေျပလာခဲ့တယ္။ အခုရလာတဲ့ ေက်နပ္မႈက သူ ေတာင့္တေနတဲ့ အရသာပဲျဖစ္တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ခံစားေနရတဲ့ နာက်င္မႈက သက္သာစျပဳလာၿပီး သူ႔ကိုယ္ပိုင္အရာေလးရဲ႕ ထိပ္ကေန တုန္ခါၿပီး အရည္တစ္စက္ခ်င္း ထြက္လာေတာ့တယ္။


 "မင္း ခံစားလို႔ ေကာင္းရဲ႕လား။ ဒီထက္ ပိုလိုခ်င္ေသးလား။"

ဇီ႐ႊမ္က အေစာေလးက က်ိဳးယြင္ရွန႔္ သူ႔ကို ေလွာင္ေျပာင္တဲ့ စကားေတြနဲ႔ ျပန္ေျပာၿပီး သူ႔ကို လႈံ႕ေဆာ္လိုက္တယ္။ ဇီ႐ႊမ္က ေခါင္းကို ငုံ႔ၿပီး သူ႔ေအာက္က ေကာင္ေလးရဲ႕ အေနာက္ေပါက္ကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္တယ္။ သူက အထဲကို တိုးဝင္လိုက္တိုင္း သူ႔အရည္ျဖဴျဖဴတခ်ိဳ႕ကို ပန္းထည့္ထားမိတယ္။ သူ ျပန္ထုတ္လိုက္တဲ့အခါတိုင္း ဝင္ေပါက္ေလးရဲ႕ အဝက ေသြးစနီနီေတြ စီးက်လာတယ္။ ဒီအရာေတြကို ျမင္ရေတာ့ သူ မရပ္တန႔္ႏိုင္ေတာ့သလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ေကာင္ေလးရဲ႕ကိုယ္ထဲက သူ႔အရည္ျဖဴျဖဴေတြေပါင္တံတေလွ်ာက္ လွ်ံက်လာၿပီး  ေသြးေတြနစ္ေနတဲ့ ဝတ္႐ုံေပၚကို စီးက်လာတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းၿပီး အၿမဲၾကည့္ခ်င္ေနေတာ့တယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ တကိုယ္လုံးမွာရွိတဲ့ ေသြးေတြကို ပြက္ပြက္ဆူလာေစၿပီး တကိုယ္လုံးကို ေလာင္ကြၽမ္းသြားေတာ့မလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူ႔ လွံတံႀကီးက ခ်က္ခ်င္းကို မာေက်ာေထာင္မတ္လာျပန္ၿပီး ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ၿပီး ခ်စ္ခရီးကို မစရဘူးဆိုရင္ သူ ႐ူးသြပ္ေတာ့ မလိုကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီလူငယ္ေလးရဲ႕ကိုယ္ထဲကိုသာ မဝင္ေရာက္ရဘူးဆိုရင္ ဆႏၵျပင္းျပေသာ မီးလွ်ံမ်ားေၾကာင့္ျပာျဖစ္ေအာင္ ေလာင္ကြၽမ္းေသဆုံးသြားမွာေသခ်ာတယ္။

--------------------------

Zhou Yunsheng ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကအရမ္းကိုထိခိုက္လြယ္တယ္။သူ႔ခ်စ္သူက သူ႔ကိုယ္ထဲက Sweet Point အာ႐ုံခံစားမႈကို ခံစားရေစတဲ့ ေနရာကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ ဆက္တိုက္ထိုးႏွက္ေနေတာ့ သူ ပထမ သည္းခံေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ ခံႏိုင္ရည္ မရွိေတာ့ဘူး၊ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေတြ ဖြင့္ဟၿပီး အသံတိတ္ညည္းညဴရင္း ေလကို အေလာတႀကီးရႈေနရေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး သူ႔ မက္မံပြင့္ မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာေတာ့တယ္။ ေကာင္းလြန္းတဲ့ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္သခင္ႀကီးက ဘယ္လိုမွ ေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ပဲ သူ႔ခ်စ္သူက ေပးတဲ့ အရာကို ေက်နပ္စြာ လက္ခံယူေနေတာ့တယ္။

ျပင္းျပင္းေလး.... ဒီထက္ပိုျပင္းျပင္းေလး ေဆာင့္ေပးပါ...ဟုတ္တယ္...အဲ့ဒီေနရာ.....

တကယ္လို႔သာ သူ႔အသံသာ ထြက္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒီလို စကားေတြကို အဆက္မျပတ္ေအာ္ဟစ္ေျပာေနမိမွာေသခ်ာတယ္။ အခုေတာ့ သူ႔အသံေၾကာကို အပိတ္ခံထားရလို႔ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေတြဖြင့္ဟေျပာေနေပမယ့္ ဘာအသံမွ ထြက္မလာေတာ့ဘူး။

ပထမဆုံးအႀကိမ္တုန္းက ဇီ႐ႊမ္က ၾကမ္းတမ္း႐ိုင္းစိုင္းလြန္ၿပီး သူလိုခ်င္တာကို မညႇာမတာ အရယူဖို႔ပဲ စိတ္အားထက္သန္ေနတယ္။ သူ မေက်နပ္မခ်င္း အႀကိမ္ႀကိမ္ထိုးသြင္းေနလို႔ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ခမ်ာ ၿပီးဆုံးမႈကို ခဏခဏေရာက္ၿပီး အရည္ေတြကို ဆက္တိုက္ပန္းထုတ္ေနမိေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သက္လုံေကာင္းလြန္းတဲ့ ဇီ႐ႊမ္က သူ႔ကို လုံးဝအနားမေပးပဲ ခ်စ္ခရီးကို ဆက္တိုက္ ဆက္ေနေတာ့တယ္။

ဇီ႐ႊမ္က သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တဲ့အတြက္ အခုလို စိတ္လြတ္သြားတာကို က်ိဳးယြင္ရွန႔္သိလို႔ သူ႔ကို စိတ္မဆိုးပါဘူး။ ဇီ႐ႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ပါးျပင္ကို အသာေလးပြတ္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္။
" မင္း ေက်နပ္ရဲ႕လား။ မၾကာခင္ မင္းငိုရေတာ့မယ္...သိရဲ႕လား "

တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္က အထြတ္ထိပ္ေရာက္ၿပီး ေက်နပ္မႈကို ခံစားရတဲ့အခါမွ မ်က္ရည္ေတြက စီးက်လာတာျဖစ္တယ္။ သူ အခု သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ေၾကာင့္ ခံစားသာယာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္က်လာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါကို က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ဘယ္ေတာ့မွ ဝန္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူက ေခါင္းမာမာနဲ႔ပဲ ေခါင္းခါလိုက္တယ္။

ဒီခ်စ္ခရီးတေလွ်ာက္မွာ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က အသံတိတ္ေအာ္ဟစ္ေနရတယ္။ သူ တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ထိ သာယာမႈကို မခံစားဖူးဘူး။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ခ်စ္တင္းမေႏွာႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူကမ်ား ေျပာရဲ႕တာလဲ၊ အခုသူနဲ႔ ခ်စ္ေနတဲ့ အရာအားလုံးက သူ႔ခ်စ္သူ ဖာသာရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားတဲ့ နည္းေတြပဲျဖစ္တယ္။

ဇီ႐ႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေထာင့္ကေန မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာၿပီး မ်က္ေတာင္စြန္းမွာ တြဲခိုေနတာကို ျမင္လိုက္ကတည္းက စိတ္ေက်နပ္မႈ ရသြားခဲ့တယ္။ ဇီ႐ႊမ္က လူငယ္ေလးရဲ႕ႏူတ္ခမ္းရဲရဲေလးကို စုပ္ယူလိုက္တဲ့အခ်ိန္ တၿပိဳင္တည္း လူငယ္ေလးရဲ႕ ခါးနဲ႔ တင္ပါးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခပ္ျပင္းျပင္းထိုးသြင္းၿပီးေနာက္ဆုံး အသံတိုးတိုးေအာ္ဟစ္လိုက္တယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာပဲ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ အျဖဴရည္ပူပူေတြ သူ႔ကိုယ္ထဲ အဆက္မျပတ္ပန္းထုတ္တာကို ခံစားလိုက္ရၿပီး ဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေတာ့ပဲ ဒီလူရဲ႕ ရင္ခြင္ၾကားမွာ ေပ်ာ့ဖတ္သြားေတာ့တယ္။ သူ႔ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း အေပါက္ေလးက ထိန္းခ်ဳပ္မႈက လြတ္သြားၿပီး အလိုေလ်ာက္ ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ ႀကီးမားလွတဲ့ လွံတံႀကီးကို ညစ္ေနမိေတာ့တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ပါးျပင္းက ခ်စ္ေသြးေတြႂကြေနလို႔ အနီေရာင္သမ္းေနၿပီး သူ႔တကိုယ္လုံးမွာ ေခြၽးေတြနဲ႔စိုလက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ တကိုယ္လုံးကို ေသြးစက္ေတြဖုံးလႊမ္းထားလို႔ ေမႊြးပ်ံ႕တဲ့ အနံ႔ေတြထြက္ေနတယ္။

ဇီ႐ႊမ္က အထြတ္ထိပ္ေရာက္သြားၿပီးေပမယ့္ သူ႔လွံတံက လူငယ္ေလးရဲ႕ကိုယ္ထဲမွာပဲ နစ္ဝင္ထားၿပီး သူတို႔ ကိုယ္ခႏၶာ ႏွစ္ခုက တြယ္ဆက္ေနတုန္းျဖစ္တယ္။ ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ လွံတံႀကီးက ခ်က္ခ်င္းျပန္မာလာၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ကိုယ္ထဲက သာယာမႈရေစတဲ့ေနရာကို ႐ုတ္တရက္ထိုးဝင္လာေတာ့တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဓါတ္လိုက္သလို ခံစားသြားရၿပီး တကိုယ္လုံး တုန္သြားေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာေတာ့ မမႈတဲ့ပုံကို ျပေနတုန္းပဲ။

အဲ့ဒီအခ်ိန္ တစ္ေယာက္ေယာက္ လာေနသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ မၾကာခင္ အဲ့လူေတြက သူတို႔ဆီကို ေရာက္လာေတာ့မယ္။ တကယ္လို႔ အဲ့လူက သူတို႔ရန္သူသာဆိုရင္ အက်ိဳးေတြနည္းကုန္ေတာ့မွာပဲ။

ဒီေနရာကေန ထြက္သြားစမ္း....
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ စိတ္ထဲကေန ဇီ႐ႊမ္ကို ေအာ္ဟစ္ေနေတာ့တယ္။ သူတို႔ေတြေရာက္လာရင္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ဓါးတေခ်ာင္းတည္းနဲ႔ ထိုးသတ္သြားေတာ့မယ္.....

က်ိဳးယြင္ရွန႔္ဘယ္ေလာက္ ေအာ္ေအာ္ ဇီ႐ႊမ္က အေလးကို မထားဘူး။ တကယ္ေတာ့ လူလာေနသံကို သူလည္း ၾကားၿပီးသားျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုမွကို အေလးမထားပဲ တင္ပါးနဲ႔ ေပါင္ ႐ိုက္ခတ္သံျမည္ေအာင္ကို အဆက္မျပတ္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနတုန္းျဖစ္တယ္။

 ဒါေၾကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔အတြင္းအားေတြကို စုစည္းၿပီး ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ လွံတံႀကီးကို ညစ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ အဲ့လိုလုပ္ေလ...ဇီ႐ႊမ္က ခံစားရတာ ပိုေကာင္းေလျဖစ္ၿပီး သူ႔သူငယ္အိမ္ေတြ က်ဳံ႕သြားၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ တင္ပါးကို ညစ္ၿပီး ေက်နပ္မႈေၾကာင့္ သားရဲေကာင္ႀကီးလို အသံနိမ့္နိမ့္နဲ႔ ေအာ္ဟစ္လိုက္ေတာ့တယ္။

လူေတြ သူတို႔နားကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ ဇီ႐ႊမ္က ေကာင္ေလးကိုယ္ထဲကေန သူ႔လွံတံကို ထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းထဲ ေကာင္ေလးကို သယ္ၿပီး ဟိုး ...မိုင္အေဝးကို ေရာက္သြားၿပီျဖစ္တယ္။ ဇီ႐ႊမ္က မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ပ်ံသန္းေျပးလႊားလာၿပီး ရပ္တန႔္လိုက္တယ္။ ဇီ႐ႊမ္က ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အေႏွာက္ယွက္မရွိဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေအာင္ စစ္ေဆးၿပီးမွ ေကာင္ေလးကို သစ္ပင္ႀကီးရဲ႕ပင္စည္မွာ ဖိကပ္ၿပီး မၿပီးေသးတဲ့ ခ်စ္ခရီးကို ျပန္စဖို႔လုပ္လိုက္တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ေျခေထာက္ေတြက ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ကိုယ္ကို ဖက္တြယ္ထားတယ္။ ဇီ႐ႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ေပါင္ကေန ပင့္မထားၿပီး ထိုးသြင္းလိုက္ေပမယ့္ ေခ်ာ္ထြက္သြားတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ၿပီး သူ႔ေနာက္ေက်ာျပင္ကို ဆြဲကုတ္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွ အေပါက္လမ္းတည္းသြားလို႔ ဇီ႐ႊမ္က တစ္ခါတည္း တန္းၿပီး အရွိန္နဲ႔ တိုးဝင္လိုက္တယ္။

"ျမန္လြန္းတယ္.."

က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕စကားကို ၾကားေတာ့ ဇီ႐ႊမ္က ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

"မင္းပဲ က်ဳပ္ လုပ္တာ မျမန္ဘူးထင္လို႔ က်ဳပ္လွံတံကို အတင္းအက်ပ္ ညစ္ထားတာပဲ မဟုတ္လား "
 ဒီစကားလုံးေတြကို ဇီ႐ႊမ္ ဘယ္မွာသင္ယူခဲ့သလဲဆိုတာ ဘယ္သူသိႏိုင္မွာလဲ၊

ဇီ႐ႊမ္က ဒီအေနထားနဲ႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးသြင္းၿပီးေနာက္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို ေျမျပင္ေပၚ ျပန္ခ်ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ကိုယ္ထဲက သူ႔လွံတံကို မထုတ္ပဲ လူငယ္ေလးရဲ႕ ခါးကို ပင့္မၿပီး တပတ္လွည့္ၿပီး အေနထားေျပာင္းလိုက္တယ္။ အခုဆိုရင္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔ကို ေက်ာေပးလ်က္အေနထားကို ေရာက္သြားၿပီး သစ္ပင္ကို လက္နဲ႔ေထာက္ၿပီး ထိန္းထားရတယ္။ ဒီအေနထားက လူငယ္ေလးရဲ႕ တင္ပါးက်စ္က်စ္ကို ျမင္ႏိုင္ၿပီး လူငယ္ေလးရဲ႕ကိုယ္ထဲ သူ အဝင္အထြက္လုပ္ေနတာကို ေသခ်ာၾကည့္ရႈခံစားႏိုင္တယ္။ ဒီအေနထားနဲ႔ ဇီ႐ႊမ္က တရၾကမ္းတိုက္စစ္ဆင္ျပန္တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ဝင္ေပါက္ေလးက နီရဲၿပီး ေနေရာင္ေအာက္မွာ  သူထုတ္လႊတ္ထားတဲ့ အရည္ေတြေၾကာင့္ စိုလက္ေနတယ္။ လူငယ္ေလးရဲ႕ လိင္တံကေန အရည္တစက္စက္ စီးက်ေနတယ္။ သူက လူငယ္ေလး အထိမခံႏိုင္တဲ့ အရသာထူးကို ခံစားရေစတဲ့ ကိုယ္အတြင္းပိုင္းတေနရာကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ ထိုးေဆာင့္ေနလို႔ အရည္ေတြက ပိုပိုစီးက်လာခဲ့ေတာ့တယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက ဇီ႐ႊမ္ကို ႐ူးသြပ္မတတ္ျဖစ္ေစၿပီး သူ႔ကို ပိုၿပီး ၾကမ္းတမ္းေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ေနသလိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူက အဲ့ဒီေနရာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ထိုးေဖာက္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။

"အ....အ....အ."

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔ကိုယ္ထဲက သာယာမႈေၾကာင့္ တကိုယ္လုံးတုန္ခါေနသလို ညည္းသံေလးက တုန္တုန္ယင္ယင္ထြက္ေပၚလာတယ္။  မညည္းပဲ သူ ဘယ္လိုမွ ေတာင့္မခံထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီ ဇီ႐ႊမ္ဆိုတဲ့သူက သူ႔အဓိက ေနရာကို သိရွိသြားၿပီး အဆက္မျပတ္ ထိုးေဆာင့္ေနေတာ့ သူ လည္း ေကာင္းလြန္းလို႔ ဆက္တိုက္ကို ညည္းေနမိေတာ့တယ္။ သူ႔ကိုယ္နဲ႔ သစ္ပင္ မ႐ိုက္မိေစဖို႔ ပင္စည္ကို မနည္းတြန္းထားရၿပီး ေနာက္ကို လွည့္ေျပာလိုက္တယ္။
"နည္းနည္းေလွ်ာ့လို႔ ေျပာေနတာ မၾကားဘူးလား....ခင္ဗ်ား..."

 "မင္းေျပာတာ ဒီလို မဟုတ္ပါဘူး..."
ဇီ႐ႊမ္က သံေခ်ာင္းတမွ် မာေက်ာတဲ့ သူ႔လွံတံႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ႏူးညံ့တဲ့ အတြင္းသားႏုႏုေလးထဲ တရွိန္ထိုး ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး အထဲက နံရံေတြကို ပြတ္တိုက္သြားေစတယ္။ ဒီလိုလုပ္တာက က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ စိတ္ထဲကို ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္သြားေစသလိုပဲ။

"ခင္ဗ်ား လႊတ္လိုက္ေတာ့...ကြၽန္ေတာ္ ၿပီးေတာ့မယ္..."
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဇီ႐ႊမ္ဘက္ကို လွည့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ဇီ႐ႊမ္က သူ႔ကို စကားဆက္ေျပာခြင့္မျပဳေတာ့ဘူး။ သူ႔ႏူတ္ခမ္းပါးကို ခ်က္ခ်င္းသိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕လွ်ာကို ခ်က္ခ်င္း စုပ္ယူရစ္ပတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္လည္း သူ႔ခ်စ္သူကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတုန႔္ျပန္နမ္းလိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား အသံျမည္ေအာင္ အၾကမ္းပတမ္းနမ္းေနၾကတယ္။ လွ်ာလွ်ာခ်င္း ရစ္ပတ္ေနတာက သူ႔ကို ခံစားခ်က္ျမင့္တက္လာေစၿပီး သူ႔ညီေလးက အျဖဴေရာင္အရည္ေတြကို ေျမျပင္ေပၚကို ပန္းထြက္သြားေစတယ္။ အနက္ေရာင္ ႐ႊံ႕ေပၚ အျဖဴေရာင္ အရည္ေတြ ပက္ျဖန္းလိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းနဲ႔ သူ သေဘာက်တဲ့ လူငယ္ေလးရဲ႕ လိင္တံကေန အရည္ျဖဴျဖဴက်ဆင္းေနတဲ့ျမင္ကြင္းက ဇီ႐ႊမ္ရဲ႕ကိုယ္ထဲက တပ္မက္စိတ္ကို ဟုန္းခနဲ ထလာေစျပန္တယ္။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ပင္စည္ကို မွီၿပီးအသက္ကို မနည္းရႈေနရတယ္၊ ဇီ႐ႊမ္က သူ႔ လွံတံႀကီးကို က်ိဳးယြင္ရွန႔္ကိုယ္ထဲက ထုတ္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခါ အရည္ျဖဴျဖဴေတြက က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ အေပါက္နီနီေလးထဲကေန ထြက္က်လာျပန္တယ္။ ဇီ႐ႊမ္က က်ိဳးယြင္ရွန႔္ကိုယ္ထဲကို သူ႔မာေက်ာတဲ့ အရာဝတၳဳဝင္ထြက္ရတာကို ၾကည့္ရတာ အရမ္းႏွစ္သက္သလို သူ႔အရည္ေတြ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ကိုယ္ထဲက ထြက္က်လာတာကို ျမင္ရေတာ့ သူ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔လွံတံလည္း တဖန္ျပန္ၿပီး မာေက်ာေထာင္မတ္လာျပန္တယ္။ ဘယ္လိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ပုံစံက သူ႔ကို အရမ္းႏႈိးဆြႏိုင္လြန္းတယ္

တဖက္လူကို ဘယ္လိုထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္ဆိုတာ မသိပဲ ခ်စ္ခရီးစဖို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ သူေတြက တကယ့္ကို အ႐ူးေတြပဲ.....

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူေဆးနဲ႔ သူမိေနၿပီး မရႈႏိုင္ မကယ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ ဇီ႐ႊမ္ကို စေနာက္ခဲ့တာက သူျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္ဆုံး ဇီ႐ႊမ္ေၾကာင့္ သူ႔မွာ ေသမလိုျဖစ္ေနၿပီ။ ဇီ႐ႊမ္ကို သူ ဘယ္လို တားရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။

က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔ကိုယ္သူ က်ိန္ဆဲရင္း ဇီ႐ႊမ္ကို ေျပာလိုက္တယ္။

" ခင္ဗ်ားရဲ႕ က်န္းခ်ီေတြ ေဖာက္ျပန္ၿပီး ဒန္တ်န္း ( စြမ္းအားသိုေလွာင္တဲ့ေနရာ) ပ်က္စီးသြားၿပီ။ ခင္ဗ်ား မေသခ်င္ရင္ တေနရာရွာၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနသင့္တယ္"

ဇီ႐ႊမ္က သူ႔စကားကို ၾကားေပမယ့္ ဘာမွျပန္မေျဖပဲ သူ႔အားကို က်ိဳးယြင္ရွန႔္ရဲ႕ကိုယ္ထဲကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္တဲ့ ေနရာမွာပဲ ထပ္ၿပီးသုံးလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဘာမွ ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ပဲ ဇီ႐ႊယ္ရဲ႕ လက္ေမာင္းၾကားမွာ မွီးၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ေအာ္ညည္းေနရေတာ့တယ္။
ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္က စတင္ခဲ့တဲ့ သူ႔တို႔ ခ်စ္ခရီးက ညမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ သူတို႔ မရပ္တန႔္ႏိုင္ေတာာ့ဘူး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုကို ေတြ႕ေတာ့မွ ေရထဲခုန္ဆင္းၿပီး ကိုယ္လက္သုတ္သင္ၿပီးမွ ေနာက္ဆုံး ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာ အနားယူဖို႔ ထြက္လာၾကေတာ့တယ္။

=========================

FOD Extra 2 _ Chapter (14) - Yu Cang Hai 🔞⚠⚠🔞

ကျိုးယွင်ရှန့်က သွေးအိုင်ထဲ လဲလျောင်းနေပြီး သူ့ဆံနွယ်တွေက သွေးရည်တွေထဲမှာ ရေညှိတွေလို ပြန့်ကျဲလွင့်မျောနေတယ်။ သွေးတွေစွန်းထင်းနေတဲ့ ဆံနွယ်တွေက ကောင်းကင်ဘုံမှ ပွင့်လန်းတဲ့ spider Lily ပန်းတွေလို ကြည့်ကောင်းလှပြီး သေခြင်းရဲ့ရနံ့တွေနဲ့ ထုံးမွန်းလို့နေတယ်။ တကယ်လို့ တယောက်ယောက်ကသာ ဒီမြင်ကွင်းကို တွေ့ရင် လိပ်ပြာလွင့်သွားအောင် လန့်သွားမှာဖြစ်ပေမယ့် ဇီရွှမ်အတွက်တော့ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ပုံရိပ်လေးက ဆွဲဆောင်မှု အားပြင်းတဲ့ မူးယစ်ဆေးလို သူ့ကို ဆွဲဆောင်နေပြီး သူ့စိတ်နှလုံးတွေက ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်နဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးအဖြစ်ကို ပြောင်းလဲသွားစေတယ်။
ဇီရွှမ်ရဲ့သူငယ်အိမ်က တည်ငြိမ်သွားပေမယ့် သူ့ရင်ထဲက စိတ်အားထက်သန်မှုတွေက အစားထိုး ဝင်ရောက်လာတယ်။ ဇီရွှမ်ရဲ့လက်ချောင်းတွေက သူ့အောက်က လူငယ်လေးရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ပြေးလွှားပြီး ထိတွေ့လာတယ်။ သူက ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်ပြီး သူ့သားကောင်ကို ငုံ့ပြီး ကိုက်ခဲလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ သွေးတွေစွန်းထင်းနေတဲ့ ကိုက်ရာတွေကို ဖန်တီးလိုက်တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်က နာကျင်မှုကို ခံစားလိုက်ရပေမယ့် စကားတစ်ခွန်းတောင် မထွက်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့ကိုယ်က စိတ်မရှည်နိုင်အောင် ဖြစ်လာပြီး အထိမခံနိုင် အောင် ခံစားလွယ်တဲ့ သူ့ကိုယ်က သူ့ချစ်သူရဲ့ ပြင်းထန်လွန်းတဲ့ အထိတွေ့နဲ့ အပြုမှုကြောင့် မီးလောင်သလို ဖြစ်လာပြီး သူ့လှံတံလေးလည်း ထောင်မတ်လာပြီး တဆတ်ဆတ်တောင် တုန်ယင်လာတော့တယ်။

ဇီရွှမ်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက တောက်ပြောင်လာပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ပြားချပ်တဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားကနေ အောက်ကို နိမ့်ဆင်းလာပြီး နောက်ဆုံး သူ့နူတ်ခမ်းနဲ့ လျှာဖျားတွေက အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်နေတဲ့ လှံတံထိပ်ဖျားမှ ရပ်တန့်ပြီး ရစ်ပတ်ကစားနေတော့တယ်။ သူက လှံတံထိပ်ဖျားကို ငုံခဲလိုက်ပြီး ပြင်းပြစွာ စုပ်ယူလိုက်တယ်။


မကိုက်ပါနှင့်။ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ရင်ထဲကနေ အထိတ်တလန့် အော်ဟစ်နေလိုက်တယ်။ ပြောမရဘူး။ ဇီရွှမ်က အခု လွတ်နေတာ ဆိုတော့ သူ့လှံတံလေးကို ကိုက်ဖြတ်မပြစ်ဘူးလို့ ယတိပြတ်ပြောလို့မရဘူး။ သူ့ချစ်သူက သူ့ကိုယ်ရဲ့ အစိတ်ပိုင်းတိုင်းကို မြည်းကြည့်ချင်တယ်ဆိုတာ သူသိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဇီရွှမ်က သူ့ဟာကို ကိုက်ဖြတ်မပစ်ပဲ သူ့ကိုယ်ထဲကို နူးညံ့တဲ့ လျှာဖျားက ဝင်ရောက်ပြီ းလာရောက်စူးစမ်းနေတော့တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ချစ်သူရဲ့ လွှမ်းမိုးချင်စိတ်ပြင်းပြမှုကို အံ့အားသင့်မိတယ်။ ဒါကတော့ ဘယ်ဘဝရောက်ရောက် ဘယ်တော့မှ မပြောင်းလဲတဲ့ စိတ်ထားပဲဖြစ်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် သတိကပ်လာတော့ သူ့ကိုယ်က တုန်တက်သွားပြီး ကောင်းလွန်းလို့ ညည်းသံသဲ့သဲ့နဲ့အတူ အဖြူရောင် အရည်တချို့ကို လွှတ်ထုတ်လိုက်မိတော့တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က ဇီရွှမ်ကို တွန်းလွှတ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ဇီရွှမ်က လွှတ်မပေးပဲ သူ့အရည်တွေကို အကုန်မြိုချလိုက်တော့တယ်။ ဇီရွှမ်က လျှာဖျားနဲ့ အပေါက်လေးထဲ စုပ်ယူလိုက်ပြီး အကုန်စုပ်ယူမြိုချပြန်တယ်။

အခုဆိုရင် သူ သဘောကျတဲ့ ကောင်လေးရဲ့အရည်တွေက သူ့ဗိုက်ထဲကို ရောက်နေပြီး သူ့အစာအိမ်က သူချစ်တဲ့ ကောင်လေး အနံ့နဲ့ ထုံမွမ်းလို့နေပြီ။ တနည်းအားဖြင့် ဒီကောင်လေးရဲ့ကိုယ်ကလည်းသူ့အနံ့နဲ့ စွန်းထင်းနေသင့်တယ်မဟုတ်လား။

ဇီရွှမ်က ကောင်လေးရဲ့ ဖြူဖွေးပြီး ရှည်သွယ်တဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ချဲကားလိုက်ပြီး သူ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ အနောက်ပေါက်လေးကို ငေးကြည့်နေမိတယ်။ တင်ပါးနှစ်ခုကြားက နေရာလေးက သူ စိတ်ကူးထားတာထက်ကို လှပြီး ပန်းရောင်သမ်းနေတယ်။ အဲ့အပေါက်လေးက ဖွင့်လိုက် ပိတ်လိုက်နဲ့ တစ်ခုခုကို စုပ်ယူဖျစ်ညစ်ထားချင်သလိုမျိုး ဟစိဟစိဖြစ်နေတယ်။

ဇီရွှမ်ရဲ့စိတ်တွေက လွှတ်ထွက်သွားသလိုဖြစ်ပြီး အသံနက်ကြီးနဲ့ အော်ညည်းလိုက်တယ်။ သူက ချက်ချင်း လူငယ်လေးရဲ့ခြေထောက်ကြားမှာ နေရာယူလိုက်ပြီး အပြာရောင်သွေးကြောတွေ ထောင်ထနေတဲ့ သူ့လှံတံကြီးကို တစ်ခါတည်း တဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်က စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ ချွေးတွေနစ်လို့နေပေမယ့် ပါးစပ်ကို နည်းနည်းမှ ဟလို့ မရခဲ့ဘူး။ သူ့ချစ်သူက နေရာမှန်ကို အချိန်တိုအတွင်းရှာတွေ့သွားတာကို သူ အံ့အားသင့်နေမိတယ်။ ဘယ်နေရာကနေ ဘယ်လိုဝင်ရမယ်ဆိုတာ ရှာတွေ့ရုံတင်မကဘူး အတင်းကို ထိုးသွင်းမယ်လို့ ကျိုးယွင်ရှန့် နည်းနည်းမှ မမျှော်လင့်ထားမိဘူး။ ဒီလိုလုပ်တာ သူ့ကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါးနာကျင်စေလိမ့်မယ်ဆိုတာ သူ မသိဘူးလား။

အိုး....သူမေ့နေလို့။ သူ့ချစ်သူက အခု သူတော်စင်ဘုန်းကြီးအဖြစ် ရောက်ရှိနေတာကို သူမေ့နေမိတယ်။ သူက ချစ်ခြင်းအကြောင်းကို ဘာမှ မသိဘူး။ သူတော်စင်ဘုန်းကြီး.....။ သူတပါးကို အတင်းအကျပ်ရယူတတ်တဲ့ ဘုန်းကြီးဆိုတာ ရှိလို့ လား။ ဒီလောကကြီးမှာ သေချာပေါက်ရှိနေတာပေါ့။ ဒါပေါ့။ ဘုန်းကြီးက သူ့ချစ်သူ ဖြစ်နေလို့က သူက ဘာဖြစ်ဖြစ် ဒီလို အတင်းအကျပ်ရယူမှာ သေချာတယ်။ ဥပုသ်စောင့်တဲ့ ကျားရယ်လို့ ရှိမှ မရှိပဲ။

ကျိုးယွင်ရှန့်က ဇီရွှမ်ရဲ့ အကြမ်းပတမ်းလှုပ်ရှားမှုကြောင့် သူ့ကျန်းချီတွေဖောက်ပြန်ပြီး ပေါက်ကွဲသေဆုံးမလားလို့ စိုးရိမ်နေရသလို အခုလို အကြောပိတ်ခံရပြီး ချစ်တင်းနှောခံနေရတုန်း လူသတ်သမားတွေရောက်လာပြီး သူ့အသက်ကိုများ နူတ်ယူသွားမလားလို့ ပူနေရတယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ကို အကြမ်းဖက်နေတဲ့ ဇီရွှမ်ကို ရိုက်ပစ်လိုက်ချင်ပေမယ့် သူ့ကိုပိတ်ထားတဲ့ အကြောကို မဖွင့်နိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်။ အတွင်းအားဖောက်ပြန်ပြီး အကြောဆုံတွေပွင့်သွားတဲ့ ဇီရွှမ်ရဲ့ကိုယ်က အားအင်တွေ အရမ်း တိုးလာခဲ့တယ်။ သူက ဇီရွှမ်ကို ရိုက်ပစ်နိုင်ရင်တောင်မှ အချိန်တိုအတွင်း ပိတ်ထားတဲ့အကြောတွေကို ပွင့်အောင် မဖွင့်နိုင်ဖြစ်နေတယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်က အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ပူလောင်ပြီး စိုးရိမ်သောက ရောက်နေတဲ့အချိန်မှာ ဇီရွှမ်က သူ့လှံတံကို ကိုင်ပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ဝင်ပေါက်လေးထဲကို အကြိမ်ကြိမ်ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ သူက ထိပ်ဖျားထိအောင် ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

ဇီရွှမ်က လှပလွန်းတဲ့ ဒီလူငယ်လေးရဲ့ ကိုယ်ထဲကို ဝင်ရောက်တဲ့အချိန် တင်းကြပ်နေမလား၊ ပူပြင်းနေမလားလို့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဒီလို တွေးရုံနဲ့ သူ့မှာ မူးယစ်ပြီး ဒီလူငယ်ကို ပိုပိုစွဲလမ်းလို့လာတယ်။ ဇီရွှမ်က ဆင်ခြင်တုံတရားကို ဆုံးရှုံးလိုက်ပြီး ဒီလိုအတွေးနဲ့ မိမိကိုယ်ကိုယ် ဖျက်ဆီးတဲ့ အဆင့်ကို ရောက်ရှိလာစေတော့တယ်။

စိတ်ကူးက စိတ်ကူးပါပဲ။ တကယ့်အဖြစ်နဲ့ စိတ်ကူးက နည်းနည်းလေးမှတောင် ယှဉ်လို့ မရနိုင်အောင်ပါပဲ။ အမြဲ သူ တွေးပြီး စိတ်ကူးယဉ်နေတဲ့ နေရာကို တကယ်ဝင်ရောက်လိုက်တဲ့အခါ ဇီရွှမ် ရူးတော့မလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ အဲ့ အပေါက်လေးထဲက ပူပြင်းပြီး အရမ်းကို တင်းကျပ်တယ်။ ပြီးတော့ စိုစိုစွတ်စွတ်နဲ့ ပျော့ပြောင်းတဲ့ အလွှာအထပ်ထပ်တွေ ရှိနေတယ်။ အတွင်းထဲက နူးညံ့တဲ့ အရာလေးတွေက သူ့လှံတံ ဝင်လာတဲ့အခါ တင်းကျပ်အောင် ကို ညစ်ထားလို့ သူ့စိတ်ကို ပိုပြီး ထန်လာအောင် လှုံ့ဆော်နေသလိုပါပဲ။

ဇီရွှမ်က အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားပြီး သားရိုင်းးတိရိစ္ဆာန်လို ညည်းတွားမြည်တမ်းနေတော့တယ်။ ကျဉ်းပြီး ကျပ်တဲ့အပေါက်လေးထဲ တိုးဝင်ရတာ အရမ်းကို ခက်လွန်းလှတယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းက ဓါးသွားနဲ့ ထိုးသွင်းနေသလိုကို ခံစားလိုက်ရပြီး နာလွန်းလို့ ထုံသွားသလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ။
ရှောင်လင်းကျောင်းတော်က သူ့ချစ်သူကို ဘယ်လို အစာတွေများကျွေးလိုက်လဲ မသိတော့ဘူး။ သူ့ချစ်သူရဲ့ လှံတံက သူ့ကိုယ်ထဲမှာ ပိုပိုပြီး ကြီးထွားလာခဲ့တယ်။ ဒီအရွယ်စားနဲ့ဆိုရင် သူ့ဝင်ပေါက်ကို ချောဆီနဲ့ လိမ်းပြီး ဝင်ပေါက်ကို ချဲ့ပေးမှသာ အဝင်အထွက် ချောချောရှုရှုလုပ်နိုင်မှာဖြစ်တယ်။ အခုတော့ ဇီရွှမ်က ဘာမှကို မလုပ်ပဲ အကြမ်းအတိုင်း အစိမ်းအတိုင်းကို ထိုးသွင်းနေတော့တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်က ပိတ်ထားတဲ့ အကြောကို ဖွင့်ဖို့ ကိုယ်ထဲက အားတွှွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်းစုစည်းပြီးနောက်ဆုံး အကြောပိတ်ထားတဲ့နေရာကို ပို့လွှတ်မယ်လုပ်လိုက်တဲ့အချိန် ရုတ်တရက်ဇီရွှမ်ရဲ့ သံချောင်းတမျှ မာကြောတဲ့ လှံတံက သူ့ကိုယ်ထဲကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာလို့ စုစည်းထားတဲ့ အားတွေ ပျက်ပြယ်သွားပြီး အားပျော့သွားတော့တယ်။

ဒါကဇီရွှမ်ရဲ့ ပထမဆုံး အကြိမ်ဖြစ်ပြီး လူရဲ့စိတ်ဝိဉာဉ်ကိုတောင် စုပ်ယူနိုင်လောက်အောင် တင်းကျပ်အားကောင်းတဲ့ ဝင်ပေါက်ကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ပြီ းတစ်ဝက်တိတိဝင်ရောက်လာနိုင်တဲ့အတွက် ဇီရွှမ် အရမ်းကို တက်ကြွသွားတော့တယ်။ ခရီးတဝက်ပေါက်တာနဲ့ကို ဇီရွှမ်က မယုံနိုင်လောက်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။

ဇီရွှမ်က တနိုင်ငံလုံးမှာ လျှောက်သွားနေတဲ့အချိန် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွေမှာ ခဏနားတဲ့အခိုက် လူတွေ ဆွေးနွေးတာကို ကြားခဲ့ဖူးတယ်။ လူတွေက ကိုယ်လက်နှီးနှောတဲ့အခါ သက်လုံကောင်းတာနဲ့ စောစော သုတ်မလွှွတ်ပဲ ထိန်းထားနိုင်ဖို့လိုတယ်ဆိုတာ သိခဲ့ရတယ်။ တကယ်လို့ စပြီး ချစ်တင်းနှောနှောချင်း ကိုယ့်ဘက်က မအောင့်နိုင်ပဲ ချက်ချင်းပြီးသွားရင် ယောကျာ်းတယောက်အတွက် အရမ်းရှက်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုပဲ။ ဇီရွှမ်က ခဏတောင့်ခဲ သွားပြီးနောက် သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

ဇီရွှမ်က သူ့အောက်မှာ ရှိတဲ့ ကောင်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ နူတ်ခမ်းကို ကိုက်နေပြီး သူ့ကို လှောင်ပြောင်သလို ကြည့်နေတဲ့ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ အကြည့်နဲ့တိုးလိုက်မိတယ်။ ဒီအကြည့်က မီးပွားလေးနဲ့တူပြီး နည်းနည်းအေးဆေးသွားတဲ့ ဇီရွှမ်ရဲ့စိတ်ကို လောင်စာလောင်းလိုက်သလို ဟုန်းခနဲ ချက်ချင်းကို စိတ်တွေ ထကြွလာစေတော့တယ်။

ခုနက စိတ်သက်သာရာ ရသွားတာနေ သူ့ကိုယ်ထဲ ကြမ်းရမ်းချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဝင်လာခဲ့တယ်။ သူက ခပ်လှောင်လှောင်ရယ်မောပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ခြေထောက်တွေကို သူ့ပုခုံးပေါ်ကို ထမ်းတင်လိုက်ပြီး နောက်ထပ် တိုးဝင်ဖို့ ပြင်လိုက်တယ်။ သူက ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်ထဲ သူ့လှံတံတိုးဝင်တာကို ကြည့်ပြီး ခပ်နက်နက်ရောက်အောင် ထိုးသွင်းလို်က်တယ်။ အခုတခေါက်တော့ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်ထဲ ဝင်ထွက်ရတာ ပိုချောမွေ့လာပြီဖြစ်တယ်။ ဒါက ခုနလေးကမှ များပြားတဲ့အရည်တွေကို ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်ထဲ သူ ပန်းထည့်ထားလိုက်မိလို့ဖြစ်တယ်။ ပိုမိုချောမွေ့တဲ့ အသွင်းအထုတ်နဲ့အတူ သံချောင်းလို မာကျောတဲ့ အရာကြီးက ပိုပြီး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဝင်ရောက်လာတယ်။








ပြင်းထန်သောနာကျင်မှုခံစားရပြီးနောက် ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ပြင်းထန်တဲ့ ခံစားချက်ကို ခံစားလိုက်ရပြီး  ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုနဲ့အတူ မျက်ဝန်းထဲ စိုစွတ်လာခဲ့တယ်။ ဇီရွှမ်ရဲ့ ထိုးသွင်းချင်တွေက သူ့ရဲ့ အဓိက နေရာကိုသာ မထိမိဘူး၊ သူ့ကို ကောင်းမွန်တဲ့ ခံစားချက်ကို မပေးစွမ်းနိုင်ဘူးဆိုရင် သူ ဇီရွှမ်ရဲ့ပုခုံးပေါ်မှာ နာလွန်းလို့ အော်ဟစ်နေရမှာ ဖြစ်တယ်။ အခုတော့ အတော်လေးကို အဆင်ပြေလာခဲ့တယ်။ အခုရလာတဲ့ ကျေနပ်မှုက သူ တောင့်တနေတဲ့ အရသာပဲဖြစ်တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့် ခံစားနေရတဲ့ နာကျင်မှုက သက်သာစပြုလာပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်အရာလေးရဲ့ ထိပ်ကနေ တုန်ခါပြီး အရည်တစ်စက်ချင်း ထွက်လာတော့တယ်။



 "မင်း ခံစားလို့ ကောင်းရဲ့လား။ ဒီထက် ပိုလိုချင်သေးလား။"

ဇီရွှမ်က အစောလေးက ကျိုးယွင်ရှန့် သူ့ကို လှောင်ပြောင်တဲ့ စကားတွေနဲ့ ပြန်ပြောပြီး သူ့ကို လှုံ့ဆော်လိုက်တယ်။ ဇီရွှမ်က ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး သူ့အောက်က ကောင်လေးရဲ့ အနောက်ပေါက်ကို သေချာကြည့်လိုက်တယ်။ သူက အထဲကို တိုးဝင်လိုက်တိုင်း သူ့အရည်ဖြူဖြူတချို့ကို ပန်းထည့်ထားမိတယ်။ သူ ပြန်ထုတ်လိုက်တဲ့အခါတိုင်း ဝင်ပေါက်လေးရဲ့ အဝက သွေးစနီနီတွေ စီးကျလာတယ်။ ဒီအရာတွေကို မြင်ရတော့ သူ မရပ်တန့်နိုင်တော့သလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကောင်လေးရဲ့ကိုယ်ထဲက သူ့အရည်ဖြူဖြူတွေပေါင်တံတလျှောက် လျှံကျလာပြီး  သွေးတွေနစ်နေတဲ့ ဝတ်ရုံပေါ်ကို စီးကျလာတယ်။ ဒီမြင်ကွင်းက အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းပြီး အမြဲကြည့်ချင်နေတော့တယ်။ ဒီမြင်ကွင်းက ဇီရွှမ်ရဲ့ တကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေကို ပွက်ပွက်ဆူလာစေပြီး တကိုယ်လုံးကို လောင်ကျွမ်းသွားတော့မလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူ့ လှံတံကြီးက ချက်ချင်းကို မာကျောထောင်မတ်လာပြန်ပြီး နောက်တကြိမ် ထပ်ပြီး ချစ်ခရီးကို မစရဘူးဆိုရင် သူ ရူးသွပ်တော့ မလိုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ တကယ်လို့ ဒီလူငယ်လေးရဲ့ကိုယ်ထဲကိုသာ မဝင်ရောက်ရဘူးဆိုရင် ဆန္ဒပြင်းပြသော မီးလျှံများကြောင့်ပြာဖြစ်အောင် လောင်ကျွမ်းသေဆုံးသွားမှာသေချာတယ်။


--------------------------



Zhou Yunsheng ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကအရမ်းကိုထိခိုက်လွယ်တယ်။သူ့ချစ်သူက သူ့ကိုယ်ထဲက Sweet Point အာရုံခံစားမှုကို ခံစားရစေတဲ့ နေရာကို ထပ်ခါ ထပ်ခါ ဆက်တိုက်ထိုးနှက်နေတော့ သူ ပထမ သည်းခံသေးတယ်။ နောက်တော့ သူ ခံနိုင်ရည် မရှိတော့ဘူး၊ သူ့နူတ်ခမ်းတွေ ဖွင့်ဟပြီး အသံတိတ်ညည်းညူရင်း လေကို အလောတကြီးရှုနေရတော့တယ်။ နောက်ဆုံး သူ့ မက်မံပွင့် မျက်ဝန်းထဲက မျက်ရည်တွေ စီးကျလာတော့တယ်။ ကောင်းလွန်းတဲ့ ခံစားချက်ကြောင့် နောက်ဆုံး ဂိုဏ်းချုပ်သခင်ကြီးက ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ သူ့ချစ်သူက ပေးတဲ့ အရာကို ကျေနပ်စွာ လက်ခံယူနေတော့တယ်။

ပြင်းပြင်းလေး.... ဒီထက်ပိုပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်ပေးပါ...ဟုတ်တယ်...အဲ့ဒီနေရာ.....

တကယ်လို့သာ သူ့အသံသာ ထွက်နိုင်မယ်ဆိုရင် ဒီလို စကားတွေကို အဆက်မပြတ်အော်ဟစ်ပြောနေမိမှာသေချာတယ်။ အခုတော့ သူ့အသံကြောကို အပိတ်ခံထားရလို့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေဖွင့်ဟပြောနေပေမယ့် ဘာအသံမှ ထွက်မလာတော့ဘူး။

ပထမဆုံးအကြိမ်တုန်းက ဇီရွှမ်က ကြမ်းတမ်းရိုင်းစိုင်းလွန်ပြီး သူလိုချင်တာကို မညှာမတာ အရယူဖို့ပဲ စိတ်အားထက်သန်နေတယ်။ သူ မကျေနပ်မချင်း အကြိမ်ကြိမ်ထိုးသွင်းနေလို့ ကျိုးယွင်ရှန့်ခမျာ ပြီးဆုံးမှုကို ခဏခဏရောက်ပြီး အရည်တွေကို ဆက်တိုက်ပန်းထုတ်နေမိတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် သက်လုံကောင်းလွန်းတဲ့ ဇီရွှမ်က သူ့ကို လုံးဝအနားမပေးပဲ ချစ်ခရီးကို ဆက်တိုက် ဆက်နေတော့တယ်။

ဇီရွှမ်က သူ့ကို အရမ်းချစ်တဲ့အတွက် အခုလို စိတ်လွတ်သွားတာကို ကျိုးယွင်ရှန့်သိလို့ သူ့ကို စိတ်မဆိုးပါဘူး။ ဇီရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ပါးပြင်ကို အသာလေးပွတ်ပြီး မေးလိုက်တယ်။
" မင်း ကျေနပ်ရဲ့လား။ မကြာခင် မင်းငိုရတော့မယ်...သိရဲ့လား "

တကယ်တော့ လူတစ်ယောက်က အထွတ်ထိပ်ရောက်ပြီး ကျေနပ်မှုကို ခံစားရတဲ့အခါမှ မျက်ရည်တွေက စီးကျလာတာဖြစ်တယ်။ သူ အခု သူ့ချစ်သူရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်ကြောင့် ခံစားသာယာလွန်းလို့ မျက်ရည်ကျလာတာ ဖြစ်တယ်။ ဒါကို ကျိုးယွင်ရှန့် ဘယ်တော့မှ ဝန်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူက ခေါင်းမာမာနဲ့ပဲ ခေါင်းခါလိုက်တယ်။

ဒီချစ်ခရီးတလျှောက်မှာ ကျိုးယွင်ရှန့်က အသံတိတ်အော်ဟစ်နေရတယ်။ သူ တစ်ခါမှ ဒီလောက်ထိ သာယာမှုကို မခံစားဖူးဘူး။ ဘုန်းကြီးတစ်ပါးက ချစ်တင်းမနှောနိုင်ဘူးလို့ ဘယ်သူကများ ပြောရဲ့တာလဲ၊ အခုသူနဲ့ ချစ်နေတဲ့ အရာအားလုံးက သူ့ချစ်သူ ဖာသာရှာဖွေတွေ့ရှိသွားတဲ့ နည်းတွေပဲဖြစ်တယ်။

ဇီရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ မျက်ဝန်းထောင့်ကနေ မျက်ရည်တွေစီးကျလာပြီး မျက်တောင်စွန်းမှာ တွဲခိုနေတာကို မြင်လိုက်ကတည်းက စိတ်ကျေနပ်မှု ရသွားခဲ့တယ်။ ဇီရွှမ်က လူငယ်လေးရဲ့နူတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို စုပ်ယူလိုက်တဲ့အချိန် တပြိုင်တည်း လူငယ်လေးရဲ့ ခါးနဲ့ တင်ပါးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ခပ်ပြင်းပြင်းထိုးသွင်းပြီးနောက်ဆုံး အသံတိုးတိုးအော်ဟစ်လိုက်တယ်။

တချိန်တည်းမှာပဲ ကျိုးယွင်ရှန့်က ဇီရွှမ်ရဲ့ အဖြူရည်ပူပူတွေ သူ့ကိုယ်ထဲ အဆက်မပြတ်ပန်းထုတ်တာကို ခံစားလိုက်ရပြီး ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ပဲ ဒီလူရဲ့ ရင်ခွင်ကြားမှာ ပျော့ဖတ်သွားတော့တယ်။ သူ့ကိုယ်အောက်ပိုင်း အပေါက်လေးက ထိန်းချုပ်မှုက လွတ်သွားပြီး အလိုလျောက် ဇီရွှမ်ရဲ့ ကြီးမားလှတဲ့ လှံတံကြီးကို ညစ်နေမိတော့တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ပါးပြင်းက ချစ်သွေးတွေကြွနေလို့ အနီရောင်သမ်းနေပြီး သူ့တကိုယ်လုံးမှာ ချွေးတွေနဲ့စိုလက်နေတယ်။ ပြီးတော့ တကိုယ်လုံးကို သွေးစက်တွေဖုံးလွှမ်းထားလို့ မွှွေးပျံ့တဲ့ အနံ့တွေထွက်နေတယ်။

ဇီရွှမ်က အထွတ်ထိပ်ရောက်သွားပြီးပေမယ့် သူ့လှံတံက လူငယ်လေးရဲ့ကိုယ်ထဲမှာပဲ နစ်ဝင်ထားပြီး သူတို့ ကိုယ်ခန္ဓာ နှစ်ခုက တွယ်ဆက်နေတုန်းဖြစ်တယ်။ ဇီရွှမ်ရဲ့ လှံတံကြီးက ချက်ချင်းပြန်မာလာပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ကိုယ်ထဲက သာယာမှုရစေတဲ့နေရာကို ရုတ်တရက်ထိုးဝင်လာတော့တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က ဓါတ်လိုက်သလို ခံစားသွားရပြီး တကိုယ်လုံး တုန်သွားတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့မျက်ဝန်းထဲမှာတော့ မမှုတဲ့ပုံကို ပြနေတုန်းပဲ။

အဲ့ဒီအချိန် တစ်ယောက်ယောက် လာနေသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ မကြာခင် အဲ့လူတွေက သူတို့ဆီကို ရောက်လာတော့မယ်။ တကယ်လို့ အဲ့လူက သူတို့ရန်သူသာဆိုရင် အကျိုးတွေနည်းကုန်တော့မှာပဲ။

ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားစမ်း....
ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ စိတ်ထဲကနေ ဇီရွှမ်ကို အော်ဟစ်နေတော့တယ်။ သူတို့တွေရောက်လာရင် ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ဓါးတချောင်းတည်းနဲ့ ထိုးသတ်သွားတော့မယ်.....

ကျိုးယွင်ရှန့်ဘယ်လောက် အော်အော် ဇီရွှမ်က အလေးကို မထားဘူး။ တကယ်တော့ လူလာနေသံကို သူလည်း ကြားပြီးသားဖြစ်တယ်။ ဘယ်လိုမှကို အလေးမထားပဲ တင်ပါးနဲ့ ပေါင် ရိုက်ခတ်သံမြည်အောင်ကို အဆက်မပြတ် ချစ်တင်းနှောနေတုန်းဖြစ်တယ်။

 ဒါကြောင့် ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့အတွင်းအားတွေကို စုစည်းပြီး ဇီရွှမ်ရဲ့ လှံတံကြီးကို ညစ်ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့် အဲ့လိုလုပ်လေ...ဇီရွှမ်က ခံစားရတာ ပိုကောင်းလေဖြစ်ပြီး သူ့သူငယ်အိမ်တွေ ကျုံ့သွားပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ တင်ပါးကို ညစ်ပြီး ကျေနပ်မှုကြောင့် သားရဲကောင်ကြီးလို အသံနိမ့်နိမ့်နဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တော့တယ်။

လူတွေ သူတို့နားကို ရောက်လာတဲ့အချိန် ဇီရွှမ်က ကောင်လေးကိုယ်ထဲကနေ သူ့လှံတံကို ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်မောင်းထဲ ကောင်လေးကို သယ်ပြီး ဟိုး ...မိုင်အဝေးကို ရောက်သွားပြီဖြစ်တယ်။ ဇီရွှမ်က မိုင်ပေါင်းများစွာ ပျံသန်းပြေးလွှားလာပြီး ရပ်တန့်လိုက်တယ်။ ဇီရွှမ်က ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အနှောက်ယှက်မရှိဘူးဆိုတာ သေချာအောင် စစ်ဆေးပြီးမှ ကောင်လေးကို သစ်ပင်ကြီးရဲ့ပင်စည်မှာ ဖိကပ်ပြီး မပြီးသေးတဲ့ ချစ်ခရီးကို ပြန်စဖို့လုပ်လိုက်တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ခြေထောက်တွေက ဇီရွှမ်ရဲ့ကိုယ်ကို ဖက်တွယ်ထားတယ်။ ဇီရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ပေါင်ကနေ ပင့်မထားပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပေမယ့် ချော်ထွက်သွားတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က ဇီရွှမ်ရဲ့ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး သူ့နောက်ကျောပြင်ကို ဆွဲကုတ်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအခါမှ အပေါက်လမ်းတည်းသွားလို့ ဇီရွှမ်က တစ်ခါတည်း တန်းပြီး အရှိန်နဲ့ တိုးဝင်လိုက်တယ်။

"မြန်လွန်းတယ်.."

ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့စကားကို ကြားတော့ ဇီရွှမ်က ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

"မင်းပဲ ကျုပ် လုပ်တာ မမြန်ဘူးထင်လို့ ကျုပ်လှံတံကို အတင်းအကျပ် ညစ်ထားတာပဲ မဟုတ်လား "
 ဒီစကားလုံးတွေကို ဇီရွှမ် ဘယ်မှာသင်ယူခဲ့သလဲဆိုတာ ဘယ်သူသိနိုင်မှာလဲ၊

ဇီရွှမ်က ဒီအနေထားနဲ့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ထိုးသွင်းပြီးနောက် ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ ခြေထောက်တွေကို မြေပြင်ပေါ် ပြန်ချပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်ထဲက သူ့လှံတံကို မထုတ်ပဲ လူငယ်လေးရဲ့ ခါးကို ပင့်မပြီး တပတ်လှည့်ပြီး အနေထားပြောင်းလိုက်တယ်။ အခုဆိုရင် ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ကို ကျောပေးလျက်အနေထားကို ရောက်သွားပြီး သစ်ပင်ကို လက်နဲ့ထောက်ပြီး ထိန်းထားရတယ်။ ဒီအနေထားက လူငယ်လေးရဲ့ တင်ပါးကျစ်ကျစ်ကို မြင်နိုင်ပြီး လူငယ်လေးရဲ့ကိုယ်ထဲ သူ အဝင်အထွက်လုပ်နေတာကို သေချာကြည့်ရှုခံစားနိုင်တယ်။ ဒီအနေထားနဲ့ ဇီရွှမ်က တရကြမ်းတိုက်စစ်ဆင်ပြန်တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ဝင်ပေါက်လေးက နီရဲပြီး နေရောင်အောက်မှာ  သူထုတ်လွှတ်ထားတဲ့ အရည်တွေကြောင့် စိုလက်နေတယ်။ လူငယ်လေးရဲ့ လိင်တံကနေ အရည်တစက်စက် စီးကျနေတယ်။ သူက လူငယ်လေး အထိမခံနိုင်တဲ့ အရသာထူးကို ခံစားရစေတဲ့ ကိုယ်အတွင်းပိုင်းတနေရာကို ထပ်ခါ ထပ်ခါ ထိုးဆောင့်နေလို့ အရည်တွေက ပိုပိုစီးကျလာခဲ့တော့တယ်။ ဒီမြင်ကွင်းက ဇီရွှမ်ကို ရူးသွပ်မတတ်ဖြစ်စေပြီး သူ့ကို ပိုပြီး ကြမ်းတမ်းအောင် လှုံ့ဆော်နေသလိုပဲ။ ဒါကြောင့် သူက အဲ့ဒီနေရာကို အကြိမ်ကြိမ်ထိုးဖောက်ဖို့ကြိုးစားလိုက်တယ်။

"အ....အ....အ."

ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ကိုယ်ထဲက သာယာမှုကြောင့် တကိုယ်လုံးတုန်ခါနေသလို ညည်းသံလေးက တုန်တုန်ယင်ယင်ထွက်ပေါ်လာတယ်။  မညည်းပဲ သူ ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံထားနိုင်တော့ဘူး။ ဒီ ဇီရွှမ်ဆိုတဲ့သူက သူ့အဓိက နေရာကို သိရှိသွားပြီး အဆက်မပြတ် ထိုးဆောင့်နေတော့ သူ လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ဆက်တိုက်ကို ညည်းနေမိတော့တယ်။ သူ့ကိုယ်နဲ့ သစ်ပင် မရိုက်မိစေဖို့ ပင်စည်ကို မနည်းတွန်းထားရပြီး နောက်ကို လှည့်ပြောလိုက်တယ်။
"နည်းနည်းလျှော့လို့ ပြောနေတာ မကြားဘူးလား....ခင်ဗျား..."

 "မင်းပြောတာ ဒီလို မဟုတ်ပါဘူး..."
ဇီရွှမ်က သံချောင်းတမျှ မာကျောတဲ့ သူ့လှံတံကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး နူးညံ့တဲ့ အတွင်းသားနုနုလေးထဲ တရှိန်ထိုး ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး အထဲက နံရံတွေကို ပွတ်တိုက်သွားစေတယ်။ ဒီလိုလုပ်တာက ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ စိတ်ထဲကို ပေါက်ကွဲမှုဖြစ်သွားစေသလိုပဲ။

"ခင်ဗျား လွှတ်လိုက်တော့...ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ်..."
ကျိုးယွင်ရှန့်က ဇီရွှမ်ဘက်ကို လှည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်။ ဇီရွှမ်က သူ့ကို စကားဆက်ပြောခွင့်မပြုတော့ဘူး။ သူ့နူတ်ခမ်းပါးကို ချက်ချင်းသိမ်းပိုက်လိုက်ပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့လျှာကို ချက်ချင်း စုပ်ယူရစ်ပတ်လိုက်တော့တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်လည်း သူ့ချစ်သူကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းတုန့်ပြန်နမ်းလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား အသံမြည်အောင် အကြမ်းပတမ်းနမ်းနေကြတယ်။ လျှာလျှာချင်း ရစ်ပတ်နေတာက သူ့ကို ခံစားချက်မြင့်တက်လာစေပြီး သူ့ညီလေးက အဖြူရောင်အရည်တွေကို မြေပြင်ပေါ်ကို ပန်းထွက်သွားစေတယ်။ အနက်ရောင် ရွှံ့ပေါ် အဖြူရောင် အရည်တွေ ပက်ဖြန်းလိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းနဲ့ သူ သဘောကျတဲ့ လူငယ်လေးရဲ့ လိင်တံကနေ အရည်ဖြူဖြူကျဆင်းနေတဲ့မြင်ကွင်းက ဇီရွှမ်ရဲ့ကိုယ်ထဲက တပ်မက်စိတ်ကို ဟုန်းခနဲ ထလာစေပြန်တယ်။

ကျိုးယွင်ရှန့်က ပင်စည်ကို မှီပြီးအသက်ကို မနည်းရှုနေရတယ်၊ ဇီရွှမ်က သူ့ လှံတံကြီးကို ကျိုးယွင်ရှန့်ကိုယ်ထဲက ထုတ်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအခါ အရည်ဖြူဖြူတွေက ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ အပေါက်နီနီလေးထဲကနေ ထွက်ကျလာပြန်တယ်။ ဇီရွှမ်က ကျိုးယွင်ရှန့်ကိုယ်ထဲကို သူ့မာကျောတဲ့ အရာဝတ္ထုဝင်ထွက်ရတာကို ကြည့်ရတာ အရမ်းနှစ်သက်သလို သူ့အရည်တွေ ကျိုးယွင်ရှန့်ကိုယ်ထဲက ထွက်ကျလာတာကို မြင်ရတော့ သူ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့လှံတံလည်း တဖန်ပြန်ပြီး မာကျောထောင်မတ်လာပြန်တယ်။ ဘယ်လိုပဲ ကြည့်ကြည့် ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ပုံစံက သူ့ကို အရမ်းနှိုးဆွနိုင်လွန်းတယ်








တဖက်လူကို ဘယ်လိုထိန်းချုပ်ရမယ်ဆိုတာ မသိပဲ ချစ်ခရီးစဖို့ လုပ်ခဲ့တဲ့ သူတွေက တကယ့်ကို အရူးတွေပဲ.....

ကျိုးယွင်ရှန့်က သူဆေးနဲ့ သူမိနေပြီး မရှုနိုင် မကယ်နိုင်ဖြစ်နေတယ်။ ဇီရွှမ်ကို စနောက်ခဲ့တာက သူဖြစ်ပေမယ့် နောက်ဆုံး ဇီရွှမ်ကြောင့် သူ့မှာ သေမလိုဖြစ်နေပြီ။ ဇီရွှမ်ကို သူ ဘယ်လို တားရမှန်းမသိတော့ဘူး။

ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ကိုယ်သူ ကျိန်ဆဲရင်း ဇီရွှမ်ကို ပြောလိုက်တယ်။

" ခင်ဗျားရဲ့ ကျန်းချီတွေ ဖောက်ပြန်ပြီး ဒန်တျန်း ( စွမ်းအားသိုလှောင်တဲ့နေရာ) ပျက်စီးသွားပြီ။ ခင်ဗျား မသေချင်ရင် တနေရာရှာပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေးနေသင့်တယ်"

ဇီရွှမ်က သူ့စကားကို ကြားပေမယ့် ဘာမှပြန်မဖြေပဲ သူ့အားကို ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့ကိုယ်ထဲကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်တဲ့ နေရာမှာပဲ ထပ်ပြီးသုံးလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က ဘာမှ ဆက်မပြောနိုင်တော့ပဲ ဇီရွှယ်ရဲ့ လက်မောင်းကြားမှာ မှီးပြီး အကြိမ်ကြိမ်အော်ညည်းနေရတော့တယ်။
နေမွန်းတည့်ချိန်က စတင်ခဲ့တဲ့ သူ့တို့ ချစ်ခရီးက ညမိုးချုပ်တဲ့အထိ သူတို့ မရပ်တန့်နိုင်တောာ့ဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက်က စမ်းချောင်းလေးတစ်ခုကို တွေ့တော့မှ ရေထဲခုန်ဆင်းပြီး ကိုယ်လက်သုတ်သင်ပြီးမှ နောက်ဆုံး မြို့လေးတမြို့မှာ အနားယူဖို့ ထွက်လာကြတော့တယ်။

=========================


ဗီလိန်ချစ်သူ (completed) (Arc_8,10,15,Extra_1,2,4) (MM Translation)Where stories live. Discover now