60

1.5K 160 451
                                    

Bitti o şiir, başka mısra gerekmez. ☁️

Çilekli sütümden bir fırt daha çekip arkama yaslandım. Çok gergindim. Bir yandan hızlı hızlı bacaklarımı sallıyor, bir yandan da dudaklarımı kemiriyordum. SeokJinin dersinin bitmesine çok az kalmıştı. Ama ilk defa dersi hemen bitsin istemiyordum çünkü gözlerinin içine baka baka yalan söylemek çok zor geliyordu. Hem ben yalan söylemeyi beceremezdim ki!

Gece boyu uyuyamamıştım. MinAh'ın ne anlatacağını deli gibi merak ediyordum. Gitmemem gerektiğini farkındaydım, SeokJin gitme ihtimalimi düşündüğümü duysa bile bana çok kızardı. Yine de merak ediyordum işte.

"Yakaladım seni!" Duyduğum sesle yerimde zıplayıp elimi kalbimin üstüne yerleştirdim. Bir süre soluklandılarsa sonra "Korkuttun beni SooJi." diye mırıldandım.

"Oh, üzgünüm korkutmak istememiştim." Asık suratını görünce kolunu patpatlayıp "Sorun değil, dalmışım." dedim.

"Evet dalgın görünüyorsun. Bir sorun mu var?"

"Yok hayır, iyiyim. SeokJini bekliyordum. Sen nasılsın? Kardeşinle olan olayı düzeltebildin mi?"

Dudaklarını büzüp "Evet, en azından artık geve eve geliyor." dediğinde gülümsedim. İyi olmasına sevinmiştim.

"SeokJinle nasıl gidiyor?" Gergince dudağımı ısırıp bakışlarımı yüzüne çıkardım. Bu konuları onunla konuşmak ne kadar doğruydu emin değildim.

"Güzel gidiyor."

"Bir sorun yok yani? Tekrar seni bırakıp gitmeyecek değil mi?"

Gözlerimi devirip "Hayır SooJi, merak etme." diye mırıldandım. SeokJin ona karşı ne kadar önyargılıysa, SooJi de SeokJine karşı o kadar önyargılıydı. İkisinin birbirine olan saçma inadı beni de geriyordu. Arada kalıyordum sürekli.

"İyi insan da lafın üstüne gelirmiş." Okulun kapısına bakarak söylendiğinde kafamı oraya doğru çevirdim. SeokJin sert bir şekilde bakarak bize doğru geliyordu. Zaten akşam için gergindim bir de SooJi yüzünden gerilecektik. Yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirdim, şimdi başlıyorduk.

"Sevgilim, dersin erken bitti galiba?"

Yüzüme bakmadan cevapladı. "Öyle oldu. İyi ki erken bitmiş. Seni de yalnız bırakmamış oldum." Pür dikkat SooJiye bakıyordu. Ortamı yumuşatmak adına ayağa kalkıp kollarımı beline doladım.

"Abartma SeokJin, ben onun arkadaşıyım. Yemeyeceğim onu korkma."

SeokJin gözlerini devirip beni biraz daha kendine çekti. "O kadar emin olamıyorum."

"Kendinden korkmalısın bence. Her neyse, Taehyung ben gideyim. Yarın sabah derste görüşürüz." SooJi el sallayıp yanımızdan uzaklaşırken gülümsemekle yetinmiştim. Gittiği iyi olmuştu, yoksa üçüncü dünya savaşı çıkarabilirdi. Abartmıyordum, gerçekten çıkabilirdi.

"Şu kız neden sürekli senin dibinde bitiyor anlamıyorum."

"Aynı şeyi MiSoo için ben söylediğimde gülüyorsun ama!"

Gözlerini kocaman açtı. "O daha çocuk! Aynı şey değil."

Omuzlarını silktim. "Banane. Gayette aynı şey. MiSoo seninle evleneceğini bile söylüyor."

"YoonGiyle de evleneceğini söylüyor."

"Daha kötü ya! Seni haremine katacak! Ay sinirlerim bozuldu." Masadaki sütümü alıp büyük bir yudum çektim içime. Dertlenmiştim.

"Neyse boşverelim onları şimdi de, akşam dışarıya çıkalım diyecektim sana." İçtiğim süt boğazıma takılmıştı. Birkaç kez öksürük hızlıca kafamı salladım.

KOMOREBI |TAEJIN|Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang