Cute Girls with Guns (BTS Fanfiction)

Chapter 31

Biglang natigilan sa pagsasalita si Yoongi nang may isang malakas na kalabog silang narinig, napatago silang lahat sa ilalim nang makita nilang mga armadong lalaki ang mga iyon, pero nagkahiwa-hiwalay sila ng tago.

Si Hoseok at Yoongi ay nagkasama sa ilalim habang si Jungkook at Jimin ay parehong nakasiksik sa gilid habang si Taehyung ay nakahiga sa ilalim ng isang malaking machine.

Rinig na rinig nila ang yapak ng mga tao papasok sa loob, for sure hindi mga zombies yun pero kung ganoon, nasaan na ang mga zombies? Napatay na ba sila ng mga taong 'to? Kung ganun... hindi sila biro kung napatay nila ang ganung kadaming zombies.

Unti unting napapikit si Yoongi habang nag-iisip ng matinding aksyon, sa sitwasyon kasi niya ngayon ay pakiramdam niya ay isa siyang duwag na nagtatago, napatingin siya kay Hoseok na nakahawak sa bibig para bang takot na takot na makagawa ng kahit anong ingay, kaya't napapikit ulit siya ng mariin, wala na talagang maisip si Yoongi na paraan.

"Kung si Namjoon ang nasa sitwasyon ko ngayon paniguradong may maiisip siyang paraan." Ani Yoongi sa kanyang isip, napatingala siya at napabuntong hininga hanggang sa unti unti siyang natauhan.

Kung si Namjoon ang nasa sitwasyon niya ngayon paniguradong may maiisip 'tong paraan...

Nandito si Namjoon kanina...

Imposibleng umalis yun na walang iniwang babala sa kanila unless nabaril siya agad, pero wala dito yung katawan ni Namjoon kaya for sure it's either nakatakas sila or...

Nandito pa sila.

But knowing Namjoon? May gagawin siya para mabalaan kami kung alam niyang delikado.

Shit!

Napatingala na lang si Yoongi para para sana mag-isip pero napatigil siya ng ilang segundo hanggang sa unti unting nawala ang kunot ng noo niya nang makita niya ang reflection mula sa itaas, bakal pala ang nasa itaas ng laboratory, kaya't nakikita ang reflection ng nasa baba, kitang kita niya ang mga taong naglilibot sa buong laboratory, nakita niya rin si Jimin at Jungkook na nagtatago, hanggang sa unti unti niyang napansin ang sapatos na iniwan ni Namjoon.

Doon niya lang narealize na nakaturo ang isang sapatos sa isa pang kapares nito na nakaturo naman sa isang malaking kabinet, unti unting nanlaki ang mata ni Yoongi nang maalala niyang hindi nila pinakialaman iyon kaya imposibleng nagkataon lang iyon.

Pilit pang inisip ni Yoongi ang mga possibleng hint na iniwan ni Namjoon, hanggang sa marealize niyang nakatabi ang cellphone niya doon sa isang kapares ng sapatos, it means gusto ni Namjoon na iyon ang una nilang makita kapag tinawagan ang phone... Bakit hindi niya agad naisip yun kanina?!

Kasama ang coat ni Seokjin, does it mean...

Napatingin ulit si Yoongi sa malaking kabinet hanggang sa makita niyang may lumalabas na dugo doon.

"Holy shit!" Mahina pero mariing mura ni Yoongi kaya napatingin sa kanya si Hoseok.

"Bakit?" Mahinang tanong ni Hoseok, nginuso ni Yoongi ang kabinet kaya naman napatingin rin doon si Hoseok, nanlaki ang mata nito ng makita niya ang dugo kaya nagkatinginan silang dalawa ni Yoongi na para bang nag-uusap sila sa isip nilang dalawa.

At mukhang pareho sila ng naiisip.

Pero bigla na namang may kumalabog kaya napatingala si Yoongi para tingnan kung anong nangyayari, hanggang sa nanlaki ang mata niya nang makita niyang lumabas si Jungkook at Jimin sa pinagtataguan nila, noon lang rin napatingala si Hoseok at narealize na kita ang reflection nila sa itaas, nang sinugod ni Jungkook ang ilang mga lalaki ay napunta sa kaniya lahat ng atensyon ng mga tao doon, ginamit ni Yoongi ang pagkakataon na yun para ituro kay Hoseok ang malaking kabinet, naintindihan naman agad ni Hoseok ang inuutos ni Yoongi.