One Night Misery (Misery Series #3)

Kabanata 10

Kabanata 10:
Manila

"Ma are you going to work already?" Karlaisle sweet and sleepy voice echoed in the kitchen. He's drinking his milk and playing with his mini airplane toy when he walk towards me.

Nag-aayos na ako ng uniform ng mapansin niya kaya napahinto siya sa paglalaro at nilapitan ako.

"Yes, Lyle. Iiwan muna kita kay Tito Trent at babalik ulit si Mama mamaya." mabilis siyang napanguso sa sagot ko pero mabilis niya iyong winala at huminga ng malalim. Sa huli ay dahan dahang tumango.

Bigla namang sumikip ang dibdib ko sa ginawa niya. Tumigil ako sa ginagawa at lumuhod para pantayan ang tingin niya na nakababa na ngayon. I held his shoulders and his chin to make him look at me.

Our eyes met and seeing those dark eyes give shivers down my spine. Hindi ko maiwasang sa bawat pagtama ng mga mata namin ni Karlaisle, may isang imahe na pilit nagsusumuksok sa isip ko.

I puffed a loud breath and caress his cheek softly.

"Lyle, Mommy's needs to work for you. Nahihirapan din si Mommy kapag umaalis. Hindi ko gusto na iwan ka rito mag-isa pero mas hindi kaya ni Mommy na magutom ka kaya magtratrabaho ako." marahan kong ani para maintindihin niya iyon. Umangat naman ang tingin niya sa akin at binigyan ako ng isang maliit na ngiti.

"I understand Mommy. I'm just sad. I'm sorry." my heart ache when he said it sadly.

"No, you don't need to apologize. Tomorrow's Sunday. I promise that we'll go outside." pagkukumbinsi ko sa kanya para mawala na iyong lungkot niya. Hinawakan niya ang kamay ko na nakahawak sa pisngi niya.

"Hindi niyo na po kailangang gumastos, Mommy. I'm fine even if we just stay here as long as I'm with you." nag-init ang puso ko sa sinabi ni Lyle at humigpit ang hawak ko sa pisngi niya. Even in his young voice he sound like his father in a kid tone.

Hindi rin madali sa akin na iwan si Karlaisle rito ng mag-isa. My heart is breaking every time I'm leaving him for work. Its not easy. It will never be easy seeing his sad face and his cute voice sounding like begging me to stay. But I don't have a choice, I want a better future for him.

Hindi na bale na mahirap ang trabaho at araw araw ko iyong gawin. I'm willing to do everything for my son no matter what it takes.

Ginulo ko ang buhok niya dahilan para magreklamo siya sa akin.

"Mommy I just brush it a while ago! You ruined it again!" he said really frustrated and I can't help but to laugh. Nawala na ang malungkot niyang mukha ngayon at tumulis ang mga labi habang inaayos ang buhok.

"You're still handsome even in messy hair, baby." I assured him but he still fix it using his little fingers. Pero nakanguso pa rin siya at mukhang hindi nadala sa paninigurado ko. Tinulungan ko na tuloy siyang ayusin iyon.

"I want my hair to always style in a clean way."

"Bakit naman. May inaayusan ka na ba?" nanliit ang mata ko at nagsalubong ang kilay niya. Kinagat ko naman ang pang-ibabang labi para pigilan ang tawa.

My son is so handsome that I just want to shower him kisses.

"No! I'm not interested in anyone. I just want to look neat!" he said serious and my jaw almost dropped. Napasinghap ako.

"You look neat everytime, Lyle. You really act like your father." sabi ko at nakita kong natigil sa pagsuklay sa buhok si Karlaisle.

Kumunot ang noo ko kung bakit pero nang mapagtanto ang sinabi ko ay malakas akong napasinghap at mabilis na naiwan rin sa ere ang mga kamay ko. Binalot ng lamig ang buo kong katawan lalo na ng umangat ang tingin sa akin ni Lyle.