Γιατί είμαστε ανασφαλείς στην ζωή μας? Ή μάλλον γιατί γινόμαστε κατά την διάρκεια αυτής?τι μας κάνει να αισθανόμαστε έτσι?Τα πρωτυπα και τα στερεότυπα που έχουμε, τα ερεθίσματα που δεχόμαστε από την κοινωνία ή οι ταμπελες που βάζουμε στους ανθρώπους?
Κόμπλεξ έχουμε η αποκτάμε όλοι, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Τι μας ωθεί πραγματικά όμως? Τα συχνότερα φαινόμενα έχουν να κάνουν με τα κιλά, την ομορφιά και γενικά με την εμφάνιση ενός ατόμου. Στην συνέχεια μπορούν να δημιουργηθούν για τις ιδιαίτεροτητες ενός ατόμου αλλά και για άλλους διάφορους λόγους.
Ως άτομο με παραπάνω κιλά από πάντα δεχόμουν κριτική εννοείται σε μικρές ηλικίες με μορφή μπουλινκ και υποβιβασμού. Αυτό που πάντα αναρωτιόμουν είναι γιατί έπρεπε να νιώσω άσχημα για αυτό, δηλαδή τι εγώ δεν ήμουν άνθρωπος, παιδί ή έστω ων με συναισθήματα? Αυτό που κατάλαβα με την πάροδο του χρόνου είναι ότι οι άνθρωποι απλά κρίνουν χωρίς λόγο. Απλά για να πετάξουν κακίες και χολή. Η πλάκα είναι ότι δεν είχα κανενα πρόβλημα και ίσα ίσα αυτοσαρκαζομουν κιόλας. Δεν με πήρε ποτέ από κάτω και υπερασπιζομουν τον εαυτό μου πάντα. Μεγαλώνοντας δεν αντιμετώπισα πολλα άτομα με τέτοιες απόψεις διοτι δεν τους έδωσα το περιθώριο να κάνουν σχόλια σε βάρος μ. Αφού κατάλαβα από ένα σημείο και μετά υποστηρίζω ακόμα και σήμερα ότι ο καθένας μπορεί να φοράει και να δείχνει όπως γουστάρει αρκεί να μην προσβάλει τους άλλους.
Κάτι στο οποίο έρχομαι σε αντιπαράθεση είναι με της κοπέλες που ενώ είναι ζουμερές και θα μπορούσαν να αναδείξουν υπέροχα τον εαυτό τους επιλέγουν να φοράνε ρούχα που δεν είναι της επιλογής τους και τα φοράνε λόγο μόδας. Εκεί είμαι κάθετη δεν μ αρέσει. Θεωρώ ότι δίνεις πάτημα στους άλλους να λένε διαφορά, και σε περίπτωση που είσαι άτομο με ανασφάλειες στεναχωριέσαι. Πιστεύω ότι υπάρχει διαφορά σε αυτό και στην αυτοπεποίθηση που έχει ον καθένας μας. Μπορεί να ακούγεται κακό η περίεργο αλλά αυτό πιστεύω. Εξάλλου όλοι έχουμε τις απόψεις μας μπορούμε να τις εκφράσουμε χωρίς να προσβάλλουμε τους γύρω μας.
▪️
▪️
▪️
Αν δεν νοιώθουμε εμείς καλά με τον εαυτό μας και δεν τον αγαπάμε γιατί περιμένουμε να το κάνουν οι άλλοι? Είμαστε όλοι όμορφοι με τον τρόπο μας και αυτό δεν αλλάζει. Σίγουρα δεν αρέσουμε σε όλους αλλά δεν γίνεται να μην είμαστε εμείς για χάρη των άλλων!
Ελπιζω πραγματικά τα άτομα που θα το διαβάσουν να νιώσουν καλύτερα γιατί πραγματικά θα χαρώ πολύ!
Δεν ξέρω αν σας βοηθάω καθόλου με αυτό που κάνω απλά εκφράζομαι εδώ. Δεν θα ήθελα να παρεξηγηθεί κάνεις αλλά αν έχετε διαφωνία με κάτι θα χαιρόμουν αν μ στέλνατε να το συζητήσουμε! Είχα καιρό να ανεβάσω αλλά ελπίζω να σας κάλυψα. Φιλάκια καραμελιτσες! Μου λείψατε 😊
YOU ARE READING
~Εγω και η σκέψεις μου~
Teen FictionΑντικειμενικά είναι κάτι σαν μπλογκ για να γράφω αυτα που με προβληματιζουν, να βγάζω την ένταση της ημέρας και να μοιράζομαι κάποια πράγματα μαζί σας. Υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες που θα μπορούσες να το δεις αυτό όμως είναι δική σου επιλογή. ...
