~Εγω και η σκέψεις μου~

3.Σχέσεις

Σχέσεις λοιπόν το σημερινό μας θέμα.

Υπάρχουν πολλοί ειδών σχέσεων. Επαγγελματικες, φιλικές, ερωτικές, τυπικές, συναισθηματικές.
Ο καθένας βάζει τους δικούς του όρους και κανόνες. Θέτει τα όρια  που μπορούν να υπάρξουν κατά την άποψή του ανάλογα το άτομο που υπάρχει απέναντι του.
   Σε κάθε σχέση αντιδρούμε διαφορετικά. Για παράδειγμα στον επαγγελματικό τομέα οι σχέσεις μας είναι τυπικές. Μπορεί ανάλογα τον χαρακτήρα του ατόμου να είναι ποιο χαλαρή και άνετη αλλά να παραμένει τυπική. Παραμένει έτσι ανάλογα το κλίμα. Πολλές φορές μπορεί να αλλάξει. Από τυπικό να γίνει κάτι αλλά. Οπως φιλικό αν τα άτομα έχουν κοινά στοιχεία μεταξύ τους. Μπορεί να γίνει συναισθηματικο αν τα πρόσωπα δεθουνε μεταξύ τους.
Παίζει ρόλο το πως θα φερθείς σε τέτοιου είδους σχέσεις γιατί μπορεί να έχεις λάθος συμπέρασματα η ακόμα και να παρεξηγηθεί η κατάσταση μεταξύ σας.

Φιλικές σχέσεις.
Κατά την γνώμη μου, είναι αυτές που παίζουν έναν από τον σημαντικότερους λόγους στην ζωή ενός ανθρώπου. Είναι συνήθως άτομα της ίδιας ηλικίας  με τα οποία έχετε κοινά μεταξύ σας. Υπάρχουν άτομα που δένεσαι πολύ μαζι τους γτ σου εμπνέουν εμπιστοσύνη. Και κάπως έτσι με τον καιρό γίνεστε αχώριστοι.
Πολλές φορές μπορεί να καταλήξει σε καλο αλλά και κακό.
Τα θετικά είναι ότι δένεσαι πολύ, μαθαίνεις κλαυτερα τον άλλον, περνάτε πολυ χρόνο μαζί. Συγχρόνως είναι και αρνητικά γιατί καθώς δένεσαι πολύ με ένα άτομο μπορεί να είναι δύσκολο να το αποχωριστείς. Απομόνωνεσαι από αλλούς φίλους και εστιάζεις σε έναν. Περνώντας πολύ χρόνο μαζί μπορεί να βαρεθείτε ο ένας τον άλλον και να λήξει άδοξα η φιλία σας.

Ερωτικές σχέσεις
  Ακόμα μια σχέση που κατά την γνώμη μ είναι σημαντική στην ζωή μας. Μπορεί να μην είναι αναγκαία πάντα αλλά την θέλουμε. Είναι από τα ποιο ωραία πράγματα το να είσαι μαζί με κάποιον. Να δείχνει  ενδιαφέρον για σένα, να νοιάζεται πραγματικά, να σ κάνει κοπλιμέντα για το πόσο ξεχωριστή/ος είσαι ή πόσο όμορφη/ος.
Να σου μιλάει γλυκά και να σε ενθαρρύνει, να ανεβάζει την αυτοπεποίθηση σου όταν νιώθεις χάλια και άσχημη/ος. Όλα αυτά αποτελούν τα ιδανικά μιας σχέσης.

Τι γίνεται όμως όταν αυτά αρχίζουν να ξεθωριαζουν? Όταν έρχονται στο παρασκήνιο πράγματα που δεν είχες υπολογίσει. Τσακωμούς, ψέματα, δυσκολία επικοινωνίας,μυστικά. Η μαγεία του έρωτα χάνεται και έρχεται η τοξικότητα να πάρει την θέση της.
Κατά πόσο η τοξικότητα βοηθάει?
Θα μένατε ποτέ σε μια τέτοια σχέση?
Μην βιάστεις να απαντήσεις. Πάρε τον χρόνο σου και σκέψου όλους τους Παράγοντες. Το πρώτο που σκέφτηκες ήταν σίγουρα ναι. Μπες στη θέση αυτού που αγάπησε,Πόνεσε,έκλαψε  για αυτό. Από την μία θεωρώ λάθος να συνεχίζεις έτσι αλλά από την άλλη το δικαιολογώ κιόλας. Κατανοώ ότι είναι δύσκολο να ξεχάσεις, να ξεπεράσεις κάποιες στιγμές. Να βλέπεις τον άνθρωπο σου και να τον νιώθεις όλο και περισσότερο ξένο. Πληγώνεσαι το ξέρω. Είναι πολύ περίεργο να φαντάζεσαι το μέλλον σ με κάποιον, να τα έχεις όλα σε μια τάξη στη ζωή σ και ξαφνικά με ενα χτύπημα τον δακτύλων βρίσκεσαι ξανά στο απόλυτο μηδέν.
Αντικειμενικά είναι δύσκολο, θα συμφωνήσω. Δεν είναι όμως καλύτερο να φύγει ένα βάρος από πάνω σ?
Υπάρχουν άτομα που υποστηρίζουν πως δεν ζουν χωρίς το ταίρι τους. Πως αν γίνει κάτι θα πεθάνουν. Πως δεν υπάρχει λόγος να ζουν χωρίς αυτούς.
ΒΛΑΚΕΙΕΣ.
Είναι όλα μέσα στο μυαλό μας. Φτιάχνουμε καταστάσεις, δημιουργούμε εμπόδια που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Και γτ είναι προτιμότερο να χάσεις την ζωή σου για κάτι που απλά δεν πέτυχε? Ή πολύ απλά δεν σας ευνόησαν οι συνθήκες μεταξύ σας.Και στο κάτω κάτω πριν από αυτόν ζούσες αλλιώς, γτ να μην μπορείς να το ξανακάνεις? Δεν είναι τόσο περίπλοκο όσο ακούγεται ούτε τραγικό. Απλά πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι τελείωσε και να προχωρήσεις. Δεν είναι ανάγκη να λήξει άσχημα. Μπορείτε να απομακρύνθειτε όμορφα και πολιτισμένα. Χωρίς τσακωμούς και Μαλώματα.

Και έρχομαι πάλι να σε ρωτήσω. Πόσες πετυχημένες σχέσεις έχεις? Τι όρια έχεις βάλει και που? Στα σωστά άτομα η στα λάθος? Υπάρχει τοξικότητα ανάμεσά σας? Και αν ναι τι κάνεις για αυτό?

Ουφ! Ειλικρινά πολλές φορές μπερδεύομαι τόσο πολύ με τους ανθρώπους. Είναι τόσο πολύπλοκοι και ξεροκέφαλοι. Που κανιυ μόνοι τους τα πράγματα. Εθελοτυφλούν εσκεμμένα γτ δεν τους αρέσει η πραγματικότητα. Αρνούνται να παραδεχτούν την αλήθεια. Και όλα αυτά οδηγούν σε καταστροφικες συνέπειες για το ίδιο το άτομο. Αλλά όταν καταλαβαίνει τα λάθη του είναι αργά. Γιατί έχει ρίξει ήδη τα ζάρια και η απόφαση έχει παρθεί.

Χελλου καραμελιτσες! Τι κάνετε? Εύχομαι να είστε καλά με υγεία και  μεγάλα χαμόγελα. Σήμερα ειχα όρεξη από το πουθενά. Νιώθω τέτοια χαλάρωση και αναζωογόνηση όταν τελειώνω ένα κεφάλαιο. Ξελαφρωνω.
Αυτά από μένα σας κούρασα σμρ. Ελπίζω να σας άρεσε. Σχολιαστε ότι θέλετε.
Φιλάκια 💋💋💋