Sweater Paws - Epiloog

65 4 2
                                    

P.o.v. Kai Wynters

De warme handen van mijn tante drukken tegen mijn wangen als ze huilend voor me neerzakt. Ik laat mijn hoofd op haar schouder neer vallen als ik zelf ook in huilen uitbarst. ''Lieverd wat is er gebeurt?'' Vraagt ze tussen snikken door. Ik schenk haar een gepijnde glimlach en schut mijn hoofd. ''I-ik v-vertel h-het j-je l-later.'' Ze knikt begrijpend.

De sirenes zijn in de verte te horen en al gouw staat de ambulance voor het tankstation. De ziekenhuis medewerkers haasten zich naar binnen met een brancard. Mijn verzwakte lichaam wordt op de brancard gehesen.

De geluiden om me heen lijken te vervagen. Er wordt een deken over mijn bijna naakte lichaam gelegd waarna ik naar buiten wordt gebracht. Mijn hoofd voelt zwaar en tolt naar de zijkant.

Alles lijkt te vertragen als ik oogcontact maak met een paar gele ogen. De wind strijkt door de wolf zijn zwarte vacht als het zijn ogen op mij gefixeerd heeft. Ik sluit mijn ogen, te vermoeid om te paniekeren.

~x~

Pijn schiet door mijn nek als ik mezelf omhoog probeer te duwen. De actie trekt de aandacht van mijn tante. Ze schiet omhoog en sust me. ''Kai, blijf liggen.'' Ze duwt me voorzichtig weer naar achteren. ''W-wat i-is er gebeurt?'' Vraag ik, verward door de stekende pijn in mijn nek. Mijn tante slaat mijn hand weg als ik wil uitreiken naar het verband rond mijn nek.

''Kai, je bent net uit een operatie gekomen. Er zaten vreemde tekens rondom je nek en ze bleven zich verspreiden over je lichaam en zorgde dat je drastisch achter uit ging. Ze hebben weefsel moeten verwijderen om het te stoppen anders was je dood geweest!-''

Ze valt even stil en vraagt dan ''-Kai kun je me vertellen wat er gebeurd is?'' Mijn ogen beginnen te wateren als ik de beelden weer voor me zie. Stotterend vertel ik haar wat er gebeurt is. Van het punt dat mijn oom me mee nam naar de kroeg tot het punt dat ik gekidnapt werd. Dat ik voor mijn leven gerend heb voor wolven en door drie mannen werd vast gehouden.

Vol ongeloof kijkt ze me aan. ''Oh lieverd.'' Ze omhelsd voorzichtig en barst in huilen uit. Ik schrik op als er zachtjes op de deur geklopt word. Mijn oom stapt de kamer binnen, en voordat hij ook maar een word kan zeggen is mijn tante al op hem afgevlogen.

Haar hand laat ze op zijn gezicht landen, waarna ze hevig op zijn borst slaat. ''W-waarom! J-je w-weet verdomme dondersgoed h-hoeveel d-die j-jongen voor mij betekend.'' Ze zakt huilend tegen hem aan. Hij wrijft over haar rug en mompelt meerdere verontschuldigingen.

We maken oogcontact. Tranen lopen over zijn wangen als hij naar mijn gewonde lichaam kijkt.

~x~

Een aantal uur later komt de politie langs om me vragen te stellen over mijn plotselinge verdwijning. Ik probeer zo goed mogelijk hen een beschrijving te geven over de gebeurtenissen en hun uiterlijk.

Ik zucht luid als de agenten eindelijk mijn kamer verlaten. Mijn oom en tante zijn naar huis gegaan voor de avond en komen me morgen ophalen.

Ik trek het laken tot over mijn kin en vouw mijn armen over mijn borst. Ik voel mijn ogen dichtvallen.

''Tsk. Dat was niet de bedoeling, Puppy.''

Ik schiet geschrokken overeind als ik de handen van Luciano, Duro en Haydn over mijn nek voel glijden. Hun ogen glinsteren geel in het maanlicht dat de kamer binnen schijnt. Ik voel de tranen in mijn ogen opwellen als Luciano zijn hand over mijn wang strijkt en me sust.

Ik voel hun handen over mijn benen glijden naar boven. ''We hadden dit meteen moeten doen.'' Hoor ik Duro mompelen als hij de kleding van mijn lijf scheurt. Met een snelle beweging lig ik op mijn buik.

Ik schreeuw en huil als ik zijn penis over mijn bil voel glijden. Met trillende handen probeer ik uit te reiken naar de knop naast mijn bed. Zodra ik hem in gedrukt heb begin ik op mijn hardst te schreeuwen.

De deur slaat open en schoten zijn te oren. Het geluid piept in mijn oren. Verstijfd blijf ik liggen als ik hun lichamen op de grond hoor vallen.

The End

🐾🐺🐾🐺🐾🐺🐾🐺🐾🐺🐾🐺🐾🐺🐾
|| 729 woorden ||
|| Bewerkt op : 24-05-2020 ||
|| Gepubliceerd op : 24-05-2020 ||
|| Art by https://howlsnteeth.tumblr.com/ ||

Sweater Paws Where stories live. Discover now