Believing Lies

NINETEEN: Mahaba, Matigas, Maumbok at Ang Ungol

Hanggang sa nag-ring ang phone na tinatawagan ko pero hindi niya sinasagot ang tawag. Sumubok pa ako ng isa pa. At isa pa. Pero wala parin. Hindi niya sinasagot ang tawag.

Nasa kalagitnaan siguro sila ng klase kaya hindi niya masagot ang tawag. Pinatay ko ang tawag at nagpunta sa messages.

"Marcus. Pwede ko bang gamitin yung message app mo?" Pagpapaalam ko dahil ayaw kong mangielam sa privacy ng iba.

"Sure. Wala naman akong tinatago eh," sabi niya.

Binuksan ko ang message at wala naman akong masyadong contacts na nakita. Kita ko rin ang pangalan ko na pangalawa sa mga recent niyang sinendan ng message. I didn't rummage all the texts from his phone dahil privacy niya 'yon.

Nag create ako ng bagong message at tinype ang number ni Amber.

Message sent to: 0915.....340
Amber, It's Riley. I need your help huhu. Punta ka dito sa building D, third floor, sa may storage room ng lumang sport equipments. ASAP!!!

Amber, It's Riley. I need your help huhu. Punta ka dito sa building D, third floor, sa may storage room ng lumang sport equipments. ASAP!!!

Amber, It's Riley. I need your help huhu. Punta ka dito sa building D, third floor, sa may storage room ng lumang sport equipments. ASAP!!!

Hihintayin kita dito. I badly need your help huhu.

Ilang ulit kong sinend ang message para ma notice niya ang text ko.

Nang matapos akong magtype ng message ay ibinalik ko kay Marcus ang cellphone.

"Ano nang gagawin natin niyan?" Tanong ko. Bagsak ang mukha ko dahil wala na akong maisip na ibang paraan.

"Kailangan lang natin maghintay." Sagot niya.

Umupo ako sa sahig at sinandal ang katawan ko sa pader. Umupo rin si Marcus sa tabi ko. Tinignan ko siya at kinakain niya parin yung binili namin icecream.

"Meron pa sa'yo 'yan?" I asked, referring to his icecream.

"Mmmm," he said in response. Licking his spoon filled with icecream.

Napalunok naman ako. Yung icecream ko kasi naiwan ko sa table nung hinabol kami ni ate guard.

"You can have it." Aniya at inabot sa akin ang cup ng icecream.

"S-sigurado ka?" Tanong ko.

He just nodded and offered me the cup. Hindi na ako nag-atubili at kinuha sa kamay niya ang icecream. Natawa naman siya ng bahagya sa ginawa ko.

Habang kinakain ko ang icecream ay hinawakan ni Marcus ang ulo ko at isinandal ako sa balikat niya. I feel comfort as I leaned on his shoulder. Hindi naman na ako tumanggi at tinuloy lang ang pagkain ko.

.
.
.
.

"Riley, wake up." A soft voice whispered next to my ear.

As I peered up. I saw Marcus' face looking at me. I traveled my gaze and I realized that we are still here, in a dark storage room.