Her gün olduğu gibi okulun tüm sıkıcılığından bunalmışken zil çaldı. Çıkış zili. Hemen sınıftan çıkıp eve gitmek üzere minibüse bindim. Müzik dinlemek benim için çok önemliydi, beni rahatlatıyordu. Kulaklıklarımı takmış yolculuğa devam ederken yine her zamanki gibi evin gerisinde inip müzik eşliğinde yürümeye başladım. Tam yolda yürürken omzumda bir el hissettim. Çığlık atarak arkama döndüm, bana sinirli bir şekilde bakan o çocuğu gördüm.
"Yoldan çekilecek misiniz prenses?"
Bunu o kadar ukalaca söylemişti ki ondan nefret etmiştim hem de tanımadan. İçimden ona küfürler saydırırken sadece "Özür dilerim, duymamışım" diyebildim.
"Farkettim, yolda kazık gibi yürüyordun" dedi sırıta sırıta.
Bu da ne böyle? Bu ne ukalalık? Şimdi ağzına vurabilirdim onun.
"Sen kendini ne sanıyorsun ya?" diye sinirlenerek cevap verdim.
Arkasında duran son model arabasına yaslanıp "tüm kızların hayali" dedi.
Bunu söylerken çok zevk almıştı belliydi. Zengin züppe işte ne olacak!
"Ha ha ha ha sen misin kızların hayali? Sen anca kabus olabilirsin egoist şey" dedim gülerek. Buna bozulmuş olmalı ki suratındaki gülümseme yok olmuştu. Ve işte zafer Tayra 1 zengin züppe 0.
"Hadi çekil yoldan işim var benim beni oyalama"
Ne olmuştu? Sanırım dediklerime gerçekten bozulmuştu. Gülerek yanından uzaklaştım. O da son model arabasına binip gazı kökleyerek gitti.YUH. Saçlarım uçtu resmen rüzgarından. Bu hızla giderse kesin kaza yapar ölür bu salak. Amaan neyse, bana neyse.
Yoluma devam ettim. Sırf şarkı dinlememi böldü diye bile öldürebilirdim o piçi. Çok sinirlenmiştim. Müzik listemdeki yüzlerce şarkı arasından bir şarkı açıp dinlemeye başladım. Rahatlıyordum. Ah müzik! Bence dünyadaki en güzel şey. Evlenebilsek çoktan kulaklığımla evlenmiştim bile.
YOU ARE READING
Kapımdaki Aşk
Romance" Bir insanı sevdiğinizi nasıl anlarsınız ? Nefret etmek de sevgiye dahil midir ? Peki ya nefret sevgiye dönüşürse ? İşte bunun adına aşk demişler. Ben aşkın yoluna çıkmıştım , o ise benim kapımı çalmıştı. Bir şekilde birbirimizi bulmuştuk. Hayatım...
