Tell No One #Mus-alonlymAward20

Chapter 1

I am here in front of the mirror, waiting for my makeup artist to finish what she's doing in my face when mom, dad and kuya Seb barge in my room.

Kumunot ang noo ko nang mapansing problemado ang mga mukha nila. It looks like we're in trouble.

"Mom? Dad? What's wrong? What's with your faces?" Nagtatakang tanong ko sa kanila.

"Miss? Can you excuse us for a little while? May pag-uusapan lang kami." My mom said, addressing to the makeup artist.

Agad naman itong sumunod sa kanya at lumabas.

Sinundan pa namin ito ng tingin hanggang sa makalabas saka ako bumaling kina Daddy at Mommy.

"What now mom?" I ask curiously.

"Anak.. may natanggap na naman kaming sulat from someone we doesn't know. This is the 4th time anak.. and your dad and I are getting worried about your sake."

Tiningnan ko lang si mommy saka bumuntong hininga. tsk, kailan ba sila titigil sa pagpapadala ng mga ganyan sa pamilya namin.

"A threat again?" Tanong ko sa kawalan.

Sa gilid ng mga mata ko, nakita kong tumango si mommy.

These past few months ay nakakatanggap ng threats ang family namin. Hindi ko alam kung bakit pero sabi ni Daddy ay mukhang may kinalaman sa negosyo namin. Sa dinami-rami ba naman naming ka kompetensya, ay siguradong mahihirapan kaming tukuyin ang may pakana ng mga ganun.

Sanay na naman kami sa mga ganyan eh, pero ang isang ito, mukhang hindi na mabuti. In the past few months, may mga aksidente na nangyayari kung saan man ako pumupunta. Buti na lang ay palaging naka-sabay sa akin ang swerte.

Mukhang may balak nga silang totohanin.

"So paano ang birthday party ko? Hindi na ba itutuloy?" Walang ganang tanong ko saka nilipat ang paningin kay Daddy.

"Of course not! Anak hindi tayo papayag na sirain nila ang party mo, Hindi ako papayag na may gagawin na naman silang kalokohan sa pamilya natin." Sagot ni Dad sa akin habang nakakuyom ang kamao. Nagpipigil ng galit.

"Kung ganon, i will add more securities around the mansion dad. Kailangang mag-ingat tayo lalo ka na Atheena, dahil alam nating ikaw ang target ng kalaban." Kuya Seb said automatically. Napatingin ako sa kanya.

"Nandyan ka pala kuya? Kala ko wala. Hindi ka kasi nagsasalita eh, hehe" Pigil tawa kong tanong sa kanya. Hehe

Siniringan niya lang ako. Mukhang naasar sa sinabi ko. Hehe bakit ba? Totoo naman talaga eh.

"Stop. Nagsisimula na naman kayong mag-asaran, ikaw Atheena, itigil mo yang mga walang kwentang sinasabi mo sa kuya mo. Ingatan mo ang sarili mo anak, hindi natin kilala ang kalaban. Hindi natin alam kung hanggang saan ang kaya nilang gawin sa pamilya natin. Ayaw ko nang maulit ang nangyari sa iyo." Dahil sa sinabi ni Daddy ay napaayos tuloy ako ng upo.

Last month may nag kidnap sa akin. Mukhang may kinalaman ang nagpapadala sa amin. Papauwi na sana ako noon galing school nang may bumuhat sa aking lalaki saka isinakay ako sa black na van. Hindi ko makita ang itsura nila dahil tinakpan nila ng kung ano ang mukha ko saka iginapos ang mga kamay ko. May tape rin ang bibig ko kaya hindi ako maka sigaw. Hindi ko alam kung saan nila ako dinala. Nagpumiglas ako, pero may sumuntok sa tiyan ko kaya ako nawalan ng malay. Nagising nalang ako na nasa tabi na ako ng kalsada. Napakaraming puno at wala masyadong bahay. Mukhang nasa probinsya ako. Agad akong nanghingi ng saklolo sa isang sasakyan na papadaan, nalaman kong nasa isang probinsya nga ako sa Cebu. Walangya. Buti nalang at tinulungan akong makauwi sa amin. Napaka sakit pa ng sugat ko sa may dibdib, hindi ko alam kung saan 'to galing pero sigurado akong mag iiwan 'to ng pasa.